Scenariusz zajęć relaksacyjnych w edukacji szkolnej Opracowała: Karolina Prudło, pedagożka, germanistka. Prowadzi działalność pod nazwą Matka-Pedagog. Szkoleniowiec, autorka bajek dla dzieci, recenzentka, prelegentka, autorka artykułów o tematyce pedagogicznej i parentingowej. Wykonuje również projekty i kampanie reklamowe, szkolenia dla firm zgodne z myślą pedagogiczną. Przekazuje społecznie wiedzę m.in. na Instagramie: @matka.pedagog GRUPA WIEKOWA: uczniowie klas IV–VIII szkoły podstawowej. CELE OGÓLNE: • nabycie umiejętności relaksacji i wyciszenia, • wprowadzenie w stan odprężenia i odpoczynku, • odreagowanie napięć. CELE OPERACYJNE: Uczeń: • nabywa umiejętność samodzielnej relaksacji i wyciszenia, • czuje się odprężony i wypoczęty, • rozwija umiejętność odreagowania napięć. CELE SFORMUŁOWANE W JĘZYKU UCZNIA: • nauczycie się wyciszać i wprowadzać w stan relaksacji, • poczujecie odprężenie, odpoczniecie, • rozwiniecie swoją umiejętność odreagowania napięć. METODY PRACY: • słowna, • praktycznego działania, • wizualizacja. FORMY PRACY: • grupowa, • indywidualna. ŚRODKI DYDAKTYCZNE: • maty/materace, • muzyka relaksacyjna (według uznania nauczyciela), • opowieść relaksacyjna. PRZEBIEG ZAJĘĆ: Wprowadzenie: Nauczyciel włącza muzykę relaksacyjną (według własnego wyboru) i prosi uczniów, aby usiedli wygodnie na matach w pozycji siadu skrzyżnego. Uczniowie opierają dłonie na udach i zamykają oczy. Nauczyciel czyta opowieść relaksacyjną i wprowadza uczniów w stan odprężenia. Część właściwa: 1. Podróż Zamknijcie oczy. Niech wasza wyobraźnia przeniesie was we wspaniałą podróż do krainy, w której panują spokój, dobro, ciepło… Czujecie, że leżycie na piaszczystej plaży. Woda szumi spokojnie, fale uderzają o pobliskie skały. Promienie słońca was otulają. Czujecie się tak bardzo błogo, relaksujecie się. Wasze ciało jest rozluźnione. Słyszycie swój regularny oddech. Robicie wdech i wydech, wdech i wydech... Czujecie błogość każdą częścią waszego ciała. Macie wręcz poczucie, że unosicie się wręcz nad ziemią i obserwujecie piękną przyrodę z lotu ptaka. Szybujecie z wielką lekkością. Wirujecie. Unosicie się w górę po to, aby za chwilę móc delikatnie opaść w dół. Następnie przeciągacie się, powoli, aczkolwiek z wielką mocą. Uśmiechacie się i powoli otwieracie oczy. Pamiętacie dokładnie podróż, która kryła się pod waszymi powiekami. Możecie do niej powracać, kiedy tylko poczujecie taką potrzebę. Uczniowie opowiadają, jakie emocje czuli podczas podróży relaksacyjnej. Dzielą się swoimi wrażeniami. Wskazują, jakie mieli samopoczucie przed i po relaksacji. 2. Wyciszenie Nauczyciel prosi uczniów, aby usiedli wygodnie, położyli swoje dłonie na udach i rozluźnili ramiona. Uczniowie trwają w tej pozycji w ciszy przez 10 sekund. Następnie uczniowie zamykają oczy. Nauczyciel spokojnym tonem głosu opowiada im: Pod powiekami widzicie, że idziecie prosto przed siebie, piękną, spokojną okolicą. Widzicie kwitnące drzewa, krzewy i kwiaty. Idąc dróżką, dochodzicie do strumyka, przy którym zauważacie małą, drewnianą ławeczkę. Siadacie na niej i wsłuchujecie się w szum wody. Siedzicie w tym pięknym miejscu, a spokój otoczenia się wam udziela. Czujecie wewnętrzny spokój. Wy jesteście spokojem i otoczenie jest spokojem. Powtarzacie sobie jak mantrę: „Czuję spokój” (nauczyciel robi pauzę ok. 30 sekund, po czym kontynuuje opowieść). Siedzicie dalej na ławce, w pełni rozluźnieni i spokojni. W waszej głowie są tylko przyjemne myśli. Myślicie również o tym, co wam wspaniale wychodzi, co lubicie i kochacie. Wiecie, że jesteście wyjątkowi i niepowtarzalni. Jesteście pewni siebie. To cudowne uczucie was przenika. Wyciągnijcie teraz ręce ku górze. Weźcie głęboki wdech, a następnie spokojnie i powoli wykonajcie wydech. Otwórzcie oczy. Jesteście spokojni i wierzycie we własne możliwości i siły. Po zakończeniu ćwiczenia wyciszającego nauczyciel pyta uczniów: • Jak się czuli podczas wyciszenia? • Co widzieli oczami wyobraźni i w jakich barwach? Odpowiedzi udzielają tylko chętni uczniowie. 3. Drzewem być Nauczyciel prosi, aby uczniowie stanęli swobodnie, rozstawili stopy na szerokość swoich bioder i unieśli ręce, tak aby byli w stanie imitować ruch gałęzi drzew na wietrze. Ćwiczenie należy powtarzać tak długo, aż poczucie napięcia mięśni całkowicie zniknie. 4. Rozluźnienie Nauczyciel prosi uczniów, aby stanęli prosto z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia. Następnie uczniowie zaciskają bardzo mocno pięści, jednocześnie podnosząc barki i ramiona. W tym czasie wciągają powietrze nosem. W tej pozycji zatrzymują na chwilę oddech, po czym energicznie wydychają głośno powietrze, rozluźniając pięści. Ćwiczenie można powtarzać kilkakrotnie. Część końcowa: Nauczyciel dziękuje uczniom za udział w zajęciach.