Zawody naszych rodziców Scenariusz zajęć przedszkolnych dla grupy sześciolatków Opracowała: Natalia Pośpiech, nauczycielka wychowania przedszkolnego, podchodząca do nauczania w sposób innowacyjny, trenerka drużyn Destination Imagination w międzynarodowym projekcie edukacyjnym, autorka konkursów i gier terenowych, propagatorka pozytywnej dyscypliny i twórczego rozwiązywania problemów, koordynatorka wielu konkursów oraz projektów edukacyjnych Tydzień przed zajęciami nauczyciel prosi rodziców (jeśli to możliwe) o przesłanie drogą mai-lową ich zdjęć w miejscu pracy z krótkim opisem na temat tego, jak nazywa się ich zawód i czym się zajmują. Cele ogólne: • poszerzenie wiedzy dzieci na temat różnorodności mniej i bardziej znanych zawodów wykonywanych współcześnie przez ludzi, • kształtowanie postawy szacunku dla wszystkich ludzi bez względu na wykonywany zawód. Cele szczegółowe – dziecko: • w obszarze fizycznym: o uczestniczy w zabawach ruchowych, o aktywnie uczestniczy w pracy w grupie, o odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mimiką, gestem i ru-chem; • w obszarze emocjonalnym: o wyraża radość podczas zabawy ruchowej, o wyraża zadowolenie z dobrze wykonanej pracy w grupie, o wypowiada się na temat swoich odczuć; • w obszarze społecznym: o obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe, o przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej, o komunikuje się z dziećmi oraz osobami dorosłymi, o współpracuje w grupie; • w obszarze poznawczym: o stara się połączyć przyczynę ze skutkiem, o próbuje przewidzieć, co może się zdarzyć, o rozpoznaje litery, o odpowiada na pytania, o ćwiczy myślenie dywergencyjne, o czyta obrazy, o wyraża ekspresję twórczą podczas czynności konstrukcyjnych i zabawy, o zna atrybuty zawodów. Kompetencje kluczowe: • w zakresie rozumienia i tworzenia informacji, • matematyczne oraz w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii, • osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się, • w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej. Formy pracy: • z całą grupą, • indywidualna, • w zespołach. Metody pracy: • problemowa, • słowna, • działalności praktycznej. Pomoce dydaktyczne: • koperty, kartki z wydrukowanymi zagadkami, piłka, fotografie rodziców, rzutnik lub laptop. PRZEBIEG ZAJĘĆ 1. Przywitanie dzieci Zabawa powitalna: „W przód, w tył, w bok i hop!”. Dzieci stoją w rozsypce na dywanie. Przemieszczają się zgodnie ze słowami zawartymi w tytule. Słowa można modyfikować, po-wielać, zmieniać ich kolejność, np. hop i hop, w bok, w tył i w przód, w przód lub w bok, w tył i w tył, w przód i hop. W ten sposób dzieci zmieniają się miejscami na dywanie i po wykonaniu wszystkich ruchów witają się z osobą, która jest najbliżej nich. 2. Kopertowe zagadki Nauczyciel prosi dzieci o odnalezienie kopert ukrytych w sali. Koperty są oznaczone cyframi od 1 do 6. Układają je według kolejności. Chętne dzieci wyciągają z kopert kartki z zapisa-nymi zagadkami po jednej stronie, a po drugiej z przyporządkowaną literą drukowaną, współ-tworzącą wyraz ZAWODY, który będzie hasłem. Dzieci otwierają kolejno koperty. Nauczyciel bądź jedno z dzieci odczytuje zagadki. Po ich odgadnięciu wychowankowie odczytują hasło. Przykłady zagadek: • Kto najlepiej dba o czytelników i ma na regałach książek bez liku? • Ten pan ma na oku szkło powiększające i zegary tykające. Ręczne, ścienne, kolorowe. Ma też nawet i piaskowy! Bo w naprawie ich jest mistrzem. Może też zostaniesz... • Osłuchuje plecy i bada brzuszek. Potem zagląda jeszcze do gardła, a nawet do uszek. • Pożar, powódź, nawet dziura w dachu. Ten jegomość nie zna strachu. Gdy więc dopa-da ludzi klęska jakaś, wzywają na pomoc pana… • Ściga przestępców po mieście i zamyka ich w areszcie. Czasem kieruje też ruchem. Jeśli dobrze znasz przepisy, jesteś jego druhem. • Myślę czasem o tym panu, który dba o stan komina. To ciekawe, czy on także podczas pracy, ciągle się za guzik trzyma? 3. Co jest potrzebne do...? – zabawa słowna Nauczyciel rozpoczyna zabawę, mówiąc: „Co i dlaczego jest potrzebne do wykonywania za-wodu (nauczyciela, górnika, lekarza, ogrodnika, kierowcy, prawnika, florysty, sprzedawcy, programisty, psychologa, architekta, informatyka)? Rzuca piłkę do przypadkowo wybranego dziecka, aby wymieniło jeden przedmiot, który jego zdaniem jest potrzebny do pracy w da-nym zawodzie. Potem rzuca piłkę do kolejnego dziecka. 4. Czy znasz tę osobę? Nauczyciel włącza krótką prezentację, w której bohaterami są rodzice dzieci, przedstawiciele różnych profesji. Dzieci dostrzegają swoich bliskich i przedstawiają zawód, jaki wykonują, np. lekarza, pracownika biurowego, nauczycielki, kierowcy, informatyka, prawnika itd. Nau-czyciel wspiera dzieci pytaniami oraz podpowiedzią, jeśli zajdzie taka potrzeba. 5. Zawodowe kalambury Nauczyciel dzieli dzieci na kilka grup. Omawia zadanie, które polega na przedstawieniu przez nie wyłącznie za pomocą gestów, ruchów, mimiki twarzy oraz odgłosów dźwiękowych (bez słów) trzech wybranych przez nich zawodów. Mają osiem minut na stworzenie rozwiązania, a następnie na zaprezentowanie przez minutę wybranego zawodu pozostałym grupom jako zagadki do rozwiązania. 6. Nie tylko jeden Nauczyciel dzieli dzieci na pięć grup. Każdej grupie daje kartkę ze zdjęciem osoby (załącznik nr 1), a następnie mówi: „Waszym zadaniem jest przyjrzeć się postaciom na kartkach oraz wspólnie wymyślić co najmniej trzy zawody, jakie może wykonywać ta osoba”. 7. Krawcowa Zabawa z tekstem Joanny Myślińskiej i Iwony Mojsak (masażyk). Nauczyciel prosi dzieci, żeby usiadły w kole po turecku, a następnie odwróciły się w prawo w taki sposób, aby każde mogło dotknąć pleców swojego sąsiada. Następnie czyta wierszyk i objaśnienia potrzebne do wykonania masażyku. Moja mama krawcowa zawsze szyć jest gotowa (szybkie przebieranie dwoma palcami z dołu pleców do szyi dziecka) i gdy przyjdzie na to pora, to wykłada wtedy z wora: (naprzemienne skubanie palcami obu rąk) małe okrągłe guziczki, (uciskanie opuszkami palców pleców w różnych miejscach) ostre jak brzytwa nożyczki, (cięcie dwoma palcami w wybranym miejscu na plecach) muszki oraz wstążeczki (rysowanie palcem esów-floresów) dla synka i swej córeczki. (mocno przytulamy dziecko). 8. Atrybuty zawodów Wykonanie ćwiczenia z karty pracy (załącznik nr 2). 9. Zakończenie zajęć Podziękowanie za wspólnie spędzony czas.