Bezpłatna aplikacja na komputer – MM News... i jestem na bieżąco! Sprawdzam

OPUBLIKOWANO: 14 STYCZNIA 2018

 

Odbieranie przedszkolaka przez starsze rodzeństwo

 

Opracował: Marcin Majchrzak, radca prawny, członek Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie

 

Podstawa prawna:

 

  • Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 682),
  • Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.),
  • Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm.).

 

Zasady odbierania przedszkolaków po zakończeniu w danym dniu zajęć budzą często sporo emocji. Dotyczy to także możliwości odbierania dzieci przez osoby niepełnoletnie – z reguły starsze rodzeństwo. W jaki sposób przedszkola regulują tę kwestię? Co mówią na ten temat przepisy prawa? Sytuacja prawna, jak to niestety często bywa, nie jest w tym zakresie jednoznaczna.

 

Regułą jest (a przynajmniej powinno być), że po zakończeniu zajęć w przedszkolu dzieci są odbierane przez swoich rodziców (opiekunów prawnych). W praktyce zdarzają się oczywiście sytuacje wyjątkowe, wynikające ze zdarzeń losowych bądź sposobu organizacji czasu pracy rodziców, które uniemożliwiają im odebranie dziecka osobiście. Wówczas możliwy jest odbiór malucha przez osobę do tego upoważnioną.

 

Regulacje statutowe i nie tylko

 

Zasady odbierania dzieci powinny być uregulowane w statutach przedszkoli. Zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 6 Prawa oświatowego statut przedszkola określa szczegółowe zasady przyprowadzania i odbierania dzieci z przedszkola przez rodziców lub upoważnioną przez nich osobę zapewniającą dziecku pełne bezpieczeństwo. Statuty przygotowywane przez poszczególne placówki oczywiście różnią się w szczegółach, jednak w każdym przypadku osobami upoważnionymi powinni być:

 

  • rodzice dziecka,
  • jego opiekunowie prawni bądź
  • upoważnione przez nich osoby zapewniające dziecku pełne bezpieczeństwo, przy czym przepisy nie wskazują w tym miejscu, że osobą upoważnioną może być wyłącznie osoba pełnoletnia.

 

Przepisy statutu nie powinny także stać w sprzeczności z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, w tym z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Największe wątpliwości wiążą się jednak z pytaniem, czy upoważniona do odbioru dziecka osoba niepełnoletnia będzie w stanie zapewnić mu bezpieczeństwo.