OPUBLIKOWANO: 25 PAŹDZIERNIKA 2016
Metoda integracji sensorycznej
Nikt z nas na co dzień nie zastanawia się nad tym, jak niezwykle ważną rolę odgrywają w naszym życiu narządy zmysłów. Całe nasze istnienie składa się odczuć wewnętrznych
i zewnętrznych, które osadzają nas w rzeczywistości, dając poczucie bezpieczeństwa i bytu
w realnym świecie.
Twórczynią założeń szeroko pojętej integracji sensorycznej jest dr Jean Ayres (1989 r.), terapeutka zajęciowa, profesor pedagogiki specjalnej na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Na grunt polski metodę tę przeniosła Violet Maas, która współpracowała ściśle z dr Ayres i była jej studentką.
Czym jest integracja sensoryczna?
Integracja sensoryczna to nauka poprzez zmysły, tworzące swoisty układ narządów: wzroku, słuchu, smaku, węchu, dotyku oraz mniej znanego układu przedsionkowego i proprioceptywnego. Wszystkie zmysły wyposażone są w receptory odbierające bodźce oraz wrażenia do nas docierające, które następnie przenoszone są do ośrodkowego układu nerwowego, przetwarzającego odebrane informacje i odpowiedzialnego za właściwe reakcje naszego organizmu. Tak więc zasadniczym celem integracji sensorycznej jest doskonalenie zdolności mózgu do dostrzegania bodźców płynących z ciała i otoczenia, niezbędnych do odczytywania i zapamiętywania ich, ponieważ na tej podstawie człowiek jest zdolny do świadomego działania. Podczas procesu dostarczania informacji zmysłowych mózg segreguje je, rozpoznaje, interpretuje, łączy ze sobą i z nabytymi wcześniej doświadczeniami, odpowiadając na wymagania płynące z zewnętrznego środowiska. Idealną sytuacją jest stan, kiedy wszystkie funkcje równoważą się, motoryka ciała łatwo dostosowuje się do otoczenia i współdziała z nim, a umysł w lot przyswaja informacje, czego efektem są naturalne, pożądane zachowania. Właściwa integracja sensoryczna jest bazą do prawidłowego rozwoju ruchowego, uczenia się i funkcjonowania w życiu, a także wpływa na samoocenę dziecka i jego zdolność pożądanego postrzegania świata. Zmysły tworzą swoisty system, pozwalający nam na odbieranie docierających konkretnych bodźców. Wzrok, słuch, węch, smak i dotyk to kluczowe zmysły, ale nie wszyscy wiedzą o istnieniu układu przedsionkowego oraz układu proprioceptywnego. Układ przedsionkowy odpowiedzialny jest za ruchy oczu, głowy i ciała, dzięki niemu możemy balansować na równoważni, jeździć na karuzeli, skakać na trampolinie, bujać się na huśtawce i jednocześnie koordynować ruchy obustronne ciała, utrzymując przy tym równowagę. Układ proprioceptywny to inaczej czucie głębokie, które poprzez mięśnie i stawy dostarcza informacji do mózgu o położeniu ciała. Integracja sensoryczna oznacza, że wszystkie wymienione układy powinny prawidłowo funkcjonować i współpracować ze sobą, tak aby nie pojawiały się trudności dotyczące interakcji z otoczeniem oraz z rozpoznawaniem sygnałów płynących z organizmu.
Definicja integracji sensorycznej według V. Maas mówi, że integracja sensoryczna jest organizacją informacji odbieranych przez nasze ciało do celowego wykorzystania.
Najczęstsze problemy dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej
