Czy wiesz, że…? Opracował: Paweł Jankowski, absolwent psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; pracował z chorującymi psychicznie i osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi; interesuje się psychologią społeczną, zaburzeniami osobowości i psychologią uzależnień Czy wiesz, że egoizm wcale nie dla wszystkich jest synonimem zła, a altruizm synonimem dobra? Dla niektórych jest wręcz odwrotnie – na przykład dla Ayn Rand, amerykańskiej pisarki i publicystki, pionierki nurtu filozoficznego zwanego obiektywizmem. Ayn Rand, a właściwie Alissa Rosenbaum, urodziła się w 1905 r. w Petersburgu, zmarła w 1982 r. w Nowym Jorku. Doświadczenie rewolucji bolszewickiej silnie wpłynęło na jej późniejszy, negatywny stosunek do wszelkich ideologii kolektywistycznych. Widziała w nich zło, które dostrzegała również w altruistycznych pobudkach ludzkiego postępowania. Twierdziła, że człowiek skłonny poświęcić siebie dla innych (jak postuluje altruizm), będzie w stanie również poświęcić innych, a tego typu postawa – w konsekwencji – sprzyja poglądom totalitarnym i antyliberalnym. Z tego powodu Ayn Rand uważała, że właściwym bodźcem postępowania jest zdrowo pojęty egoizm: człowiek powinien kierować się własnym interesem, jednocześnie szanując interes innych jednostek. Sądziła, że każde poświęcenie jest zamachem na własną wolność. Zapytana pewnego razu przez dziennikarza o kwestię miłości odparła, że nie ma w niej miejsca na poświęcenie, ponieważ działanie na rzecz osoby, którą kochamy, nie jest poświęceniem, lecz aktem podjętym również w naszym interesie. Rosyjsko-żydowsko-amerykańska filozofka przedstawiła swoją wykładnię w kilku dziełach literatury pięknej, w tym w takich bestsellerach, jak: Źródło, Atlas Zbuntowany. Obie powieści doczekały się ekranizacji. W sposób szczegółowy swoje koncepcje zaprezentowała w pracach filozoficznych, z których na język polski przetłumaczono: Powrót człowieka pierwotnego, Kapitalizm – nieznany ideał, Cnotę egoizmu. Myślicielka była entuzjastką indywidualizmu i wolnorynkowego kapitalizmu. W obszarze epistemologii przyznawała rozumowi funkcję podstawowego narzędzia poznania. W sferze metafizyki uznawała prymat obiektywnej rzeczywistości i odrzucała wiarę w istnienie Boga. Początkowo współpracowała z psychologiem Nathanielem Brandenem. Kontynuatorem jej myśli jest Leonard Peikoff.