Chlapu, chlap! Jesienne podobieństwa i różnice Tygodniowy plan pracy dydaktyczno-wychowawczej Opracowanie merytoryczne i graficzne: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia peda-gogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny; Wojciech Uhlik, przedsiębiorca, z zamiłowania grafik i ilustrator, zwo-lennik pedagogiki zabawy Cele główne: • rozwijanie kompetencji społecznych: podobieństwa i różnice między ludźmi, • koncentracja uwagi na wykonywanym zadaniu, • trening spostrzegawczości, • dostrzeganie podobieństw i różnic między obiektami, • rozwijanie umiejętności matematycznych. Cele operacyjne: Dziecko: • poznaje znaczenie słowa para, • przelicza co dwa, • poszukuje par identycznych przedmiotów, • gra w memory – zapamiętuje położenie elementów na stole, • przelicza, utrwalając znajomość liczebników porządkowych, • wykonuje działania zgodnie z instrukcją słowną nauczyciela, • wskazuje 10 różnic między obrazkami kaloszy, • wskazuje na różnice między dwiema osobami, • wymienia 5 podobieństw między kaloszem a paltem. Materiały: • 10 par przedmiotów, klej, karton, nożyk do tapet, flamastry ZADANIA DO WYKONANIA 1. Nauka rozglądania się i dostrzegania Wychowawca zaprasza dzieci do zabawy, w której najważniejszą umiejętnością będzie spo-strzegawczość. Przed przedszkolakami wystawione zostają na stole różne przedmioty. Warto zadbać o to, aby było ich przynajmniej 10. Okazuje się, że posiadają one „rodzeństwo” – „brata bliźniaka”/„siostrę bliźniaczkę”. Zadaniem uczestników jest odnalezienie w wyznaczo-nym przez prowadzącego miejscu przedmiotów identycznych w stosunku do tych, które zo-stały pokazane wcześniej. Po ich znalezieniu wychowawca prezentuje dzieciom każdą z par i objaśnia to nowe matematyczne pojęcie najmłodszym. Teraz już dzieci wiedzą, że para skła-da się z dwóch elementów. Powstaje zatem pytanie: „Ile par przedmiotów znajduje się na sto-le?”. Jest to aż 10 par. By utrwalić umiejętność przeliczania par, dzieci odpowiadają na kolejne zagadki: 1. Ile krzeseł znajduje się w sali? Ile to par krzeseł? Młodsi uczestnicy porządkują krzesła tak, by łatwiej było je policzyć. Czy jakieś krzesło zostało bez pary? 2. Ile dzieci jest dziś w grupie? Ile par ustawi się do wyjścia na spacer? Czy jakaś osoba została bez pary? Po chwili przedszkolaki stają przed nowym problemem: Co można zrobić, gdy jedna osoba zostaje bez pary? Wychowankowie podają swoje pomysły rozwiązania tej sytuacji. Na koniec następuje podsumowanie podjętych działań. Karta główna Wychowawca prezentuje dzieciom główną kartę pracy przedstawiającą kałużę w różnych kształtach, które można dobrać w pary. Podczas jesiennych zabaw nie obędzie się z pewnością bez przeciwdeszczowego ubrania! Wychowawca zaprasza wszystkich do wspólnego „chlapania” podczas wykonywania zadań związanych z główną kartą pracy. 2.1. Gra memory Na poszczególnych prostokątach umieszczono jesienne kałuże o różnych kształtach. Dzieci muszą wykazać się spostrzegawczością i podczas gry połączyć w pary identyczne elementy. Nauczyciel drukuje dzieciom karty i przykleja je na sztywnym kartonie, a następnie równo rozcina elementy np. za pomocą nożyka do tapet. Gra składa się z sześciu par. Dzieci dobierają się dwójkami i siadają przy stole naprzeciw siebie. Rozkładają na blacie obrazkami do dołu kartonowe kałuże. Zadaniem uczestnika jest odsłonięcie dwóch identycznych elementów w jednym ruchu. Jeśli to się nie udaje, kartoniki, ponownie zasłonięte, pozostają na swoim miej-scu. Ruch przechodzi na kolejnego gracza. Zwycięzcą zostaje ten, kto zbierze najwięcej par. 2.2. Matematyka pełna wody Dzieci zostawiają pierwszą kałużę z karty na boku. Następnie w dowolnej kolejności układają przed sobą 10 kałuż. Po chwili następuje burza mózgów. Wychowawca podpytuje najmłod-szych: „Co może pływać/skakać/bawić się w kałuży?”. Przedszkolaki udzielają odpowiedzi. Na końcu nauczyciel zaprasza dzieci do zabawy rysunkowo-matematycznej. Na stole przed dziećmi leżą kolorowe flamastry. Zadaniem najmłodszych jest uzupełnienie szeregu złożonego z kałuż zgodnie z instrukcją słowną nauczyciela. Przykład: W drugiej kałuży narysuj dwa kalosze. W siódmej kałuży skaczą trzy żabki. W dziewiątej kałuży schowało się pięć kamieni itd. 2.3. Wiele spojrzeń na... Wychowankowie sięgają po odłożony wcześniej kartonik z kałużą. Każdy z przedszkolaków kładzie przed sobą kałuże o tym samym kształcie. Dzieci rozpoczynają kolejne wyzwanie. Tym razem każdy ma narysować w kałuży jesienny liść. Ważne jest, by wychowawca opisał go ze szczegółami, dzięki czemu szansa na to, by niektóre z prac wyglądały podobnie, będzie większa. Przykład: „W kałuży pływa liść dębu. Ma on jasnobrązowy kolor i zielony ogonek”. Na samym końcu następuje porównanie prac. „Czy prace są takie same? A może coś je różni? Dlaczego tak się dzieje?”. 3. Znajdź różnice Przedszkolaki otrzymują kartę pracy z dwoma na pozór identycznymi kaloszami. Ich zada-niem jest znalezienie 10 różnic między rysunkami w jak najkrótszym czasie. Zabawę koń-czymy, gdy każdy z uczestników odnajdzie przynajmniej 7 różnic. Następuje podsumowanie zadania i wskazanie wszystkich różniących obrazki elementów. Karta pracy nr 1 3. Różnimy się Zabawa w odnajdywanie różnic odnosić się będzie do ludzi. To, że wszyscy różnimy się od siebie tak bardzo cechami osobowości, pomysłami, marzeniami, sprawia, że świat staje się bogatszy, bardziej różnorodny, a przez to ciekawszy. Na środek sali wychodzi dwóch chęt-nych uczestników. Zadaniem dzieci jest wymienienie tego, czym się od siebie różnią. Różnice mogą dotyczyć tylko cech zewnętrznych. Przykład: Przed nami stoją chłopiec i dziewczynka. Kasia i Kuba mają inny wzrost. Kasia ma gumkę we włosach, a Kuba nie ma. 4. Znajdź podobieństwa Wychowankowie dostają kolejną kartę pracy. Ich zadaniem jest dostrzeżenie podobieństw w dwóch pozornie nie mających ze sobą nic wspólnego przedmiotach. Dzieci uważnie przy-glądają się pokazanym elementom i wspólnymi siłami podają ich cechy wspólne. Przykład: Oba przedmioty to ubranie, są żółte, ubieramy je, gdy pada deszcz, mają ten sam znaczek, ich drugi kolor to zielony. Karta pracy nr 2 5. Jesteśmy podobni Na koniec tygodnia przyszedł czas na odnajdywanie podobieństw między ludźmi. Dzięki te-mu, że lubimy takie same rzeczy, mamy podobne zainteresowania lub hobby, budujemy przy-jaźnie i trwałe znajomości. Na środek sali ponownie wychodzi dwóch chętnych uczestników zabawy. Zadaniem dzieci jest wymienienie podobieństw zewnętrznych, które charakteryzują ochotników. Przykład: Na środku sali stoją dwie dziewczynki. Marta i Karolina mają koszulki w tym samym kolorze. Obie dziewczynki mają blond włosy i piegi. Dziewczynki ubrały dziś kolorowe rajstopki.