OPUBLIKOWANO: 12 STYCZNIA 2018
Polskie zwyczaje karnawałowe okiem etnologa
Obecnie karnawał kojarzy się niemal wyłącznie z zabawami taneczno-muzycznymi organizowanymi w restauracjach. I chociaż rzeczywiście karnawał ściśle związany jest z tańcem, to jeszcze w XIX i na początku XX wieku zabawom towarzyszyły ciekawe zwyczaje, które powoli odchodzą w zapomnienie. Warto o nich przypomnieć, ponieważ leżą u źródła tego, czym zapusty naprawdę są.
Czym jest karnawał?
Karnawał to okres zimowych zabaw pomiędzy Świętami Bożego Narodzenia a postem przygotowującym do Świąt Wielkanocnych. Rozpoczyna się 6 stycznia, w dniu, kiedy wspominamy Trzech Króli, natomiast kończy się w tzw. ostatki, czyli we wtorek przed Środą Popielcową. Sama nazwa jest niepewna, językoznawcy przedstawiają co najmniej dwie prawdopodobne jej etymologie. Pierwszego źródłosłowu możemy szukać w języku włoskim. Carnevale, a z łaciny carnem levāre, oznacza tyle co „porzucać mięso”. Oczywiście jest to nawiązanie do postu, który zacznie obowiązywać tuż po zakończeniu karnawału. Językoznawcy doszukują się też etymologii słowa w nazwie wozu, który w Starożytnym Rzymie uczestniczył w procesjach ku czci Dionizosa (łac. carrus navalis). Trzeba bowiem wspomnieć, że ludowe zwyczaje karnawałowe wywodzą się właśnie z takich starożytnych kultów i uroczystości.
Zapusty, czyli ostatnie dni karnawału
