Bezpłatna aplikacja na komputer – MM News... i jestem na bieżąco! Sprawdzam

STAN PRAWNY NA 6 WRZEŚNIA 2019 Uczeń z problemami adaptacyjnymi Opracowała: dr Marta Majorczyk, pedagog, doradca rodzinny (Family Counselling Poland), psychoterapeuta, edukator prorozwojowy, trener, wykładowca akademicki, adiunkt w Katedrze Pedagogiki i Psychologii na Wydziale Studiów Społecznych WSB z siedzibą Poznaniu, pracownik niepublicznej poradni psychologiczno- -pedagogicznej przy USWPS w Poznaniu Podstawa prawna: · Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. z 2017 r. poz. 1591 ze zm.). Zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno--pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach dzieci i młodzież z problemami adaptacyjnymi stanowią grupę uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. To oznacza, że należy objąć ich odpowiednią formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Co to jest adaptacja? Najogólniej rzecz ujmując, adaptacja to przystosowanie się do nowych warunków, poradzenie sobie z nimi, zgoda na zmianę. Omawiane zagadnienie cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem badaczy różnych dyscyplin naukowych. Pojęcie to wywodzi się z nauk przyrodniczych i oznacza przystosowanie się organizmu do życia w nowych, trwale zmienionych warunkach bytowych. W naukach społecznych adaptacja oznacza przystosowanie społeczne (socjologia) lub osobowe (psychologia). W tym pierwszym chodzi o pełnienie ról społecznych zgodnie z oczekiwaniami otoczenia społecznego lub realizację własnych potrzeb i potrzeb innych osób, natomiast przystosowanie osobowe wiąże się z indywidualnym zaspokojeniem potrzeb człowieka w nowym środowisku, uzyskaniem równowagi wewnętrznej. Renata Michalak przez adaptację rozumie „proces, którego istota zawiera się w nieustannym budowaniu równowagi i dążeniu do jej osiągnięcia lub utrzymania pomiędzy stale zmieniającymi się i wzajemnie warunkującymi bytami: organizmem człowieka a środowiskiem jego życia”. Wynikiem procesu adaptacji jest uzyskanie przystosowania lub jego brak. Tak rozumiana adaptacja z jednej strony warunkuje rozwój człowieka, a z drugiej jest od niego zależna. Angażuje ona cały organizm we wspomniany proces i wpływa na relacje człowieka z jego otoczeniem.