Dostęp do serwisu wygasł w dniu . Kliknij "wznów dostęp", aby nadal korzystać z bogactwa treści, eksperckiej wiedzy, wzorów, dokumentów i aktualności oświatowych.
Witaj na Platformie MM.
Zaloguj się, aby korzystać z dostępu do zakupionych serwisów.
Możesz również swobodnie przeglądać zasoby Platformy bez logowania, ale tylko w ograniczonej wersji demonstracyjnej.
Chcesz sprawdzić zawartość niezbędników i czasopism? Zyskaj 14 dni pełnego dostępu całkowicie za darmo i bez zobowiązań.
Fruwać jak motyl może każdy
Opowieść relaksacyjna
W piękny, słoneczny dzień leżysz sobie na łące pełnej kolorowych kwiatów. Słońce przyjemnie cię ogrzewa. Jest cicho i spokojnie. Słyszysz jedynie dźwięki natury: bzyczenie pszczół, koncert koników polnych, śpiew ptaków. Spoglądasz wysoko w niebo. Zauważasz pięknego, żółtego motyla, który samotnie fruwa nad łąką. Pragniesz unieść się wraz z nim i w myślach wyruszasz w podróż. Rozkładasz ramiona niczym skrzydła motyla, machając nimi płynnie w górę i w dół. Czujesz, jak twoje nogi powoli odrywają się od ziemi. Wznosisz się wysoko, wysoko… aż po niebo. Widzisz dookoła siebie piękno natury. Czujesz, jak wiatr cię otula. Spokojnie oddychasz: wdech i wydech, wdech i wydech.
Spoglądasz w dół. Widzisz kwiecistą łąkę. Kwiaty wydają się małe. Zauważasz, że przez łąkę płynie mały strumyczek. Zauważasz również tamy zbudowane przez kąpiące się w strumyku bobry. Wszystko widzisz bardzo dokładnie. Cały czas lecąc, wykonujesz kręgi na niebie. Spokojnie oddychasz: wdech i wydech, wdech i wydech.
Szybujesz wysoko, wysoko nad lasami. Czujesz się spokojnie i bezpiecznie. Dookoła ciebie świergoczą ptaki, bzyczą pszczoły. Jesteś bardzo uważny na to, co widzisz i słyszysz. Być może to namalujesz… Później wznosisz się jeszcze wyżej, aż nad szczyty gór. Na jednym z wierzchołków postanawiasz odpocząć. Leżysz. Czujesz, jak rośniesz w siłę, a cisza cię otula. Lubisz to uczucie, jest wspaniałe. Po czym ponownie wzbijasz się w powietrze i czujesz swoją wielką moc. Aby ją utrzymać, wiesz, że musisz trwać w ciszy. Spokojnie oddychasz: wdech i wydech, wdech i wydech.
Dzięki temu, że unosisz się w powietrzu, czujesz spokój i harmonię. Teraz wiesz, że nabrałeś sił i pomalutku szybujesz z powrotem w kierunku ziemi. Lądujesz na łące wśród kwiatów – cicho i spokojnie. Stajesz na wietrze i rozkładasz ramiona. Następnie idziesz w stronę strumyka, którego wiedziałeś z przestworzy. Nigdzie się nie spieszysz. Idziesz tak długo, aż dochodzisz do swojego domu. Otwierasz drzwi, wchodzisz i otwierasz oczy. Przeciągasz się. Czujesz się zrelaksowany i wyciszony. Rześki.
Opracowała: Karolina Prudło, pedagożka, germanistka. Prowadzi działalność pod nazwą Matka-Pedagog. Szkoleniowiec, autorka bajek dla dzieci, recenzentka, prelegentka, autorka artykułów o tematyce pedagogicznej i parentingowej. Wykonuje również projekty i kampanie reklamowe, szkolenia dla firm zgodne z myślą pedagogiczną. Przekazuje społecznie wiedzę m.in. na Instagramie: @matka.pedagog