OPUBLIKOWANO: 25 PAŹDZIERNIKA 2016
ZAKTUALIZOWANO: 23 PAŹDZIERNIKA 2017
Rodzaje niepełnosprawności a opinie i orzeczenia poradni
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1943 ze zm.),
- Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2046 ze zm.),
- Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 60 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1743),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z 2015 r. poz. 1113),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1578),
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 lutego 2002 r. w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16. roku życia (Dz.U. z 2002 r. Nr 17 poz. 162 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1110).
Światowa Organizacja Zdrowia w 1980 r. opracowała definicję niepełnosprawności w Międzynarodowej klasyfikacji uszkodzeń, upośledzeń i niepełnosprawności. Zgodnie z tą definicją uszkodzenie oznacza utratę lub odstępstwo od normy w obrębie struktury lub funkcji anatomicznej, fizjologicznej lub psychologicznej człowieka. Niepełnosprawność oznacza wszelkie ograniczenie lub brak, będący konsekwencją uszkodzenia zdolności wykonywania jakiejś czynności w sposób lub w zakresie uważanym za normalny dla człowieka. Upośledzenie z kolei to niekorzystna dla danego człowieka sytuacja w relacji z otoczeniem oraz utrudnienie, ograniczenie lub brak możliwości brania udziału w pełnieniu różnych funkcji w życiu danej społeczności.
W polskim systemie prawnym mamy Ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, która w art. 3 wymienia stopnie niepełnosprawności stosowane do realizacji celów określonych tą Ustawą:
- znaczny,
- umiarkowany,
- lekki.
Należy zwrócić uwagę na przywołane w tej regulacji stwierdzenie, zgodnie z którym stopnie niepełnosprawności stosuje się do celów określonych ustawą, czyli wyłącznie do celów wskazanych w Ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej. Otóż orzeczenia w sprawie niepełnosprawności, które są wydawane na podstawie aktów wykonawczych do ustawy, będą już miały wpływ na orzeczenia poradni psychologiczno-pedagogicznych, działających na zupełnie odrębnej podstawie prawnej, wynikającej z rozporządzeń do Ustawy o systemie oświaty i Prawa oświatowego. Orzeczenia o niepełnosprawności należy bowiem zaliczyć do dokumentacji uzasadniającej wniosek o wydanie orzeczenia lub opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, wydawanej zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych.
Zgodnie z art. 4 Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej o znacznym stopniu niepełnosprawności mówimy, gdy osoba z naruszoną sprawnością organizmu jest niezdolna do pracy albo zdolna do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymaga w celu odgrywania ról społecznych stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
Umiarkowany stopień niepełnosprawności można stwierdzić, gdy osoba z naruszoną sprawnością organizmu jest niezdolna do pracy albo pozostaje zdolna do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymaga czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia funkcji społecznych.
