OPUBLIKOWANO: 26 CZERWCA 2017
Interwencja kryzysowa w przypadku próby lub śmierci samobójczej ucznia. Część II
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 199).
Zebranie informacji
Wchodząc do placówki, zespół musi być przygotowany na panujący w niej chaos wywołany kryzysem. Aby pomoc była skuteczna, niezbędne jest ustalenie strategii działań, usystematyzowanie zdarzeń, które do niego doprowadziły, ustalenie osób poszkodowanych kryzysem, jak również zasobów, którymi dysponuje zespół interwencyjny. Dlatego osoby zaangażowane w działania pomocowe muszą znaleźć odpowiedzi na pytania:
- Co, gdzie i kiedy się wydarzyło?
- Jaki jest stan osoby, która jest ofiarą śmierci/próby samobójczej?
- Jeżeli żyje, to gdzie przebywa?
- Jaki jest kontakt z jej rodziną?
- Czy przedstawiciele społeczności szkolnej są w jakiś sposób oskarżani o doprowadzenie do kryzysu?
- Które grupy społeczności szkolnej miały najbliższy kontakt z ofiarą (zespół klasowy, koła zainteresowań, organizacje)?
- Jakie kroki zostały dotychczas podjęte (pomoc ofierze, współpraca z rodzicami ofiary, współpraca z pogotowiem ratunkowym, organami ścigania, wymiarem sprawiedliwości itp.)?
- Kto na terenie szkoły jest zaangażowany w pomoc poszkodowanym?
- Jakie instytucje zewnętrzne są zaangażowane w kryzys?
Zebranie powyższych informacji pozwala na określenie źródeł problemów, ich poziomu i natężenia, co z kolei umożliwia zdefiniowanie problemów i ustalenie strategii działań.
Wywiad najlepiej przeprowadzić z zespołem złożonym z wychowawcy klasy, w której doszło do aktu autoagresji, specjalistów zatrudnionych w szkole, głównie pedagoga i psychologa szkolnego, oraz dyrektora lub innych wskazanych przez niego osób.
Im wcześniej zostanie podjęta interwencja, tym lepiej. W przeciwnym wypadku informacja o samobójstwie lub próbie samobójczej wydostaje się i staje się tajemnicą poliszynela, zniekształcona zamienia się w plotkę, co nie służy zachowaniu spokojnej, przewidywalnej atmosfery, która jest podstawowym celem przeprowadzanej interwencji. Konieczne jest zatem zorganizowanie spotkania z nauczycielami. Celem jest wspólne wypracowanie informacji, która będzie oficjalnym przekazem dla reszty społeczności. Musi być ona zgodna z prawdą, pozbawiona domysłów i oceny. Trzeba w niej unikać zwłaszcza obciążania odpowiedzialnością za samobójstwo ucznia pozostałych członków społeczności szkolnej. Nauczyciele powinni zostać zapoznani z listą sygnałów ostrzegawczych, dzięki której będą mogli zwrócić uwagę na dzieci, które są zagrożone zachowaniami autoagresywnymi. Ponadto trzeba im przedstawić plan działań
