OPUBLIKOWANO: 27 PAŹDZIERNIKA 2016
Bezpłatna opieka zdrowotna dla nieubezpieczonych
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.),
- Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 930 ze zm.).
Do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia mają prawo osoby objęte powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym – obowiązkowym lub dobrowolnym. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, że osoba nie posiada żadnego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego, gdyż np. nigdzie nie pracuje, a nie stać jej na ubezpieczenie dobrowolne.
Jednym z rozwiązań, aby uzyskać prawo do bezpłatnej opieki zdrowotnej, nie będąc ubezpieczonym, jest uzyskanie decyzji wójta/burmistrza/prezydenta o potwierdzeniu prawa do świadczeń.
Decyzja może zostać wydana na wniosek:
- pacjenta,
- z inicjatywy organu gminy (gdy poweźmie z urzędu informację o potrzebie jej wydania wobec konkretnej osoby),
- na wniosek właściwego oddziału NFZ,
- placówki zdrowia, np. w przypadku udzielenia pomocy lekarskiej w stanie nagłym po wypadku.
Wniosek o wydanie decyzji należy złożyć w urzędzie gminy (miasta) w miejscu zamieszkania pacjenta. Do wniosku trzeba dołączyć dokumenty potwierdzające obywatelstwo polskie, zamieszkiwanie w kraju (zameldowanie) oraz dochody.
Przed wydaniem decyzji pracownik socjalny przeprowadza rodzinny wywiad środowiskowy w celu ustalenia sytuacji majątkowej i rodzinnej pacjenta. Warunkiem uzyskania pozytywnej decyzji jest spełnienie tzw. kryterium dochodowego, czyli osiąganie odpowiednich dochodów wskazanych w art. 8 Ustawy o pomocy społecznej:
- dochód u osoby samotnie gospodarującej nie może przekroczyć kwoty 634 zł,
- w przypadku posiadania rodziny dochód na osobę nie może być większy niż 514 zł.
W przypadku otrzymania pozytywnej decyzji pacjent będzie miał prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej przez okres 90 dni
