STAN PRAWNY NA 16 MARCA 2021 Krajowy Fundusz Szkoleniowy Opracował: Michał Koczan, radca prawny, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, członek Okręgowej Izby Radców Prawnych w Poznaniu, współzałożyciel Kancelarii Koczan Górny Radcy Prawni Podstawa prawna: • Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1409 ze zm.), • Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 708 ze zm.), • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 maja 2014 roku w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 117). Czym jest KFS? KFS czyli Krajowy Fundusz Szkoleniowy stanowi instrument rynku pracy dotyczący rozwoju zasobów ludzkich i pochodzi z Funduszu Pracy. Wprowadzony został nowelizacją Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie z art. 69a ust. 1 Ustawy, środki Funduszu Pracy w formie KFS przeznacza się na finansowanie działań na rzecz kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców. Co do zasady dysponentem środków w ramach KFS są powiatowe urzędy pracy, które mogą przeznaczyć te środki na finansowanie działań obejmujących: • kształcenie ustawiczne pracowników i pracodawcy, • określanie zapotrzebowania na zawody na rynku pracy, • badanie efektywności wsparcia udzielonego ze środków KFS, • promocję KFS, • konsultacje i poradnictwo dla pracodawców w zakresie korzystania z KFS. Działania finansowane ze środków KFS, mogą być też realizowane nie tylko przez powiatowe urzędy pracy, ale również przez ministra właściwego ds. pracy lub wojewódzkie urzędy pracy. Kto i na co może otrzymać środki? KFS kierowany jest zarówno do pracowników jak i pracodawców, którzy chcieliby skorzystać z różnych form kształcenia ustawicznego. O przyznanie środków może ubiegać się każdy pracodawca, którym w rozumieniu art. 2 pkt 25 Ustawy, jest każda jednostka organizacyjna, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one co najmniej jednego pracownika. Zatem statusu pracodawcy nie będzie posiadał podmiot niezatrudniający pracowników w ramach stosunku pracy. Środki z KFS pracodawca może przeznaczyć na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego siebie i pracowników, o których mowa w art. 69a ust. 2 pkt 1 Ustawy, na które składają się: • określenie potrzeb pracodawcy w zakresie kształcenia ustawicznego w związku z ubieganiem się o sfinansowanie tego kształcenia ze środków KFS, • kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą, • egzaminy umożliwiające uzyskanie dokumentów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji lub uprawnień zawodowych, • badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia kształcenia lub pracy zawodowej po ukończonym kształceniu, • ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem. Wysokość przyznanych środków może sięgać 80 proc. tych kosztów, nie więcej jednak niż 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia w danym roku w przeliczeniu na jednego uczestnika, a w przypadku mikroprzedsiębiorstw (przedsiębiorstw zatrudniających mniej niż 10 pracowników) w wysokości 100 proc., nie więcej jednak niż 300 proc. przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika. Ważne! Środki z KFS przyznane pracodawcy na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego stanowią pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy publicznej. Jakie działania należy podjąć, by uzyskać dofinansowanie? Szczegółowe zasady przyznawania środków z KFS reguluje Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego. Procedura rozpoczyna się od ogłoszenia przez starostę naboru na składanie wniosków pracodawców o przyznanie środków z KFS na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego. Starosta organizuje nabór wniosków niezwłocznie po uzyskaniu od marszałka województwa informacji o limicie środków KFS. Zainteresowany pracodawca składa w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na siedzibę pracodawcy albo miejsce prowadzenia działalności wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej zawierający: • dane pracodawcy: nazwę pracodawcy, adres siedziby i miejsce prowadzenia działalności, numer identyfikacji podatkowej, numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON oraz oznaczenie przeważającego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej według PKD, informację o liczbie zatrudnionych pracowników, imię i nazwisko osoby wskazanej przez pracodawcę do kontaktów, numer telefonu oraz adres poczty elektronicznej, • wskazanie działań, o których mowa w art. 69a ust. 2 pkt 1 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, liczby osób według grup wieku 15–24 lata, 25–34 lata, 35–44 lata, 45 lat i więcej, których wydatek dotyczy, form kształcenia ustawicznego, kosztów kształcenia ustawicznego na jednego uczestnika oraz terminu realizacji wskazanych działań, • określenie całkowitej wysokości wydatków na działania, o których mowa w art. 69a ust. 2 pkt 1 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, wnioskowaną wysokość środków z KFS oraz wysokość wkładu własnego wnoszonego przez pracodawcę, • uzasadnienie potrzeby odbycia kształcenia ustawicznego, przy uwzględnieniu obecnych lub przyszłych potrzeb pracodawcy oraz obowiązujących priorytetów wydatkowania środków KFS, a w przypadku środków z rezerwy KFS – dodatkowo priorytetów wydatkowania środków rezerwy KFS, • uzasadnienie wyboru realizatora usługi kształcenia ustawicznego finansowej ze środków KFS wraz z następującymi informacjami: o nazwa i siedziba realizatora usługi kształcenia ustawicznego, o posiadanie przez realizatora usługi kształcenia ustawicznego certyfikatów jakości oferowanych usług kształcenia ustawicznego, a w przypadku kursów – posiadanie dokumentu, na podstawie którego prowadzi on pozaszkolne formy kształcenia ustawicznego, jeżeli informacja ta nie jest dostępna w publicznych rejestrach elektronicznych, o nazwa i liczba godzin kształcenia ustawicznego, o cena usługi kształcenia ustawicznego w porównaniu z ceną podobnych usług oferowanych na rynku, o ile są dostępne, o informację o planach dotyczących dalszego zatrudnienia osób, które będą objęte kształceniem ustawicznym finansowanym ze środków KFS. Do wniosku o przyznanie środków z KFS pracodawca powinien dołączyć: • zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy publicznej, w zakresie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 Ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, • informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a Ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, • kopię dokumentu potwierdzającego oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności – w przypadku braku wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, • program kształcenia ustawicznego lub zakres egzaminu, • wzór dokumentu potwierdzającego kompetencje nabyte przez uczestników, wystawianego przez realizatora usługi kształcenia ustawicznego, o ile wynika on z przepisów powszechnie obowiązujących. W przypadku, gdy złożony wniosek jest wypełniony nieprawidłowo, starosta wyznacza pracodawcy termin nie krótszy niż 7 dni i nie dłuższy niż 14 dni do jego poprawienia. Jeżeli mimo upływu wyznaczonego przez starostę terminu wniosek nie zostanie poprawiony lub pracodawca nie dołączy wymienionych powyżej załączników, wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia. Jeżeli wniosek pracodawcy zostanie pozytywnie rozpatrzony, starosta zawrze z pracodawcą umowę o finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracowników i pracodawcy. Umowa może zostać zawarta wyłącznie na działania wymienione w art. 69a ust. 2 pkt 1 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, które jeszcze się nie rozpoczęły.