Wiosenny porządek ukryty w głoskach Tygodniowy plan pracy dydaktyczno-wychowawczej Opracowanie merytoryczne i graficzne: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia pedagogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny; Wojciech Uhlik, przedsiębiorca, z zamiłowania grafik i ilustrator, zwolennik pedagogiki zabawy Cele: • kształtowanie dobrego nawyku dbania o porządek, • analiza i synteza głoskowa wyrazów. Działania: • zapoznanie z różnego typu przyrządami technicznymi służącymi do sprzątania, • przedstawianie zastosowania przedmiotów za pomocą pantomimy, • tworzenie pomocy dydaktycznej, • wskazywanie wyrazów rozpoczynających się na daną głoskę, • dzielenie wyrazów na sylaby za pomocą klaskania, • wymyślanie wyrazów zawierających wskazaną głoskę oraz ilustrowanie ich, • tworzenie historyjek słownych, • segregowanie rzeczy według ich rodzaju/koloru/wielkości, • porządkowanie swoich szafek/szuflad, • rozwiązywanie rebusów i łamigłówek słownych, • uczestniczenie w zabawie ruchowej. Materiały: • kartony/pudełka, nożyczki, miniatury rysunków, klej, kredki, kartki, różnokolorowe skarpetki, ubranka dla lalek, worki na śmieci, wesoła muzyka na CD, magnetofon. ZADANIA DO WYKONANIA 1. Pralka Nauczyciel prezentuje dzieciom kartę główną przedstawiającą pralkę. Jest ona potrzebna do przygotowania pomocy dydaktycznej, która posłuży dzieciom do zabawy słowami. Najpierw jednak wychowawca skupia się wraz z przedszkolakami na samej pralce. „Jak działa pralka i dlaczego z niej korzystamy? Czy dzieci znają odpowiedź na to pytanie?”. Następuje krótka rozmowa na wskazany temat. „Jakie inne urządzenia lub przedmioty wychowankowie posia-dają w domu w celu utrzymania w nim czystości? Co pomaga, zarówno dzieciom, jak i rodzi-com, zachować w domu porządek?”. Przedszkolaki, zamiast wymieniać nazwy różnych sprzę-tów, prezentują ich sposób zastosowania za pomocą pantomimy. Pozostali uczestnicy zabawy odgadują, o jaki przedmiot chodzi. Karta główna Następnie dzieci wycinają z karty sylwetę pralki i naklejają ją na dowolne pudełko, które można będzie od góry otworzyć. Gdy pralka znów zostanie uruchomiona, użyjemy jej do za-bawy słowami. Oto przykłady kilku zabaw: 1. Prowadzący rozdaje dzieciom dziesięć miniaturowych rysunków. Przedszkolaki wrzu-cają obrazki do pralki, a następnie mieszają je. Po wymieszaniu czas na wyciągnięcie karteczki. Dzieci losują jeden obrazek. Zadaniem każdego uczestnika jest podanie trzech słów rozpoczynających się na głoskę, którą wskazuje nazwa przedmiotu na ilu-stracji. Każdy przedszkolak podaje kolejno swoje słowa. Nauczyciel czuwa nad po-prawnością zabawy słownej. 2. Pralka po raz kolejny została włączona. Dzieci losują następny obrazek. Gdy już go wybiorą, starają się jak najdokładniej wyklaskać sylaby, z jakich składa się jego nazwa. W tej zabawie na pewno zdarzy się tak, że niektóre dzieci będą miały taką samą ilustrację. Warto wtedy podzielić wychowanków na zespoły według wylosowanego rysunku. 3. Pranie zostało rozwieszone, pralka jest pusta. Teraz dzieci muszą ją odpowiednio wy-pełnić. Na początku prowadzący zabawę podaje dzieciom dowolną głoskę. Zadaniem uczestników jest narysowanie jak najwięcej miniatur według jednej z poniższych za-sad: a) nazwa narysowanego przedmiot powinna zawierać wybraną głoskę w dowolnym miejscu, b) nazwa narysowanego przedmiotu powinna zaczynać się na wybraną głoskę, c) nazwa narysowanego przedmiotu powinna kończyć się na wskazaną głoskę. 2. Kręcimy się. Zabawy związane z orientacją w schemacie własnego ciała Dzieci zaproszone zostają na środek sali. W tle wybrzmiewa radosna muzyka. Następnie nau-czyciel wymienia kolejno różne części ciała. Zadaniem wychowanków jest kręcenie nimi zgodnie z rytmem utworu. Przykład Prowadzący zachęca najmłodszych do aktywności: „Teraz szukamy naszych nóg. Niech wiru-ją jak pralka! A teraz pora na nasze brzuchy, one też całkiem się rozkręciły. 3. Segregujemy pranie Nauczyciel przynosi dzieciom w misce wiele różnych ubrań. Ich właścicielami są głównie lalki i misie. Zadaniem przedszkolaków jest ich nazwanie oraz wyklaskanie sylab, z których się składają. Następnie uczestnicy segregują ubrania według podanego schematu: rodzaj, kolor lub wielkość. Za każdym razem nauczyciel sprawdza poprawność działań. 4. A w naszych szafkach porządek! Pora wykorzystać zdobyte umiejętności w praktyce. Każdy wychowanek zagląda do swojej szafeczki. „Czy panuje w niej porządek? Czy łatwo wszystko znaleźć? A może już teraz część rzeczy wysypała się na ziemię?”. Gdy panuje porządek, łatwiej wszystko odnaleźć. Świat staje się piękniejszy! Każde dziecko porządkuje swoją szafkę tak, aby zapanowały w niej ład i harmonia. 5. Łamigłówki słowne Dzieci ponownie wracają do różnych zabaw słownych. Dobremu rozpoczęciu kolejnych wy-zwań związanych z dźwiękami mowy będzie służyła ujęta w scenariuszu karta pracy. Zawiera ona kilka rysunków. Przedszkolaki nazywają je, a następnie: • układają krótką historyjkę, w której pojawi się każdy z poniższych rekwizytów, • zwracają uwagę na początkową głoskę każdego rysunku i zachowują ją w pamięci (odczytane kolejno pierwsze głoski poszczególnych ilustracji utworzą hasło – czy dzieci już je poznały?), • poszukują rymów do nazw zaprezentowanych rysunków (czy każdy z nich posiada swój rym?). Karta pracy nr 1 Po zakończeniu wyzwań językowych następuje omówienie zadania oraz dalsze zabawy słow-ne z wychowawcą, stworzone według pomysłu prowadzącego.