OPUBLIKOWANO: 30 MAJA 2018

Dotacje oświatowe po zmianach – część I

Opracowała: Marta Handzlik-Rosuł, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Specjalizuje się w prawie oświatowym i prawie pracy. Jest praktykującym prawnikiem z wieloletnim doświadczeniem zawodowym i byłym pracownikiem Ministerstwa Edukacji Narodowej. Jest autorką książki Finanse w oświacie. Prawo oświatowe w pytaniach i odpowiedziach, a także licznych artykułów, aktualności i komentarzy.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 7 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2203).

Ustawa o finansowaniu zadań oświatowych wprowadziła spore modyfikacje nie tylko w Karcie nauczyciela, ale także w kwestiach związanych z dotacjami oświatowymi. Rozpoczynamy cykl artykułów, w którym przybliżymy owe zmiany.

W związku z Ustawą o finansowaniu zadań oświatowych jednostki samorządu terytorialnego mają teraz obowiązek – oprócz dotowania przedszkoli prowadzonych przez samą jednostkę samorządu terytorialnego – dotować także inne placówki. Gmina jest zobligowana dotować publiczne (inne niż samorządowe) i niepubliczne:

• przedszkola (także z oddziałami integracyjnymi i specjalnymi) oraz przedszkola integracyjne i specjalne,
• inne formy wychowania przedszkolnego (czyli punkty przedszkolne i zespoły wychowania przedszkolnego,
• oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych,
• szkoły podstawowe (w tym z oddziałami integracyjnymi i specjalnymi oraz szkoły podstawowe integracyjne).

Powiat z kolei ma obowiązek dotować publiczne (inne niż samorządowe) i niepubliczne:

• szkoły podstawowe specjalne,
• szkoły ponadpodstawowe i ponadgimnazjalne (w tym z oddziałami integracyjnymi i specjalnymi),
• szkoły sportowe i mistrzostwa sportowego,
• placówki oświatowe wymienione w Ustawie Prawo oświatowe (art. 2 pkt 3–8).

Uwaga!

Nowością wprowadzoną od 1 stycznia 2018 r. jest to, że zgodnie z przepisami do otrzymania dotacji uprawnione są nie tylko podmioty określone w przepisach, ale także oddziały, programy i wychowankowie. Zmiany zakładają, że dotacja może być wypłacana jednemu beneficjentowi z kilku tytułów.

Nowe przepisy zakładają, że dotacja przysługuje na:

• dzieci objęte wczesnym wspomaganiem rozwoju zorganizowanym w: przedszkolach, innych formach wychowania przedszkolnego, ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych, specjalnych ośrodkach wychowawczych i szkolno-wychowawczych, poradniach psychologiczno- pedagogicznych,
• przedszkola,
• szkoły podstawowe, (w tym takie, w których zorganizowano oddział przedszkolny),
• placówki wymienione w art. 2 pkt 7–8 Prawa oświatowego,
• domy wczasów dziecięcych,
• internaty zorganizowane w szkołach,
• szkoły ponadpodstawowe prowadzące kwalifikacyjne kursy zawodowe (na słuchacza kursu, który zdał egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie).

Zgodnie z art. 34 ust. 1 Ustawy o finansowaniu zadań oświatowych przedszkola otrzymują dotację na każdego wychowanka. Dotacja ta przekazywana jest na rachunek bankowy danej jednostki, czyli przedszkola, a nie organu prowadzącego. Przy zespołach przedszkoli dotacja przekazywana jest na rachunek zespołu. Określenie w przepisach, że dotacja przysługuje na danego wychowanka oznacza, iż osoba prowadząca przedszkole nie może być beneficjentem dotacji – według przepisów może nim być jedynie wychowanek.

Ustalanie wysokości dotacji

Kwestie związane z ustalaniem wysokości dotacji oświatowych uregulowano w przepisach art. 9–49 Ustawy o finansowaniu zadań oświatowych. Warto w tym miejscu podkreślić, że dotacja co do zasady jest dotacją roczną wypłacaną w 12 częściach do końca każdego miesiąca (części za styczeń i grudzień są przekazywane odpowiednio do 20 stycznia lub do 15 grudnia roku budżetowego).

W celu ustalenia wysokości dotacji należy:

1. Ustalić podstawę obliczania dotacji na jednego wychowanka jednostki dotowanej. Po ustaleniu rodzaju podstawy dotacji według właściwego przepisu ustalona zostaje kwota roczna (obowiązująca na jednego wychowanka jednostki dotowanej).
2. W przypadku niektórych podstaw w następnej kolejności należy przemnożyć kwotę stanowiącą podstawę ustawową na jednego wychowanka przez współczynnik (mnożnik) zawarty w ustawowej konstrukcji takiej podstawy.
3. Po otrzymaniu kwoty z punktów 1–2, będącej wysokością płatności rocznej na jednego wychowanka, należy ją podzielić przez 12 miesięcy, a następnie kwotę miesięczną trzeba przemnożyć przez faktyczną liczbę wychowanków tej jednostki w skali każdego miesiąca roku kalendarzowego.