Tata i ja – tygodniowy plan pracy dydaktyczno-wychowawczej Opracowała: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia pedagogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny Cele główne: • kształtowanie umiejętności społecznych dziecka, • budowanie własnej tożsamości w grupie społecznej – rodzina, • obdarzanie uwagą innych, • przedstawianie uczuć za pomocą różnych środków wyrazu, • budzenie zainteresowania różnymi formami literackimi, • kształtowanie umiejętności językowych, • ćwiczenie słuchu fonematycznego, • ćwiczenie pamięci. Cele szczegółowe: • słuchanie treści wiersza, • nauka wiersza na pamięć, • ćwiczenie z zakresu analizy słuchowej wyrazów: podawanie wyrazów rozpoczynających się / kończących daną głoską, • odnajdywanie i wskazywanie podobieństw, • tworzenie portretu – prezent dla taty z okazji jego święta, • usprawnianie małej motoryki poprzez rysowanie, • majsterkowanie, • odwzorowywanie / samodzielne budowanie wskazanej konstrukcji, • wnikliwe obserwowanie, • odtwarzanie działań nauczyciela. Środki dydaktyczne: wiersz/piosenka o tacie, litery w formacie A4 (wyraz TATA), kwadratowe kartki o boku 20 cm, dwa arkusze szarego papieru, klej, karta pracy – Portret, pastele, kredki, pisaki, markery, zdjęcia rodzica, papierowe kubki, sznurki i liny, klocki, śrubki, folie, taśma klejąca. Wierszyk o tacie Wychowawca zaprasza dzieci do nauki wiersza lub piosenki o tacie. Przedszkolaki wraz z nauczycielem powtarzają kilkukrotnie tekst. Do nauki włączamy różne techniki ekspresji słownej: deklamujemy cicho/głośno, wolno/szybko. Na koniec dzieci prezentują utwór z pamięci. Wybór wiersza/piosenki należy do osoby prowadzącej zajęcia. Słowo, jakich mało – TATA 1. Zabawa usprawnia analizę i syntezę słuchową wyrazów. Nauczyciel umieszcza na środku dywanu cztery drukowane litery w formacie A4. Układa je jedna pod drugą, tworząc w ten sposób wyraz T-A-T-A. Następnie każdy przedszkolak otrzymuje cztery karteczki w kształcie kwadratu o boku 20 cm. Zadaniem wychowanków jest wsłuchanie się w różne wyrazy i dostrzeżenie w nich głosek T oraz A. Uczestnicy ćwiczenia muszą narysować na otrzymanych kartkach po dwa wyrazy związane z każdą z głosek. Jeden wyraz powinien rozpoczynać się na głoskę T, drugi na głoskę A, trzeci musi kończyć się na głoskę T, zaś czwarty na głoskę A. Gdy rysunki będą gotowe, umieszczamy je na dywanie przed lub za ułożonymi literami. Każde z dzieci głośno wypowiada narysowane przez siebie słowa. Z uzbieranych obrazków tworzymy planszę, którą naklejamy na olbrzymi arkusz szarego papieru i zawieszamy w naszej sali. 2. Zadanie można kontynuować, zapraszając dzieci do stworzenia drugiego, mniejszego plakatu, na którym zapisano wyraz JA. Skoro temat tygodnia brzmi „Tata i ja”, a dzień wcześniej wyraz TATA zyskał już swoich reprezentantów, nic nie stoi na przeszkodzie, by tym razem zająć się sobą. W tej wersji ćwiczenia nie będziemy analizować głosek, które tworzą słowo JA, lecz pierwszą literę własnego imienia. Dzieci tworzą tylko jeden rysunek. Rzecz/osoba/zwierzę/roślina narysowane na karteczce muszą rozpoczynać się na tę samą głoskę, co imię przedszkolaka. Obrazki przyklejamy na arkusz i dołączamy do wcześniej stworzonego plakatu z wyrazem TATA. Niedaleko pada jabłko od jabłoni Na te zajęcia wychowankowie przynoszą dwa zdjęcia: swoje oraz taty. Przedszkolaki porównują fotografie i starają się odnaleźć cechy, które odziedziczyły po ojcu. Następnie na głos wskazują te elementy wizerunku. Przykład: Mam kolor włosów jak mój tata. Mam na twarzy piegi jak mój tata. Mam taki sam uśmiech jak mój tata. Gdy każdy przedszkolak wskaże choć dwa podobieństwa, przechodzimy do kolejnego zadania. Portret mojego taty Dzieci otrzymują szablon przedstawiający zarys osoby. Ich zadaniem jest stworzenie na jego bazie portretu własnego taty. Wychowankowie zastanawiają się: jakie oczy mają ich tatusiowie? Jakie włosy oraz rysy twarzy? Być może któryś z panów chodzi zawsze w okularach? Być może ma brodę albo wąsy? Wszystkie te elementy muszą zostać umieszczone na portrecie stworzonym przez dziecko, tak aby był on jak najbardziej podobny do rodzica. Następnie mali artyści otrzymują od nauczyciela szablony samochodów, w których znajduje się pusty obszar. Należy w nim narysować rzeczy lub sytuacje, w których dziecko chętnie uczestniczy ze swoim tatą. Tak stworzone portrety mogą być doskonałym upominkiem na Dzień Ojca. Pomajsterkujmy Tym razem zapraszamy podopiecznych do wspólnego majsterkowania. Aby dzieci mogły skorzystać z praktycznego wymiaru tych zajęć, ważne jest wcześniejsze przygotowanie technicznych materiałów oraz rzeczy, które mogą posłużyć nam do tworzenia konstrukcji. Przydatne mogą się okazać: papierowe kubki, sznurki i liny, klocki, śrubki, folie oraz taśma klejąca. Wychowawca prezentuje dzieciom trzy odmienne konstrukcje, stworzone z dostępnych materiałów, o różnym poziomie trudności. Takim wytworem mogą być choćby dwie śrubki umieszczone na sznurku. Zadania przedszkolaków to zaobserwowanie, jak stworzono podaną konstrukcję, oraz jej odtworzenie. Zabawa ta ma motywować dzieci do samodzielnego dojścia do sposobu wykonania przedmiotu i tym samym rozwijać przyczynowo-skutkowe myślenie. Ważne jest, aby nie pokazywać od razu sposobu jego stworzenia – najpierw zachęćmy dzieci do tego, by same odnalazły rozwiązanie.