Prawnik radzi Dyrektorze, masz wątpliwości albo potrzebujesz pomocy? Zadaj pytanie naszemu prawnikowi. Wyślij je na adres: prawnik@oficynamm.pl. Zmiana decyzji w sprawie umieszczenia w DPS-ie W domu pomocy społecznej dla mężczyzn przewlekle psychicznie chorych zamieszkuje osoba całkowicie ubezwłasnowolniona, której opiekunem jest jej mama. Zdaniem specjalistów (psycholog, psychiatra) nie powinna być w DPS-ie. Stanowi bowiem zagrożenie dla innych osób, niszczy mienie, dewastuje dom (wybite okna, uszkodzone drzwi itd.). Lekarze twierdzą, że nie wynika to z pogorszenia stanu zdrowia (schizofrenia), być może jest to kaprys, próba wymuszenia na pracownikach wyjścia na spacer czy wyjazdu do domu w czasie epidemii. Mieszkaniec neguje regulamin i procedury. Powinien zostać skierowany do zakładu opiekuńczo-leczniczego o profilu psychiatrycznym, w którym znajduje się całodobowo lekarz oraz personel pielęgniarski. Sąd jednak oddalił wniosek o zmianę orzeczenia i skierowania tego człowieka do zakładu opiekuńczo-leczniczego. Jak zapewnić bezpieczeństwo innym podopiecznym i pracownikom? Co można zrobić, aby ten człowiek opuścił DPS? Podstawa prawna: • Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.), • Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.). W tym wypadku można wnioskować o zmianę decyzji w sprawie umieszczenia w DPS-ie. Zgodnie z art. 54 ust. 1 Ustawy o pomocy społecznej prawo umieszczenia w domu pomocy społecznej przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Osobę taką kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, po uzyskaniu zgody tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego na umieszczenie w domu pomocy społecznej. W gminach decyzję o umieszczeniu w DPS-ie wydaje organ wykonawczy – wójt, burmistrz, prezydent miasta. Z reguły nie wydaje jej jednak osobiście, tylko upoważnia do jej wydania dyrektora OPS-u. Na podstawie wspomnianego upoważnienia dyrektor wydaje zatem nie tylko decyzję o umieszczeniu w DPS-ie, ale również może ją zmienić. Decyzja ma walor decyzji administracyjnej w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.), a zatem musi zawierać elementy wymienione w art. 107 § 1 tego aktu. Aby przenieść mieszkańca do innego DPS-u, należy zmienić istniejącą decyzję. Podstawę prawną do zmiany decyzji nie zawiera k.p.a., lecz przepis szczególny – art. 106 ust. 5 Ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z tą regulacją decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia, a także można zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 11, art. 12 i art. 107 ust. 5 tej Ustawy, to znaczy: • marnotrawienie przyznanych świadczeń, • brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym, • stwierdzenie przez pracownika socjalnego dysproporcji między udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby, • odmowa złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym. Zmiana decyzji administracyjnej na korzyść strony nie wymaga jej zgody. Protokół zdarzenia a zakażenie koronawirusem Czy możliwe jest, że DPS wydaje protokół zdarzenia w związku z zakażeniem koronawirusem przez pracownika? Podstawa prawna: • Rozporządzenie MRPiPS z dnia 24 maja 2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1071). Nie ma podstaw do wydania podobnego protokołu, bowiem nie mamy do czynienia z wypadkiem przy pracy. Co za tym idzie, nie mają tu zastosowania regulacje Rozporządzenia w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Co więcej, wydanie podobnego protokołu jest niewskazane z uwagi na ewentualną odpowiedzialność odszkodowawczą, jakiej w takim wypadku podlegałby DPS. Jeżeli bowiem uznać, że celem pracownika jest uzyskanie odszkodowania za szkodę w postaci zakażenia, to wydanie podobnego pisma oznacza przyznanie przez jednostkę, że to właśnie DPS jest miejscem, w którym bez wątpienia doszło do zarażenia. Tymczasem w przypadku, gdyby pracownik nie dysponował podobnym pismem, wówczas ciężar udowodnienia, że do zakażenia doszło w DPS-ie, spoczywałby wyłącznie na nim. Oczywiście protokół nie przesądza jeszcze o winie DPS-u. Ewentualne odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby udało się udowodnić, że do zarażenia doszło z powodu niedopatrzenia w jednostce. Autor: Michał Łyszczarz, prawnik Oficyna MM nie udziela porad prawnych. Odpowiedzi są wyłącznie wyrazem własnej oceny Doradcy Prawnego Oficyny MM. Nie stanowią urzędowej wykładni prawa, a ich zastosowanie nie może rodzić odpowiedzialności za ewentualne skutki zastosowania zaproponowanych rozwiązań zarówno ze strony Oficyny MM, jak i Doradcy Prawnego Oficyny MM.