Cele główne:
- rozwijanie umiejętności językowych,
- rozwijanie słuchu fonematycznego,
- wymowa oraz brzmienie samogłosek,
- trening analizy i syntezy słuchowej.
Cele szczegółowe:
- wypowiadanie samogłosek,
- podawanie wyrazów z samogłoskami w nagłosie,
- wskazywanie samogłoski łączącej ilustracje,
- wskazywanie obrazka, który różni się samogłoską w nagłosie,
- analiza słuchowa wyrazów,
- przeliczanie wskazanych samogłosek w usłyszanym słowie,
- współdziałanie w grupie,
- uważne słuchanie.
Formy pracy:
- indywidualna,
- grupowa,
- zbiorowa.
Materiały dydaktyczne:
- karta pracy, ilustracje z przedmiotami rozpoczynającymi się na samogłoski, laptop, projektor multimedialny, prezentacje ciągu obrazków.
Kiedy uszy słyszą głoski
Nauczyciel informuje dzieci, że tematem zajęć będą mowa, nasz język i głoski, które wypowiadamy. Wszystkie słowa, które wydobywają się z naszych ust, składają się z głosek. Jak sama definicja wskazuje, nazwa ta pochodzi od wyrazu „głos” i odnosi się do brzmienia ludzkiej mowy. Każdy głos jest inny, ale też każdy korzysta z głosek. Początkowo wychowawca proponuje, żeby w sali wybrzmiało głośne „Dzień dobry”. Dzięki temu wszystkie głosy mogą wypełnić swym brzmieniem pomieszczenie.
Teraz nasza uwaga skupi się przede wszystkim na samogłoskach. Dlaczego? Bo są one wytrwałe i potrafią bardzo długo brzmieć. To prawdziwe samosie wśród dźwięków naszej mowy. Wiele głosek trwa krótko i nie da się ich wyśpiewać. Wychowawca demonstruje brzmienie głosek „k”, „d” i „m”. Ale są wśród nich też prawdziwe operowe gwiazdy. Następuje kolejna demonstracja głosek „o”, „a”, „e”. Jak myślicie, które z nich to samogłoski?
