OPUBLIKOWANO: 26 STYCZNIA 2018

Skuteczne i angażujące prowadzenie szkoły dla rodziców

Opracowała: Magdalena Goetz, psycholożka i psychoterapeutka zajmująca się terapią młodzieży i dorosłych, prowadzi warsztaty psychoedukacyjne dla dzieci i młodzieży oraz szkoli rady pedagogiczne

Jak sprawić, żeby oferowane rodzicom przez poradnię warsztaty rozwijające kompetencje wychowawcze były angażujące, przydatne w praktyce i naprawdę skuteczne?

Obserwując współczesnych rodziców, można odnieść wrażenie, że wielu z nich jest zagubionych i niepewnych swej roli. Z jednej strony borykają się z presją odpowiedzialności za rozwój, sukcesy, psychiczny i fizyczny dobrostan swoich dzieci. Z drugiej – są zewsząd bombardowani różnymi „dobrymi radami”, które nierzadko wykluczają się wzajemnie. Wreszcie z trzeciej strony mogą trafić na przekazy sugerujące ich ograniczoną wychowawczą rolę – z powodu rzekomego kluczowego wpływu genów („niektóre cechy dziecka są wrodzone i nic na to nie można poradzić”), w związku z wagą wczesnych doświadczeń dziecka („jeśli zaniedbano potrzeby dziecka na wczesnym etapie jego życia, nie da się tego później nadrobić”) albo w kontekście kluczowego wpływu grupy rówieśniczej („na nastolatki wpływ mają przede wszystkim koleżanki i koledzy, rodzice niewiele mogą zdziałać”). I choć w każdym z tych przekonań tkwi ziarno prawdy (faktycznie dla rozwoju dziecka ważne są geny, wczesne doświadczenia i grupa rówieśnicza), to jednak na każdym etapie rozwoju dziecka rodzice mogą – i powinni – skutecznie go wspierać. Jednym z najważniejszych celów osób prowadzących tzw. szkołę dla rodziców będzie właśnie przekonać o tym rodziców.

Czego potrzebują rodzice?

Planując jakiekolwiek warsztaty czy szkolenia, zawsze w pierwszej kolejności trzeba przyjrzeć się potrzebom uczestników – to truizm, ale zdarza się, że o tym zapominamy. Jeśli jest możliwość, warto wcześniej zorganizować ankietę wśród rodziców (można poprosić o pomoc szkoły – nauczyciele mogą rozdać rodzicom przygotowane przez pracownika poradni ankiety podczas wywiadówek). Pamiętajmy jednak, że z pewnych swoich potrzeb rodzice mogą nawet nie zdawać sobie sprawy. Nie polegajmy więc tylko na wynikach ankiety.

A. Karasowska wskazuje najważniejsze obszary, w których rodzice wymagają pomocy:

• określenie swojej roli w życiu dziecka, rozpoznanie zadań, które mają do zrealizowania, a także wzięcie za nie odpowiedzialności,
• odzyskanie poczucia, że jako najważniejsze osoby w życiu dziecka mogą skutecznie wywierać istotny i cenny wpływ na jego rozwój i wychowanie,
• zdobycie wiarygodnej i zgodnej z aktualnym stanem nauki wiedzy z zakresu rozwoju dziecka i umiejętności wychowawczych,
• odzyskanie wiary we własne kompetencje oraz satysfakcji z rodzicielskiej roli,
• odnalezienie we własnych doświadczeniach (z dzieciństwa i rodzicielstwa) mocnych punktów, na których mogą oprzeć się w dalszym wychowaniu dziecka,
• rozwiązanie osobistych problemów, które utrudniają im efektywne funkcjonowanie w roli rodzica (np. uzależnienia, problemy z dzieciństwa, niska samoocena, zaburzenia psychiczne).