OPUBLIKOWANO: 21 PAŹDZIERNIKA 2016
ZAKTUALIZOWANO: 31 LIPCA 2017
Współpraca szkoły z sądem rodzinnym. Część II
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1654 ze zm.),
- Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 682 ze zm.),
- Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz.1822 ze zm.),
- Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 783 ze zm.),
- Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1189),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2015 r. w sprawie zakresu i form prowadzenia w szkołach i placówkach systemu oświaty działalności wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej i profilaktycznej w celu przeciwdziałania narkomanii (Dz.U. z 2015 r. poz. 1249).
Prezentujemy Państwu drugą część artykułu o współpracy szkoły z sądem rodzinnym.
Zgłoszenie niepokojących sygnałów do sądu
Obowiązkiem ustawowym każdego przedstawiciela oświaty jest powiadomienie odpowiednich organów o pojawieniu się niepokojących sygnałów, świadczących o naruszeniu prawa. Jeżeli zdarzenia mają nagły przebieg, np. uczeń dokonał włamania lub nie został odebrany ze szkoły, o zajściu powinny być powiadomione natychmiast organy ścigania, policja. Jeżeli natomiast wypadki mają charakter ciągły, np. uczeń systematycznie wagaruje lub kilkakrotnie zdarzyło się, że były podejmowane próby odebrania dziecka ze szkoły przez osobę pod wpływem alkoholu, należy powiadomić o tym sąd rodzinny i dla nieletnich. Trzeba jednocześnie nadmienić, że przedstawiciel szkoły nie jest kompetentny, aby decydować o tym, które zdarzenia mają odpowiednią wagę, aby przekazać je organom ścigania lub wymiarowi sprawiedliwości. Jego bezsprzecznym obowiązkiem wynikającym z prawa jest podjęcie każdorazowo natychmiastowych działań interwencyjnych, jeżeli tylko zauważy on lub dotrą do niego niepokojące sygnały. Pełniąc swoje obowiązki służbowe, pracownik merytoryczny szkoły podlega uprawnieniom przysługującym funkcjonariuszom państwowym. W związku z tym brak reakcji z jego strony, narażający ucznia lub jego otoczenie na niebezpieczeństwo, ewentualnie na pogłębiającą się demoralizację, skutkuje odpowiedzialnością karną, w ramach której może on być pozbawiony wolności do lat trzech.
Zwrócenie się na drodze służbowej do sądu rodzinnego i dla nieletnich wymaga złożenia odpowiedniego wniosku o wgląd w sprawę ucznia lub jego rodziny. Odpowiednie pismo, podpisane przez dyrektora oraz osobę je sporządzającą, powinno być złożone na dziennik w sekretariacie sądu rodzinnego i dla nieletnich. Niektóre sprawy niecierpiące zwłoki, np. trudna sytuacja ucznia, która prowadzi do zgłaszania przez niego sygnałów świadczących o możliwości popełnienia samobójstwa, powinny być przekazane natychmiast faksem, a dopiero w dalszym postępowaniu drogą służbową, poprzez sekretariat. Warto zaznaczyć, że sąd rodzinny w taki sam sposób rozpatruje sprawy zgłaszane oficjalnie, jak i te, które trafiają do niego w sposób mniej formalny. Każdy, kto ma obawy przed powiadomieniem odpowiednich organów o nieprawidłowościach, jakich dopuszcza się nieletni lub jego najbliżsi wobec niego, powinien pamiętać, że nie może on zostać przez nie oskarżony o zniesławienie. Prawo polskie chroni osobę, która z troski o dobro dziecka i jego rozwój powiadamia o niestosownościach będących udziałem nieletniego.
