OPUBLIKOWANO: 21 PAŹDZIERNIKA 2016
Podatek od wynagrodzenia dyrektora opłacanego z dotacji
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.),
- Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.),
- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Ustawa o systemie oświaty w art. 90 ust. 3d pkt 1a wskazuje jednoznacznie, że dotacje otrzymywane od jednostki samorządu terytorialnego, które przeznaczone są na dofinansowanie realizacji zadań przedszkola w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, mogą być wykorzystane na pokrycie wydatków bieżących, w tym na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej przedszkole, o ile osoba ta pełni jednocześnie funkcję dyrektora tego przedszkola. Mamy tu do czynienia ze specyficzną formą samozatrudnienia, gdyż Ustawa w art. 83a ust. 1 stwierdza wyraźnie, że prowadzenie przedszkola nie jest działalnością gospodarczą. Przepis ten zdaje się jasny i niebudzący wątpliwości interpretacyjnych, lecz w tej samej regulacji w ust. 2 czytamy, że działalność oświatowa nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, lub innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, może być podejmowana na zasadach określonych w przepisach Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Przepis ten wskazuje zatem z jednej strony, że działalność polegająca na prowadzeniu przedszkola – zarówno niepublicznego, jak i publicznego – lub szkoły nie jest działalnością gospodarczą, ale z drugiej stwierdza, że istnieje również innego rodzaju działalność oświatowa, która działalnością gospodarczą już jest.
Jak zauważył Sąd Najwyższy w Wyroku z dnia 18 kwietnia 2007 r. (I UK 351/06), przy ocenie, czy osoba prowadząca szkołę niepubliczną (czy też przedszkole niepubliczne) prowadzi działalność gospodarczą, nie można się ograniczać jedynie do twierdzenia, że głównym celem takiego przedsięwzięcia jest dydaktyka i wychowanie dzieci lub młodzieży, dla założyciela (prowadzącego) szkoły istotne jest bowiem, by prowadzenie jej przynosiło mu określone dochody, co z ekonomicznego punktu widzenia oznacza, że jest ona w jego rękach instrumentem do osiągania celów ekonomicznych przez działalność gospodarczą. Prowadzi to do wniosku, że jeżeli szkoła niepubliczna nie jest prowadzona przez daną osobę fizyczną z motywów charytatywnych czy ogólnospołecznych, a stanowi dla niej instrument uzyskiwania dochodów i w tym celu zostaje zorganizowana, to w istocie służy do prowadzenia działalności gospodarczej i nie ma podstaw, aby tego rodzaju aktywność postrzegać w inny sposób.
Tak kwalifikowany jest też ten sposób zarobkowania przez przepisy Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
