Mama i ja – tygodniowy plan pracy dydaktyczno-wychowawczej Opracowała: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia pedagogiczna, magister zarządzania – rozwój potencjału społecznego, nauczyciel w szkole podstawowej, nauczyciel przedszkolny, terapeuta pedagogiczny Cele główne: • kształtowanie umiejętności społecznych dziecka, • budowanie własnej tożsamości w grupie społecznej (rodzina), • obdarzanie uwagą innych, • komunikowanie werbalne i pozawerbalne z dziećmi i osobami dorosłymi, • przedstawianie uczuć za pomocą różnych środków wyrazu, • poznanie wiosennych roślin oraz sposobów ich pielęgnacji, • rozbudzenie zainteresowania różnymi formami literackimi. Cele szczegółowe: • słuchanie treści opowiadania. Odpowiadanie na pytania do tekstu, • tworzenie prezentu dla mamy z okazji jej święta, • usprawnianie małej motoryki – praca z materiałami sypkimi, • poznanie podstawowych narzędzi ogrodniczych oraz zasad pielęgnacji roślin, • poznanie wyglądu i nazw wiosennych kwiatów, • sadzenie roślin, • kreślenie po linii, • odnajdywanie i wskazywanie podobieństw, • malowanie autoportretu, • nauka wiersza/ piosenki na pamięć, • recytacja wiersza według podanych warunków (głośność, tempo, nastrój). Środki dydaktyczne: sylwety kwiatka oraz dwóch jeży (mamy i synka), karty pracy, kleje, materiały sypkie: brokat, confetti, ziemia ogrodowa, sadzonki kwiatów, narzędzia ogrodnicze: sekator, łopatka, rękawice, spryskiwacz, pazurki, konewka, doniczki, rękawiczki jednorazowe, pisaki, farby (kolor szary), pędzle, kartki A3, zdjęcia: mama i dziecko (2 sztuki), dowolny wiersz/ piosenka o mamie. Mamusiowe troski – opowiadanie edukacyjne Nauczyciel zaprasza dzieci do wysłuchania pewnej historii. Przedstawia ją w formie ustnej. Do prezentacji ukrytych w niej treści może użyć kilku sylwet: sylwety kwiatka oraz dwóch jeży (mamy i synka): Dawno, dawno temu żył sobie mały jeżyk Staś, który uwielbiał pomagać całej swojej rodzinie. Ogromną przyjemność sprawiało mu obdarowywanie innych. Od miesięcy w jego lesie królowała już wiosna, a on z niecierpliwością czekał na koniec maja. To właśnie w tym miesiącu nastać miał Dzień Mamy. Tym razem postanowił dobrze się do niego przygotować! Chciał zrobić swojej mamie prawdziwą niespodziankę. Wymyślił, że nazbiera dla niej największy bukiet kwiatów jaki widziała. Było to łatwe zadanie, w końcu za jego domem znajdowała się śliczna łąka… Nieraz podziwiał na niej różne wiosenne kwiaty. Jak pomyślał – tak też zrobił. Późnym popołudniem, gdy mama gotowała obiad wymknął się na podwórze. Raz po raz nachylał się, by zerwać upatrzony przez siebie okaz. Tak bardzo pochłonęło go zbieranie kwiatów, że nie zauważył jak świat wokół niego stawał się coraz bardziej szary. Gdy podniósł wzrok, zrozumiał że słońce już zaszło. Postanowił czym prędzej wrócić do domu. Aż tu nagle… Staś zorientował się, że nie rozpoznaje już łąki, na której się znajduje. Robienie upominku zajęło go tak bardzo, że oddalił się od domu. Jeżyk bał się, że już nigdy nie zobaczy swojej mamy, taty oraz braci. Usiadł zmartwiony na wielkim kamieniu z bukietem kwiatów w dłoniach, gdy wtem… usłyszał cichutkie wołanie: - Jeżyku, jeżyku… Od razu rozpoznał głos swojej mamy. Pani Jeżowa zobaczywszy, że synka nie ma w domu, tak bardzo się zmartwiła, że od razu zaczęła go szukać. Jeżyk ze łzami w oczach podbiegł do mamy i podarował jej kwiatki. – Przepraszam mamusiu – wyszeptał. Mama z uśmiechem przyjęła podarunek, jednak ważniejsze było dla niej to, że jej synek jest cały i zdrowy. – Mamo, chciałam podarować ci najpiękniejszy bukiet na świecie! – tłumaczył się jeżyk – Przepraszam, że oddaliłam się od domu. - Synku – odpowiedziała mama – To ty jesteś moim najcenniejszym kwiatuszkiem. Wychowawca zaprasza dzieci do rozmowy na temat usłyszanego tekstu. Dzieci odpowiadają na postawione przez nauczyciela pytania: 1. Dlaczego Jeżyk oddalił się od domu? 2. Czy jego decyzja była dobra? Dlaczego? 3. Jak mama zachowała się, gdy odnalazła syna? 4. Czy zachowanie Jeżyka było niebezpieczne? Dlaczego? 5. Co powiedziała mama, gdy odnalazła Stasia? To ty jesteś moim najcenniejszym kwiatuszkiem – karta pracy Dzieci wykonują prezent dla Mamy na technicznej kartce A4. Do jego zrobienia wykorzystują kartę pracy. W centrum kwiatka umieszczają swoje zdjęcie, a płatki szablonu wysypują brokatem, confetti lub bibułą. Wiosenne kwiaty Nauczyciel zaprasza dzieci do przedszkolnego ogródka. Okazuje się, że czekają tam na dzieci różne sadzonki wiosennych kwiatów oraz narzędzia służące do ich sadzenia. Wychowawca prezentuje dzieciom zastosowanie różnych akcesoriów ogrodniczych: sekatora, łopatki, rękawic, spryskiwacza, pazurek, konewki. Następnie dzieci przyglądają się wiosennym sadzonkom i wraz z nauczycielem tworzą własną, kwiatowa rabatkę. Pozostałe rośliny podopieczni sadzą w pojedynczych doniczkach. Każde dziecko zabiera jeden kwiatek do domu i podarowuje go mamie w formie upominku. Po powrocie do sali przedszkolaki otrzymują karty pracy przedstawiające różne kwiaty. Ich zadaniem jest obrysowanie, za pomocą pisaków, umieszczonych na nich roślin. Mama i ja – podobieństwa Na te zajęcia wychowankowie przynoszą dwa zdjęcia: swoje oraz własnej mamy. Przedszkolaki porównują fotografie i starają się odnaleźć cechy wspólne, które odziedziczyły po rodzicu. Następnie na głos wskazują te elementy wizerunku. Przykład: Mam kolor oczu, jak moja mama. Mam kręcone włosy, jak moja mama. Moje uszy mają taki sam kształt, jak uszy mojej mamy. Gdy każdy wychowanek przedstawi już swój punkt widzenia siada przy swoim stoliku. Dzieci otrzymują białe kartki A3, farby i pędzle i malują swój portret używając tylko szarej farby. Jedynymi kolorowymi elementami pracy są wskazane wcześniej cechy, które dzieci odziedziczyły po swoich mamach. Z powstałych prac tworzymy Galerię „Mama i ja”. Prezentujemy dzieła w przedszkolnym holu. Nauka wierszyka dla mamy. Nauczyciel uczy dzieci krótkiego wiersza lub piosenki z okazji Dnia Mamy. Następnie proponuje dzieciom zabawę, podczas której nauczony wiersz zaprezentują w różnej formie. Wychowankowie recytują go z różnym nasileniem głosu: cicho/głośno, tempem: szybko/ wolno, nastrojem: w sposób wesoły/ smutny.