OPUBLIKOWANO: 12 MAJA 2017
Cele i zadania przedszkola według nowej podstawy programowej
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz.U. z 2017 r. poz. 356).
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego jest aktem prawnym. Treści w niej zawarte mogą być poszerzane, nie wolno ich jednak zawężać. W związku z reformą edukacji wprowadzane są nowe zasady i regulacje. Dotyczą one także przedszkoli.
Od 1 września 2017 r. cele i zadania przedszkola będzie wyznaczać Rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej. Nowa podstawa programowa obowiązywać będzie zarówno w przedszkolach, jak i w oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz w innych formach wychowania przedszkolnego.
Pedagogiczny wymiar nowej podstawy
W wymiarze pedagogicznym dokument został przygotowany w oparciu o założenia reformy edukacji z 1999 r., zapisy dotyczące efektów kształcenia wprowadzone w 2009 r. oraz o nową koncepcję całościowego kształcenia opracowaną przez prof. Ryszarda Więckowskiego. Według autorów nowej podstawy programowej – Doroty Dziamskiej, Małgorzaty Małyski, Małgorzaty Wróblewskiej i Janusza Woźniaka – prof. Więckowski stworzył jedyną istniejącą w Polsce zwartą i opartą na paradygmatach koncepcję kształcenia zintegrowanego.
Integracja rozumiana jest w niej szeroko:
- w aspekcie czynnościowym – jako własna aktywność dzieci w procesie edukacyjnym,
- w aspekcie psychicznym – jako oddziaływanie na wszystkie sfery osobowości dziecka,
- w aspekcie metodycznym – jako wykorzystywanie przez nauczyciela różnych strategii i metod uczenia się,
- w aspekcie treściowym – jako wielokierunkowa aktywność, dzięki której dziecko zyskuje wiedzę o charakterze zintegrowanym.
Zgodnie z ideą prof. Więckowskiego edukacja ma być nastawiona na rozwój dziecka, a nie na rozwój przystosowany do edukacji.
Założenia filozoficzne
Założenia filozoficzne nowej podstawy koncentrują się wokół fundamentalnych pytań: „Kim jest człowiek?”, „Kim jest dziecko?”.
Autorzy dokumentu powołują się na definicję prof. Krzysztofa Leśniewskiego z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w myśl której: „Człowiek to byt relacyjny, wolny i rozumny. Każda osoba ludzka obdarzona jest niezbywalną godnością, gdyż jest kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym. Odkrywa swą wartość w byciu z innymi ludźmi, współtworząc wspólnoty i społeczności. Będąc istotą twórczą, człowiek posiada duchowe pragnienie dążenia do dobra, prawdy i piękna, by w ten sposób rozwijać swą potencjalność i stawać się coraz lepszym. Wiara, nadzieja i miłość stanowią podstawę sensu i celu ludzkiego życia, niezależnie od tego, czy mają one zakorzenienie w wyznawanej religii”.
Człowiek ujmowany jest więc integralnie, jako istota poszukująca prawdy o sobie i świecie, zorientowana na odkrywanie i realizację uniwersalnych wartości (godność, szacunek, prawda, piękno, dobro), rozwijająca się we wspólnocie: rodzinnej, rówieśniczej, narodowej.
