Bogata Wielkanoc Praca zdalna – inspiracje dla rodziców Opracowała: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia pedagogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny. Opracowanie graficzne i merytoryczne: Wojciech Uhlik, przedsiębiorca, z zamiłowania grafik i ilustrator, zwolennik pedagogiki zabawy Cele główne: • utrwalanie wiadomości o wielkanocnych symbolach, • rozwijanie koncentracji uwagi, • tworzenie zbiorów, • przeliczanie elementów od 1 do 10, • rozwijanie koordynacji oko-ręka, • wyciąganie wniosków. Cele operacyjne: Dziecko: • przelicza elementy zbiorów w rzeczywistości i na ilustracji, • tworzy odpowiedzi na pytania rozpoczynające się od „ile?”, • tworzy zbiory według wskazań opiekuna, • określa kierunki na kartce względem danego obiektu, • określa liczbę elementów „na oko”, • posługuje się określeniami „więcej”, „mniej”, „tyle samo”. Środki dydaktyczne: • klej, kartki A3, nożyczki, fotografie krokusów, flamastry. Zadania do wykonania Opiekun prezentuje dziecku główną kartę pracy, na której znajdują się dwa koszyki wielkanocne, a pod nimi liczmany w postaci kartoników z obrazkami. Wszystkie obrazki powinny zostać rozcięte przez dziecko. Następnie wykonuje ono kilka czynności o charakterze matematycznym. Oto propozycje działań. 1. W szeregu zbiórka Przedszkolak układa w rzędzie kartoniki według rodzajów. Następnie przelicza je na głos. Udziela odpowiedzi na pytania: „Ile mamy kartoników z gałązkami wierzby?”, „Ile mamy kartoników z zajączkami?”, „Ile mamy kartoników z pisankami?”. Stara się jak najszybciej odpowiedzieć. „Czy któregoś rodzaju kartoników jest więcej, mniej, a może tyle samo?”. Aby ułatwić formułowanie tego typu wniosków, opiekun zadaje dziecku pytania pomocnicze: 1. Kartoników z pisankami jest..., a kartoników z gałązkami wierzby jest... 2. Więcej jest kartoników z... 2. Szykujemy wielkanocny koszyk Opiekun prosi dziecko o umieszczenie w koszykach poszczególnych elementów. Kolejno w koszyku po lewej stronie: trzech zajączków, dwóch pisanek i trzech gałązek wierzbowych, w koszyku po prawej stronie: trzech zajączków, trzech pisanek i dwóch gałązek wierzbowych. Następnie prosi, aby dziecko wskazało dłonią koszyk, w którym jest: więcej/mniej pisanek, więcej/mniej gałązek oraz koszyk, w którym jest więcej/mniej zajączków. Co takiego się stało przy ostatnim pytaniu? Jakiej należy udzielić odpowiedzi? 3. Bałagan w koszyku, czyli wysypane smakołyki do ułożenia Dziecko otrzymuje klej. Tym razem swoje liczmany będzie umieszczać w miejscach wskazanych przez opiekuna. Jednak aby to zrobić, wybiera sobie jeden koszyk, wycina go i umieszcza na dużej kartce A3. Następnie zadaniem dziecka jest przykleić odpowiednią liczbę kartoników w miejscu wskazanym przez opiekuna, który zachęca je do zabawy przez opowieść: Co się tutaj stało? Z wielkanocnego koszyka wszystko się wysypało! Trzy pisanki wypadły z prawej strony koszyka, zajączek wielkanocny schował się za koszyk, a dwoje jego przyjaciół stanęło przed koszykiem. Cóż to za śmiechy? To czwarty zając, który został w koszyku, ale stoi na głowie i robi sobie żarty! A bazie kotki? One też wypadły? Tak, trzy gałązki rozsypały się po prawej stronie koszyka, a dwie po jego lewej stronie. Karta główna 4. Ach te krokusy Wiosennymi kwiatami, które kojarzą się z Wielkanocą, są krokusy. Mają one różne kolory: białe, żółte, fioletowe. Opiekun prezentuje dziecku fotografie kwiatów. Pewnie w przydomowych ogródkach również się pojawiły. Nasze mają jednak dwa kolory. Dziecko ma za zadanie oddzielić krokusy fioletowe od granatowych, kreśląc flamastrem pętlę. „Czy potrafisz powiedzieć, «na oko», których krokusów jest więcej?”. Opiekun sprawdza z dzieckiem jego przypuszczenia i przelicza na głos kwiaty. Karta pracy nr 1 5. Wielkanocne baby Ewelina uwielbia piec z mamą wielkanocne słodkości: baby, mazurki oraz serniki. W ich kuchni uruchomiona została prawdziwa produkcja bab. Jedne są piaskowe (pomarańczowe), drugie cytrynowe (żółte). Oczywiście niektóre z bab upiekła mama na zamówienie. Po południu przyszła sąsiadka, która wzięła dwa piaskowe wypieki i dwa cytrynowe. Dziecko wykreśla babki z karty pracy. Następnie do Eweliny zawitała jej koleżanka, która zabrała trzy cytrynowe babki i jedną piaskową. Dziecko ponownie wykreśla słodkości. „Których babeczek zostało mniej?”. Dziecko ocenia stan „na oko”, a następnie przelicza pozostałe (nieskreślone) wypieki. Karta pracy nr 2