Święta z wiosną w tle Opracowała: Anna Uhlik, pedagog, specjalność edukacja elementarna i terapia pedagogiczna Na zewnątrz możemy poczuć coraz cieplejszą aurę. Dzieci z ochotą wychodzą z przedszkolnych sal do ogródków, by podziwiać świat, który zmienia się na ich oczach. Przybiera on coraz to nowe barwy, kształty i formy. Zachęca do wędrówek i spacerów. Wraz z tą niezwykłą pobudką przyrody do życia, w przedszkolnych salach zaczyna panować poruszenie związane z Wielkanocą. Czy istnieje zatem sposób na takie opowiadanie dzieciom o tej tradycji, by nie umknęło im piękno trwających wokół zmian? Oczywiście, w końcu cały świat mówi wtedy o życiu. Jak zatem przybliżać pociechom magię przebudzenia, którego są świadkami? Jak opowiedzieć o niezmiennej tradycji, zwracając jednocześnie uwagę na zmieniającą się wokół przyrodę? Naturalnie, że naturalnie Wiosna jako pora roku jest początkiem cyklu istnienia, który towarzyszy nam przez resztę roku. Podczas omawiania tematów związanych z wiosennymi tradycjami należy unikać sztuczności. Działania wychowawców oraz nauczycieli powinny wynikać niejako z podstawowych praw rządzących zarówno życiem, jak i przyrodą. W tym wypadku nie ma miejsca na dodatkowy błysk, brokat czy świecidełka. Tego typu ulepszenia zostawmy zimie wraz z jej lodowym klimatem. Teraz liczą się prostota i autentyczność towarzyszące rozkwitającej przyrodzie. Warto zaprosić dzieci do wspólnego sadzenia kwiatów, ich codziennej pielęgnacji czy działań związanych z przygotowaniem ogrodu. To doskonała szansa, by zobaczyć, jak wszystko wokół rośnie i zieleni się, i jednocześnie zaszczepić w dzieciach smykałkę ogrodnika. A może dzieci same urosły w tym czasie? Warto to sprawdzić. Obserwacja – słów kilka o nauce patrzenia Podczas poruszania wielkanocnych i wiosennych treści warto skupić się na podpatrywaniu świata. Obserwacja, bo o nią tu chodzi, zapewnia maluszkom lepszy i pełniejszy rozwój. Pobudza ich wyobraźnię i nadaje sprawczość w działaniach, które podejmują. Każdy wychowanek może poczuć się jak prawdziwy odkrywca. Przyglądanie się przemienia dzieci w dociekliwych detektywów i uważnych obserwatorów. Jednym ze sposobów na tego typu metamorfozę może być wyposażenie podopiecznych w lupy. Każdy przedszkolak powinien mieć szansę zaobserwowania zielonych źdźbeł trawy, kropek na skrzydłach biedronki, wychodzących z gałązek listków czy rosy na porannej trawie. Te doświadczenia sprawią, że łatwiej będzie im zrozumieć, iż życie tli się wszędzie wokół, nawet jeśli nie widać tego na pierwszy rzut oka, i zwiększyć wrażliwość na otaczające je szczegóły. Uruchom zmysły Następną podpowiedzią w tworzeniu planu zajęć na wiosenne tygodnie jest poszukanie odpowiedzi na pytanie: Jak zwykle odkrywamy świat? Oczywiście – dzieje się to w sposób wielopłaszczyznowy. Naszymi największymi sprzymierzeńcami w poznaniu rzeczywistości są nasze zmysły. Zachęćmy zatem dzieci, by z ich pomocą wyruszyły na poszukiwanie wiosny. Co usłyszą najmłodsi? Co poczują ich palce? Jakie zapachy rozpozna nos? To właśnie za oknem kryje się prawdziwa burza doznań, po których doświadczeniu przedszkolaki przyswoją sobie pojęcie wiosny. Poprzez jej poznanie za pomocą wielu kanałów dzieci nie tylko w pełniejszy sposób zbiorą informacje na jej temat, ale będą też miały szansę właściwie je zinterpretować. Dyrektorze, pamiętaj, by zajęcia związane z Wiosenną Pobudką: • powiązać z tętniącym wokół życiem, • wypełnić naturalnymi działaniami związanymi z pomocą w ogrodzie, • uczynić przestrzenią do obserwacji i podpatrywania przyrody, • powiązać z wielozmysłowymi zadaniami. Dyrektorze, pamiętaj również o: • zapewnieniu nauczycielom i wychowawcom materiałów dydaktycznych umożliwiających pracę w terenie oraz badanie przyrody, • wyposażeniu każdego przedszkolaka w przyrodniczy niezbędnik – lupę, • stworzeniu miejsca/ kącika w przedszkolu przeznaczonego na hodowlę roślin, wraz z przyrządami potrzebnymi do ich pielęgnacji, • konieczności dostosowania ubioru przedszkolaków do przyrodniczych eskapad. Nadchodzi Wielkanoc – kilka pomysłów na omówienie tradycji w sposób naturalny: Podpatrujemy: • obserwacja drzew: wierzba, • wycieczka do gospodarstwa agroturystycznego: oglądanie baranków, kurczaczków i królików, • wzrokowe poszukiwanie przedmiotów ukrytych w przestrzeni/trawie (tradycja regionalna – Zajączek) Dbamy o przyrodę: • sadzenie rzeżuchy i pielęgnacja jej w ramach dyżurów, • stworzenie rabatki wiosennych kwiatów, • dbanie o rośliny według stworzonego harmonogramu – podział obowiązków, • zadania związane z porządkowaniem (wiosenne porządki) Uruchamiamy zmysły: • ozdabianie jajek różnymi technikami i sposobami (tradycja tworzenia pisanek), • wąchanie, dotykanie, oglądanie różnych wiosennych kwiatków i roślin: bazie, krokusy, żonkile (ozdoba stołu wielkanocnego), • smakowanie różnych wielkanocnych potraw (ozdabianie mazurków), • zabawy z wodą: wyławianie różnych przedmiotów, podlewanie trawy, oblewanie wskazanych miejsc (tradycja śmigus-dyngus) Działamy i współtworzymy: • uczestnictwo w warsztatach wyplatania wielkanocnych koszyków z wikliny (tradycja święcenia potraw), • tworzenie miniśniadania wielkanocnego, • przygotowanie podchodów (tradycja regionalna – Zajączek), • zawody pełne wody: rzuty balonami z wodą do celu, slalom – omijanie kubeczków z wodą, podawanie kostki lodu z rąk do rąk (tradycja śmigus- dyngus)