Ziołolecznictwo

Opracowała: Paulina Śliwińska, edukatorka, pasjonatka samorozwoju, zdrowego trybu życia, animatorka sportowa, autorka artykułów i publikacji z dziedziny biomedycyny i inżynierii genetycznej, od lat fascynuje się tematami związanymi z rozwojem, doskonaleniem i kompetencjami miękkimi

Zioła to (za Wikipedią) rośliny zielarskie, czyli rośliny zawierające substancje wpływające na metabolizm człowieka (np. olejki eteryczne), dostarczające surowców zielarskich. Są to gatunki lecznicze, przyprawowe, a także trujące. Grupa ta obejmuje przede wszystkim jednoroczne i dwuletnie rośliny zielne, ale także drzewa, krzewy, warzywa i byliny. Zalicza się do nich również niektóre grzyby. Zioła stosowane są m.in. w ziołolecznictwie, aromaterapii, a także jako przyprawy.

Mało kto wie, że pierwsze wzmianki o leczniczych właściwościach roślin pojawiły się już 4 tys. lat temu. „Pierwsze zapisy mówią głównie o znaczeniu ziół w obrzędach, magii i lecznictwie. Sumerowie znali właściwości lecznicze czosnku, mięty, rumianku, babki czy piołunu. Na glinianej tabliczce z Nippur (Babilonia), na której sumeryjski lekarz 3 tys. lat p.n.e. spisał znane mu środki lecznicze, wymienione są m.in. kora i żywica różnych drzew, oleje roślinne, sproszkowany muł rzeczny i chlorek sodu (sól)”. Zioła wykorzystywano do przygotowywania okładów, inhalacji i naparów. Zatem medycyna niekonwencjonalna, oparta na naturalnych „lekach”, jest pramatką medycyny starożytnej powstałej 3,5 tys. lat później w Grecji.