W świecie oferującym tak wiele możliwości zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów stały się aktywnością proponowaną im często w nadmiarze. Rodzice, chcąc zapewnić swoim dzieciom jak najlepszy „start”, często organizują im liczne zajęcia, które mają stymulować ich rozwój i rozwijać pasje, zajmując niemal każdą chwilę. Warto jednak zadać sobie pytanie: czy taka praktyka jest zawsze korzystna dla dziecka? Jakie działania wspierające rozpoznanie zainteresowań warto podjąć? Na czym może polegać rola pracowników poradni w tym zakresie?

Nierzadko dzieci mają grafik zapełniony po brzegi, liczne zajęcia i aktywności, podczas których często niemal mechanicznie rozwiązują kolejne zadania, zdają testy, wystrzegają się wszelkich błędów, dążą do perfekcji. Zdarza się też, że na zajęcia rozwijające zainteresowania chodzą bez przekonania, z obowiązku, co w konsekwencji nie przynosi zakładanych rezultatów. Dziecięca natura ma bowiem nieco inne potrzeby.

Młody człowiek potrzebuje czasu na odpoczynek, swobodną zabawę z rówieśnikami, na nudę, która w wielu przypadkach stymuluje kreatywność. Dlatego kluczowym działaniem jest rozpoznanie prawdziwych zainteresowań ucznia i ukierunkowanie jego uwagi i aktywności w stronę ich rozwijania. Dzięki temu unikniemy nadmiernego angażowania dziecka w różnorodne działania zapełniające mu czas, który mogłoby przeznaczyć na coś, co sprawi mu radość, satysfakcję i da spełnienie, a w dłuższej perspektywie może okazać się drogowskazem do wyboru dalszego kierunku kształcenia. Warto podkreślić, że niezwykle istotna w procesie rozpoznawania uczniowskich zainteresowań jest rola doradcy zawodowego, którego działania są skierowane w stronę ucznia i rodzica, tak by stworzyć możliwość podążania ścieżką zgodną z zainteresowaniami dziecka.

Pomoc w odkryciu powołania zawodowego

Wybór zawodu nie zawsze jest decyzją na całe życie, młody człowiek powinien zostać wyposażony w pewnego rodzaju sprężystość, która pozwoli mu na odnalezienie się w różnych sytuacjach, na szybką analizę i reakcję oraz otwartość na proces przekwalifikowania się. Zgodnie z teorią rozwoju zawodowego Donalda Supera odkrywanie powołania zawodowego ma swój początek już we wczesnych etapach rozwoju, natomiast identyfikacja ścieżki edukacyjno-zawodowej dzieje się w ostatnich klasach szkoły podstawowej, a nawet nieco później. Zakończenie szkoły podstawowej jest momentem przełomowym, najczęściej bardzo trudnym dla ucznia, gdyż wówczas musi on podjąć decyzję dotyczącą wyboru dalszej ścieżki edukacyjnej (co w przypadku szkoły branżowej lub technikum wiąże się z wyborem zawodu).

Zważywszy na fakt, że młody człowiek w tym wieku zaczyna dopiero poznawać swoje kompetencje, możliwości i ograniczenia, a ponadto nadchodzi wtedy też okres jego dużych zmian rozwojowych, doradcy mają przed sobą niejednokrotnie ogromne wyzwanie. Jakie kroki warto wtedy podjąć?

Będzie to przede wszystkim pomoc uczniom w: