Bezpłatna aplikacja na komputer – MM News... i jestem na bieżąco! Sprawdzam

 

Przyjęło się, że obchodzony w październiku Dzień Edukacji Narodowej to moment, w którym wychowankowie dziękują swoim opiekunom za trud i radość, jakie wkładają oni w ich edukację oraz codzienne wspólne spędzanie czasu. Czy jednak nie jest tak, że jest to święto zarówno tych, co edukację organizują, jak i dzieci, bez których również nie byłaby ona w ogóle możliwa? Warto uwzględnić obie perspektywy i sprawić, by to wspólne święto było momentem, w którym nauczyciele i dzieci będą razem czerpać przyjemność ze współpracy, wiedząc, że wspólnie tworzą coś nowego. Spotkajmy się oficjalnie na wspólnych podziękowaniach, z wdzięcznością podarowując sobie to, co w nas najlepsze.

Cele główne wydarzenia:

  • wspólne obchody Dnia Edukacji Narodowej,
  • wzmacnianie relacji między nauczycielami a dziećmi,
  • dzielenie się pasjami oraz zainteresowaniami,
  • świętowanie dnia sprzyjającego okazywaniu sobie wdzięczności,
  • poznanie ról nauczycieli i wychowanków.

Przydatne pomoce i materiały:

  • piosenka do występu przedszkolaków (propozycja: utwór Mogę wszystko  zespołu L.O.27), mikrofony, dobre nagłośnienie, podkład muzyczny, projektor multimedialny z ekranem, prezentacja na temat czynności wykonywanych przez wychowanków i nauczycieli, taśma malarska, film o pasjach dzieci i nauczycieli, stoiska kreatywne do działań własnych.

Przebieg wydarzenia:

  1. Przemówienie.
  2. Piosenka.
  3. Podziękowania.
  4. Forum decyzyjne – role nauczyciela i wychowanka.
  5. Nasze zainteresowania (film oraz działania praktyczne).

Czas trwania:

  • część oficjalna – do 45 minut,
  • część praktyczna – ok. 45 minut.

Przemówienie powitalne dyrektora placówki

Dyrektor placówki wita wszystkich uczestników uroczystości:

„Spotykamy się dziś w tym miejscu z bardzo ważnego powodu. Jest nim potrzeba nauki. Do tego, aby nauczanie było w ogóle możliwe, potrzebni są zarówno nauczyciele, jak i wychowankowie, ponieważ nauka to nie tylko dzielenie się wiedzą, umiejętnościami czy wizją świata, ale także sobą. Dzielenie się, które najczęściej staje się współobecnością i współprzeżywaniem.