Czy wiesz, że...? Opracował: Paweł Jankowski, absolwent psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; pracował z chorującymi psychicznie i osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi; interesuje się psychologią społeczną, zaburzeniami osobowości i psychologią uzależnień Rodzina alkoholowa funkcjonuje w oparciu o określone schematy, które wpływają także na funkcjonowanie tych członków, którzy wcale nie piją. Co więcej, funkcjonowanie to daje o sobie znać nawet wtedy, gdy osoba z rodziny alkoholowej opuszcza dom rodzinny i wchodzi (lub nie wchodzi) w interakcje z innymi ludźmi w świecie dorosłym. Oczywiście każdy z nas wynosi z domu określone nawyki, które pielęgnowaliśmy latami. Do tego dochodzi udział czynnika genetycznego, który przejęliśmy po naszych przodkach. Rzecz w tym, że reguły funkcjonowania rodziny alkoholowej są bardzo specyficzne. Po pierwsze: tematem tabu pozostaje sam alkohol. Członkowie rodziny bardzo często udają nie tylko przed otoczeniem, ale również samym sobą, że problem nie istnieje. Zazwyczaj podejmują zabiegi, by odpowiedzialność za picie jednego z rodziców przypisać innym, byle nie osobie pijącej: dzieciom, które źle się zachowują, szefowi, który dostarcza rodzicowi stresu w pracy itd. W rodzinach alkoholowych partner lub partnerka osoby pijącej często przyjmuje funkcję osoby współuzależnionej, co oznacza pielęgnowanie wielu niezdrowych wzorców, które w ogólnym rozrachunku ułatwiają uzależnionemu tkwieniu w nałogu. Dla przykładu, żona męża-alkoholika będzie notorycznie usprawiedliwiała jego pijaństwo na różne sposoby, ratowała go w różnych sytuacjach nadużycia alkoholu, spożywała alkohol razem z nim w imię zasady „jeśli będę z nim piła, on sam wypije mniej”. Szczególne role często przypisane są także potomstwu. Najstarsze z dzieci może otrzymać rolę bohatera, który świetnie się uczy w szkole, nie sprawia problemów wychowawczych, osiąga sukcesy na różnych polach; jest dumą rodziny kamuflującą kompleksy spowodowane piciem przez jednego z rodziców. Nierzadko bierze też na siebie odpowiedzialność za młodsze rodzeństwo, przyjmując wręcz rodzicielskie nawyki, a zarazem staje się powiernikiem tajemnic rodzica współuzależnionego. Funkcjonowanie osób pochodzących z rodzin alkoholowych jest zaburzone, szczególnie w obszarze emocjonalnym, dlatego często zalecana jest specjalistyczna terapia.