Balowo-kolorowo! Tygodniowy plan pracy dydaktyczno-wychowawczej Opracowanie merytoryczne i graficzne: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia peda-gogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny; Wojciech Uhlik, przedsiębiorca, z zamiłowania grafik i ilustrator, zwo-lennik pedagogiki zabawy Cele główne: • poznawanie różnych tradycji, • wyrażanie siebie oraz autoprezentacja, • tworzenie wypowiedzi, • projektowanie, • rozwijanie umiejętności matematycznych. Cele operacyjne: Dziecko: • uczestniczy w zabawach karnawałowych, • przebiera się – działania z kostiumami, • tworzy scenki sytuacyjne, • tworzy opis słowny, • wskazuje głoski w nagłosie, • projektuje własną karnawałową postać, • przelicza elementy, • segreguje ze względu na kolor/symbol, • poznaje zastosowania różnych karnawałowych ozdób, • odmierza długości za pomocą serpentyny i pasków z papieru, • tańczy. Środki dydaktyczne: • kostiumy, nożyczki, flamastry, papier kolorowy, kleje, balony, serpentyny, czapeczki karnawałowe, konfetti, muzyka, magnetofon, karton. Nadszedł styczeń, a wraz z nim okres karnawału. To czas radości, zabawy, tańca oraz przebie-ranek. Każda z tych aktywności, tak bardzo lubiana przez dzieci, powinna pojawić się w przedszkolnej sali. Zabawowe rekwizyty, balony, konfetti czy serpentyny, tylko czekają na użycie. Warto po nie sięgnąć i wykorzystać, nie tylko w celu organizacji zabaw integracyjnych, ale także jako inspirację do przygotowania różnych wyzwań matematycznych. ZADANIA DO WYKONANIA 1. Przebieranki Tego dnia wychowankowie przychodzą do przedszkola w różnych karnawałowych kostiu-mach. Przedszkolaki prezentują swoim rówieśnikom postać, w jaką się wcieliły, starając się jak najlepiej odzwierciedlić jej charakter i zachowanie. Obserwatorzy podają nazwę kreacji oraz nagradzają oklaskami występujące przed nimi dziecko. Po wszystkim prezentacjach najmłodsi zostają zaproszeni do wspólnego tańca. Może być on wykonany w rozproszeniu. Przedszkolaki naśladują gesty pokazywane przez nauczyciela lub wskazaną przez niego osobę. W wesołych podskokach przechodzimy do kolejnego „teatralnego” wyzwania. 2. Scenki tematyczne W tym wyjątkowym dniu w przedszkolu gości wielu bohaterów: księżniczki, rycerze, wróżki i smoki. Między tymi postaciami dochodzić może do różnych spotkań. Jak wyglądałby wspólny obiad księżniczki ze smokiem? Czy wróżka potrafiłaby zaczarować pirata i sprawić, żeby bał się wody? A może superman uratuje króla przed dużym groźnym pająkiem? Teraz możemy się przekonać! W tym zadaniu twórczym udział biorą wszyscy uczestnicy karnawałowych harców. Wychowawca dzieli dzieci na zespoły i każdemu z nich wyznacza do odegrania jakąś oryginalną scenkę. Dzieci pracują w grupach przez kilkanaście minut. Po upływie tego czasu każda z drużyn przedstawia innym uczestnikom zabawy swoją historię. Wszyscy aktorzy po raz kolejny zostają nagrodzeni gromkimi brawami. Karta główna 3.1. Kostium na miarę Nauczyciel rozdaje dzieciom główną kartę pracy, na której uwidoczniony został kontur postaci wraz z różnymi wariantami strojów. Zadaniem najmłodszych jest zaprojektowanie kostiumu karnawałowego z uwzględnieniem zawartych w karcie elementów. Dzieci ogranicza tylko ich wyobraźnia. Peleryna może być zarówno okryciem superbohatera, jak i sukienką dla księżniczki. Uczestnicy tworzą z otrzymanych figur oraz elementów bazę karnawałowych przebierańców. Następnie przechodzą do działań autorskich. Decydują, jakie dodatkowe ele-menty stroju posiadać będzie kreowana przez nich postać. Za pomocą nożyczek, kolorowego papieru, kleju i flamastrów dopracowują kostium. Gdy projekt zostanie już zrealizowany, dzieci prezentują go na forum grupy. 3.2. Głośno o postaci Po stworzeniu wizerunku karnawałowego bohatera przedszkolaki przechodzą do słownego opisu postaci. Dzieci za pomocą prostych, krótkich zdań opowiadają o „przebierańcach”. Warto, by w swoich wypowiedziach zawarły odpowiedzi na kilka pytań: 1. Jak nazywa się stworzona przez nie postać? 2. Jak wygląda? 3. Kim jest? 4. Jakie jest jej główne zajęcie? 5. Co lubi, a czego nie lubi? Podczas słuchania opowieści najmłodszych nauczyciel koryguje błędy językowe i wspiera aktywnie tworzenie krótkich opisów przez swoich wychowanków. 3.3. Karnawałowe głoski Wychowankowie kontynuują pracę, inspirując się stworzonymi przez siebie bohaterami. Tym razem ich zadanie polega na wybraniu trzech elementów związanych z postacią, nazwaniu ich i określeniu, na jaka głoskę się zaczynają. Przykład: Asia stworzyła wizerunek księżniczki w pięknej sukni i ze złotą koroną na głowie. Patrząc na swoje dzieło, dziewczynka wybiera trzy wyrazy związane z jej postacią: KORONA, SUKNIA, PIERŚCIONEK. Następnie określa, na jaką głoskę zaczyna się każde ze słów: korona – k, suknia – s, pierścionek – p. Wychowawca kontroluje poprawność wypowiadania głosek przez dzieci. 4. Rozrzucone konfetti Przyszedł czas na działania o charakterze matematycznym. W tym celu wychowawca przynosi do sali kilka karnawałowych gadżetów: czapeczki, balony, serpentyny. Czy dzieci wiedzą, w jakim celu korzystamy z tych przedmiotów? Oczywiście! Pomagają nam udekorować uro-czyście przestrzeń. Dziś jednak posłużą do czegoś zupełnie innego – staną się pomocne w nauce liczenia. Nauczyciel rozsypuje przed każdym z dzieci „szczyptę” różnokolorowego konfetti. Zadaniem dzieci jest posegregowanie kolorowych kółek według koloru. Następnie wychowankowie podają liczbę uzbieranych przez siebie elementów z uwzględnieniem wskazanej przez nau-czyciela barwy. Po zakończeniu zadania wychowawca podaje najmłodszym kartę pracy. Również tu wychowankowie poszukują odpowiedzi na pytanie: ile jest kółek w danym kolo-rze? Cała matematyczna szarada kończy się wesołą zabawą polegającą na posypywaniu się kolorowymi kółeczkami. Choć zostaje po niej bałagan, to jednak stanowi ona wartościowy element karnawału. Warto dać dzieciom szansę, by doświadczyły radości z tym związanej. Karta pracy nr 1 5. Kolorowe balony Wśród przyniesionych przez nauczyciela rekwizytów znalazły się także balony. Aby rozruszać tanecznie grupę, przedszkolaki zostają zaproszone do pląsów z balonem. Wychowankowie uważnie obserwują prowadzącego i powtarzają krok za krokiem wykonywane przez niego ruchy oraz balonowe figury. Gdy taniec dobiegnie końca, na stoliczkach dzieci pojawi się kolejna karta pracy. Zadaniem wychowanków będzie zliczenie balonów oznaczonych tym samym symbolem. Kolor nie ma tu znaczenia. Gdy nauczyciel uzyska odpowiedzi na pytanie: ile jest balonów z...?, zachęca dzieci do połączenia linią balonów w tym samym kolorze. Karta pracy nr 2 6. Jakie długie serpentyny Kolejnym rekwizytem przyniesionym przez prowadzącego są serpentyny. Każdy wychowanek otrzymuje kawałek sylwestrowej tasiemki. Ich zadaniem jest dokładne rozejrzenie się po sali i wskazanie elementu o długości zgodnej z otrzymaną serpentyną. Po działaniach praktycznych przychodzi czas na zabawę stoliczkową. Na podarowanej przez nauczyciela karcie pracy znajdują się cztery kolorowe paski. Zadaniem uczestników jest wskazanie, ile wyznaczonych na serpentynie fragmentów mieści się w całym pasku? Aby ułatwić wychowankom to zadanie, można wyciąć wyznaczony fragment, a następnie przykładać do pozostałej części. Karta pracy nr 3