OPUBLIKOWANO: 17 LISTOPADA 2017

Diagnoza końcowa gotowości szkolnej

Opracowały: Agnieszka Sakowicz, dyrektor przedszkola niepublicznego; Paulina Domańska, dyrektor przedszkola, nauczyciel wychowania przedszkolnego

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 luty 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły pierwszego stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 356),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 stycznia 2017 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 170),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2017 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. z 2017 r. poz. 481).

Diagnoza wstępna, realizacja programów wspierających oraz ścisła współpraca między wychowawcą a rodzicami, to elementy działań zmierzających do przeprowadzenia diagnozy końcowej, mającej na celu określenie stopnia osiągnięcia przez dziecko gotowości szkolnej. Przeprowadza się ją na przełomie marca i kwietnia, by do końca kwietnia sporządzić i przekazać rodzicom dokument zwany informacją o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole.

Czas na podsumowania

Diagnoza końcowa to odzwierciedlenie działań podjętych podczas diagnozy wstępnej. Powinna przebiegać w podziale na takie same etapy, układające się w następujący harmonogram:

1. Weryfikacja przygotowanych we wrześniu arkuszy i zadań sprawdzających – czy nie wymagają zmian ze względu na specyfikę dzieci (lub nawet jednego dziecka, np. ze względu na ujawnione szczególne uzdolnienia).