Dinozaury Scenariusz zajęć przedszkolnych dla dzieci w wieku od pięciu do sześciu lat Opracowała: Natalia Pośpiech, nauczycielka wychowania przedszkolnego, podchodząca do nauczania w sposób innowacyjny, terapeutka Integracji Sensorycznej, terapeutka ręki, trenerka drużyn Destination Imagination w międzynarodowym projekcie edukacyjnym, autorka konkursów i gier terenowych, propagatorka pozytywnej dyscypliny i twórczego rozwiązywania problemów, koordynatorka wielu konkursów oraz projektów edukacyj-nych. Cele ogólne: • wzbogacanie wiadomości z zakresu prehistorii. Cele szczegółowe – dziecko: • w obszarze fizycznym: o uczestniczy w zabawach ruchowych, o aktywnie uczestniczy w pracy grupowej, o rozwija ogólną sprawność ruchową, o czuje własne ciało; • w obszarze emocjonalnym: o posiada umiejętność wyrażania przeżyć, nastrojów i emocji za pomocą gestów, ru-chów, mimiki, wyraża radość podczas zabawy ruchowej, o wyraża zadowolenie z dobrze wykonanej pracy; • w obszarze społecznym: o obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe, o przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej, o komunikuje się z dziećmi oraz osobami dorosłymi, o uważnie słucha i rozumie polecenia nauczyciela, o współpracuje w grupie; • w obszarze poznawczym: o zna niektóre nazwy dinozaurów, o umie rozpoznać kilka ich gatunków, o wie, kiedy żyły dinozaury, co jadły i jak wyglądały, o zna kardynalny i porządkowy aspekt liczb, o doskonali umiejętność koncentracji, o uważnie słucha treści utworów literackich, o rozwija pamięć, o odpowiada na pytania, o ćwiczy myślenie dywergencyjne, o czyta obrazy, o czyta globalnie. Kompetencje kluczowe: • w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej, • osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się, • w zakresie rozumienia i tworzenia informacji. Formy pracy: • z całą grupą, • indywidualna. Metody: • problemowa, • słowna, • działalności praktycznej. Pomoce dydaktyczne: • gazety, figurki dinozaurów, masa solna, ilustracje z dinozaurami. PRZEBIEG ZAJĘĆ 1. Ramię przy ramieniu Integracyjna zabawa powitalna: Stoimy ramię przy ramieniu, możemy być wielcy w okamgnieniu, możemy być całkiem mali, lecz nigdy nie będziemy sami! Dzieci stoją w kole, wykonują wspinanie się na palcach, a potem robią przysiad. Podnoszą się i podają sobie ręce. 2. Zagadka wprowadzająca do zajęć Nauczyciel recytuje rymowankę oraz rysuje na tablicy dinozaura w zaroślach: Ogon, tułów, szyja, głowa, postać prawie jest gotowa. Jeszcze tylko cztery nogi i wychodzi potwór srogi. Taki duży wśród zarośli, pewnie byśmy za nim poszli, lecz to było wieki temu, teraz już go nie znajdziemy. A dlaczego? Bo wymarły. Mam na myśli ................. (dinozaury). 3. Słuchanie wiersza Dinozaury Aleksandry Wojtyły Dinozaury to takie stworzenia, których już od dawna na świecie nie ma. Niektóre były duże, wielkości wieżowca, a inne małe, na przykład jak owca. Drapieżny tyranozaur był groźny szalenie, jego się bało każde stworzenie. Jak szedł, to wokół ziemia drżała, siał pośród zwierząt strachu bez mała. Największe były brontozaury chyba, ich szyje sięgały prawie do nieba. Skubały listki z koron drzew, smakował im także mały krzew. Pterozaury to gady, które latały, one naszym ptakom początek dały. Spinozaury to gady pływające, ich rozmiary były imponujące. Dinozaury wyginęły miliony lat temu i do dzisiaj nie wiemy, czemu. Krążą na ten temat różne spekulacje i do końca nie wiadomo, kto ma rację. 4. Oglądanie filmów edukacyjnych Dzieci oglądają z nauczycielem dwa filmy edukacyjne: Kazio i dinozaury oraz Paleontolog i dinozaury . Następnie nauczyciel pokazuje ilustracje przedstawiające różne gatunki dinozau-rów i proponuje całościowe czytanie ich nazw. Przeprowadza z dziećmi rozmowę kierowaną, zadając pytania: • Jak wyglądały dinozaury? • Czym jest dinozaur? (zwierzę prehistoryczne, gad) • Jakie znacie nazwy dinozaurów? (diplodok, tyranozaur, triceratops, stegozaur itd.) • Czym żywiły się dinozaury? • Jak rodziły się małe dinozaury? • Skąd dziś czerpiemy wiedzę o dinozaurach? • Jakie sprzęty wykorzystuje paleontolog? 5. Spacer dinozaurów Muzyczna zabawa ruchowo-naśladowcza. Nauczyciel włącza muzykę o zróżnicowanym tempie i nastroju. Będą one sugerowały dzieciom albo ciężkie, powolne ruchy (chodzenie), albo ruchy lekkie (latanie). Dinozaury (dzieci) mogą głośno tupać, ryczeć i szeroko otwierać paszczę, mogą naśladować np. ociężałego brontozaura, latającego pteranodona czy zwinnego welociraptora . 6. Idzie diplodok Zabawa rytmiczna pozwalająca ćwiczyć uważność i koncentrację. Jedno z dzieci zamienia się w wielkiego diplodoka i chodzi po dywanie ciężkim krokiem. Drugie dziecko dostaje do rąk dwie zgniecione gazety. Jego zadaniem jest tworzenie dźwięku do kroków dinozaura. Dziecko musi uważnie wpatrywać się w jego kroki i wytwarzać dźwięk. Zabawę przeprowadzamy kilka razy, wybierając do niej za każdym razem inne dzieci. 7. Skamieniałe dinozaury Zabawa ruchowa przy piosence Dino dinozaur . Podczas trwania piosenki dzieci, będąc dino-zaurami, tańczą na dywanie. Gdy nauczyciel zatrzymuje muzykę, dinozaury stają się prehisto-ryczną skamieliną. 8. Ukryte dinozaury Do tej zabawy potrzebne są figurki dinozaurów w liczbie odpowiadającej połowie grupy. Nau-czyciel dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna grupa wychodzi na chwilę z sali (dzieci wychodzą pod opieką pomocy nauczyciela), a druga grupa chowa w tym czasie figurki dinozaurów w różnych miejscach sali (na półkach, pod stolikami, na krzesełkach, na parapetach, pod dy-wanem itd.). Gdy dinozaury są już schowane, nauczyciel zaprasza z powrotem dzieci, które wyszły. Grupa chowająca dinozaury siada na dywanie. Nauczyciel mówi: „W sali ukryły się dinozaury. Waszym zadaniem jest ich odnalezienie. Ten kto odnajdzie figurkę, siada na dywa-nie”. Gdy wszystkie dinozaury zostaną znalezione, grupy zamieniają się rolami. Jeśli liczba dzieci jest nieparzysta, nauczyciel chowa dodatkowego dinozaura dla grupy liczniejszej. 9. Sprawne oko Zabawa wzrokowa. Nauczyciel stawia na środku dywanu sześć dinozaurów, następnie zaczyna opisywać jednego z nich. Zadaniem dzieci jest odgadnąć, o jakim dinozaurze mowa. Zabawę można przeprowadzać kilka razy. 10. Berek dinozaur Zabawa ruchowa z podskakiwaniem. Raz, dwa, trzy, dinozaurem jesteś ty. Jedno z dzieci jest berkiem. Może się poruszać, podskakując. Reszta dzieci uciekających również porusza się w ten sposób. Dzieci dotknięte przez berka stają nieruchomo jak skamieliny. Rozszerzają szeroko nogi. Inne dzieci mogą wybawić je przez przejście pod ich nogami (trzeba pamiętać o zasadzie, że przejście pod nogami odbywa się przodem do twarzy skamieniałego dziecka). Po krótkim czasie następuje zmiana berka. Zabawę można przeprowadzić kilka razy. 11. Sprawne oko po raz drugi Zabawa wzrokowa poprawiająca koncentrację i spostrzegawczość. Nauczyciel stawia na środku dywanu od pięciu do ośmiu figurek dinozaurów, w zależności od wieku i poziomu grupy. Następnie dzieci odwracają się na chwilę, a nauczyciel zabiera jedną figurkę. Zadaniem dzieci jest odgadnąć, którego dinozaura brakuje. Można też przeprowadzić zabawę na pojedynczych osobach, wtedy odwraca się jedno z dzieci, a inne zabiera jednego dinozaura i chowa go za so-bą. 12. Prehistoryczny odcisk Na zakończenie zajęć każde dziecko otrzymuje kulę z masy solnej i odciska w niej figurkę ulubionego dinozaura. Przepis na masę. Składniki: • szklanka mąki pszennej, • szklanka soli, • pół szklanki wody. W celu uzyskania masy dla całej grupy należy odpowiednio zwielokrotnić ilość każdego składnika. Na początek dobre będzie zwiększenie czterokrotne. Do dużej miski wsypujemy mąkę i sól. Dokładnie je ze sobą mieszamy. Powoli wlewamy niewielką ilość wody. Rozgnia-tamy grudki, dokładnie mieszamy. Wodę należy wlewać stopniowo i ugniatać w tym czasie ciasto. Po wlaniu wody wykładamy ciasto na blat stołu i ugniatamy, aż powstanie gładka masa. W tworzeniu masy uczestniczą dzieci. Zapewni im to bardzo pożyteczne doznania sensoryczne. Po wyschnięciu masy każde dziecko zabiera na pamiątkę własnoręcznie wykonany prehi-storyczny odcisk. 13. Uzupełnienie kart pracy 14. Pożegnanie i podziękowanie za wspólne zajęcia