Gdy we wrześniu już kropi... i smutno się robi... Tygodniowy plan pracy dydaktyczno-wychowawczej Opracowanie merytoryczne i graficzne: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia peda-gogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny; Wojciech Uhlik, przedsiębiorca, z zamiłowania grafik i ilustrator, zwo-lennik pedagogiki zabawy Cele: • kształtowanie inteligencji emocjonalnej dziecka, • integracja grupy, • kształtowanie motoryki małej, • rozwijanie umiejętności matematycznych, • ćwiczenie uwagi i koncentracji. Materiały dydaktyczne: • parasol zewnętrzny, ilustracje przedstawiające smutne sytuacje, kolorowy brokat, pa-stele, kredki i pisaki, klej/taśma dwustronna, karty pracy, kastaniety, nożyczki, magne-tofon, deszczowa piosenka. Początek roku szkolnego niesie za sobą ogrom wakacyjnych wspomnień. Choć słońce wita najmłodszych niejednokrotnie uśmiechem, to z dnia na dzień poranki stają się coraz bardziej szare i chłodne. Zdarza się, że przed wyjściem z domu milusińscy usłyszeć mogą znajome odgłosy deszczu. „Kap, kap...” – zdaje się wygrywać o parapet jesienna chmurka. Ulewa? Nic w niej strasznego, to kolejny powód do jesiennej zabawy i pretekst do założenia kaloszy. ZADANIA DO WYKONANIA 1. Parasol Nauczyciel prezentuje dzieciom kartę główną. Robi to w nietuzinkowy sposób. Gdy tylko dzieci pojawią się w przedszkolnej sali, zaprasza wychowanków pod duży przeciwsłoneczny parasol. Następnie zadaje małym odkrywcom pytanie o to, do czego on służy. Rzeczywiście, wymyślono go, aby chronił ludzi zarówno przed słońcem, jak i deszczem. Nasz parasol jednak jest niezwykły i ochroni nas jeszcze przed czymś, przed smutkiem. „Kto wie, co to takiego smutek? Czy rzeczywiście należy się go obawiać? Dlaczego? Podczas dyskusji nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że smutek jest naturalną emocją i nie należy się go bać. Przeżywa go każdy. Co więcej, jest on bardzo ważną oznaką tego, co dzieje się z naszymi uczuciami i myślami. Można go jedynie oswoić i pomóc mu przeminąć. Po chwili prowadzący prezentuje przedszkolakom różne ilustracje przedstawiające smutne sytuacje. Dzieci opowiadają, co na nich widzą, oraz starają się określić, jak czuje się osoba na nich za-prezentowana. Wykorzystują do tego własne miny. Na koniec smutki zostają przyczepione do parasola, a dzieci ponownie się pod nim chowają. Karta główna Rozpoczyna się rozmowa na temat tego, co smuci dzieci. Wychowankowie dzielą się swoimi uczuciami oraz przeżyciami. Czasem na smutek warto znaleźć sposób. Co najlepiej poprawia najmłodszym nastrój? Okazuje się, że tych sposobów jest bardzo wiele: przytulenie, uśmiech, rozmowa, czekolada, wesoła muzyka. Warto niektóre z nich wspólnie przetestować. 2. Kiedy pada deszcz, przydaje się parasol – zabawa ruchowa Dzieci stają w sali w rozsypce. Wychowawca zaprasza je do zabawy muzycznej. Wychowan-kowie tańczą wokół parasola w rytm jakiejś deszczowej piosenki, a gdy muzyka cichnie, roz-poczyna się ulewa. Zadaniem maluszków jest jak najszybsze schronienie się pod parasolem. Muzyczne wyzwanie powtarzamy jeszcze kilka razy. Gdy przedszkolaki się zmęczą, zasiadają na chwilę do stolików i obsypują błyszczącym brokatem materiał, z którego wykonano parasol na ich karcie pracy. 3. Deszczowa muzyka Po krótkim odpoczynku wracamy do muzycznych wyzwań! Tym razem uczestnicy zabawy otrzymują drewniane kastaniety. Ich zadaniem jest jak najdokładniejsze odwzorowanie melo-dii wygrywanej przez deszcz. Zdarza się, że jest on niezwykłym muzykiem, gdy bardzo ryt-micznie uderza o parapet przedszkolnego okna. Nauczyciel prezentuje wychowankom różne rodzaje deszczowych kompozycji, które raz za razem zostają powtórzone przez milusińskich. 4. Matematyczne wyzwania Dzieci ponownie zasiadają do kary głównej. Nie wiadomo, kto dokładnie skrył się pod para-solem. Z pewnością dzieci szybko odgadną, kim jest ów nieznajomy przybysz. Pomoże im w tym zagadka: Jest to zwierzę, które miód uznaje za mały cud. Oczywiście to niedźwiadek. Ma on jednak kłopot, ponieważ bardzo boi się deszczu. Na szczęście dziś schował się pod przedszkolnym parasolem. „Misiu, nie smuć się z powodu po-gody, ładne słonko na pewno do nas wróci!”. Nim to się jednak stanie, przedszkolaki rozwiążą kilka matematycznych zadań: 1. Nagle z nieba zaczął padać deszcz. Kap, kap, spadały krople, uderzając o parasol. Po-licz, ile kropli jest na rysunku. 2. Ojej! Rozpadało się jeszcze mocniej! Dorysuj pięć kropel deszczu. Ile tym razem deszczowych kropelek znajduje się na rysunku? 3. Deszcz powoli przestał padać. Na niebie pojawiła się tęcza. Skreśl siedem kropelek i policz, ile jeszcze zostało na rozchmurzonym niebie. 5. Kropkowanie – kropel spadanie Prowadzący zaprasza dzieci do kilku działań plastyczno-motorycznych. Otrzymują od nau-czyciela pastele. Ich zadaniem jest ozdobienie kartki kropkami. Wychowankowie za pomocą jednego ruchu ręką kropkują swoje prace w obrębie kropelki. Wokół słychać tylko stukanie pasteli o kartkę. Czy ten dźwięk coś przedszkolakom przypomina? Karta pracy nr 1 6. Kropkowy rytm Nauczyciel rozdaje przedszkolakom kartę pracy, na której zaprezentowany został rytm kolo-rystyczny. Dzieci kontynuują go według wzoru. Następnie wspólnie z wychowawcą omawiają kolejność zastosowanych przez siebie barw. Karta pracy nr 2 7. Rysowanie kropka w kropkę Dzieci otrzymują rysunek parasola. Umieszczono go na specjalnej siatce. Przedszkolaki za pomocą kredek lub ołówka przerysowują dane pola z jak największą dokładnością. Efektem końcowym zabawy powinien być drugi obrazek parasola, jak najbardziej zbliżony wyglądem do pierwowzoru. Karta pracy nr 3 8. Kropka do kropki – łączenie punktów Po raz kolejny na karcie pojawiają się kropeczki. Wygląda na to, że zostały ustawione w roz-sypce. Nic bardziej mylnego. Każda z nich ma odpowiednio dobrane miejsce. Kropki, jedna po drugiej, należy połączyć za pomocą grubej linii wykonanej flamastrem. Dzięki temu wyłoni się rysunek związany z deszczową pogodą. Co to takiego? Do czego służy? Kto posiada ten przedmiot w domu? Na te i inne pytania przedszkolaki odpowiedzą zapewne z wielką chęcią! Karta pracy nr 4