Bezpłatna aplikacja na komputer – MM News... i jestem na bieżąco! Sprawdzam

OPUBLIKOWANO: 21 LISTOPADA 2017

 

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego – niepełnosprawność w stopniu lekkim. Nowa forma zaleceń

 

Opracowała: Jagna Niepokólczycka-Gac, pedagog, socjoterapeuta, wieloletni kurator społecznego sądu rodzinnego i dla nieletnich

 

Podstawa prawna:

 

  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1743),
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1578),
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z 2015 r. poz. 1113 ze zm.).

 

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego to ważny dokument, którego celem jest przedstawienie zainteresowanym stronom sposobu organizacji kształcenia, wychowania i opieki dzieci niepełnosprawnych oraz uczniów niedostosowanych społecznie. Ustawodawca, dostrzegając wagę i doniosłość potrzeb płynących z zakresu tego dokumentu, w nowym Rozporządzeniu w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych zmienia jego zakres, uszczegóławiając zawarte w nim zalecenia, aby wskazania były bardziej czytelne dla odbiorcy.

 

Zespół do spraw orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego

 

Jednym z poważniejszych zadań poradni psychologiczno-pedagogicznych wskazanych przez kuratora oświaty jest orzekanie o potrzebie kształcenia specjalnego. Wytypowane poradnie, posiadające odpowiednią kadrę oraz wyposażenie pozwalające na diagnozę, tworzą zespoły orzekające. Do ich zadań należy wydawanie na wniosek rodzica lub pełnoletniego ucznia orzeczeń oraz opinii.

 

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego jest dokumentem, o który mogą starać się dzieci i młodzież, których problemy wynikają z niedowidzenia i niewidzenia, niedosłyszenia i niesłyszenia, problemów w poruszaniu się, w tym afazji, niepełnosprawności umysłowej, autyzmu, w tym zespołu Aspergera, niepełnosprawności sprzężonych. Ponadto taki sam dokument jest przygotowywany dla uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym i niedostosowanych społecznie.

 

Budowa orzeczenia

 

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, zgodnie z nowym Rozporządzeniem, ma nową strukturę. W akcie tym został przedstawiony wzór orzeczenia, który zawiera: dane poradni wydającej dokument, zespołu orzekającego, wnioskodawcy i dziecka/ucznia, którego dotyczy orzeczenie. Ponadto uwzględnia on okres, na jaki został wystawiony dokument, rodzaj niepełnosprawności lub niedostosowania społecznego i poparty jest diagnozą oraz uzupełniony zaleceniami, których celem jest wskazanie kierunków pracy z dzieckiem.

 

Zawarte w orzeczeniu informacje stanowią kompatybilny zbiór powiązanych z sobą zasad, pełniących funkcję wskazówek do utworzenia indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego. Sentencja orzeczenia powinna być jednoznaczna, tak aby jej interpretacja nie budziła wątpliwości, a zapisy w niej zawarte nie mogły być interpretowane na niekorzyść niepełnosprawnego dziecka lub interesu społecznego.

 

Czas ważności orzeczenia

 

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wystawiane jest na określony przez ustawodawcę czas. Może być wydane na czas trwania wychowania przedszkolnego, jeden rok lub etap edukacyjny. Wybór odpowiedniego okresu ważności dokumentu zależy od wyników przeprowadzonych badań i wynikających z nich wskazań. Niejednokrotnie wnioskodawca oczekuje najdłuższego okresu ważności. Jeżeli rokowania co do dysfunkcji reprezentowanej przez dziecko są poważne, a zmiany chorobowe nieodwracalne, np. jest ono niedosłyszące, orzeczenie powinno być wystawione na okres wychowania przedszkolnego lub jeden etap edukacyjny. Jeżeli jednak dysfunkcje mają charakter przejściowy, np. wynikają z problemów w poruszaniu się, ale jednocześnie podlegają rehabilitacji, orzeczenie może zostać wystawione na krótszy czas, np. na rok.