Kontakt z rodzicem w żłobku – postawy rodziców
Spotkanie z rodzicem może przebiegać w miłej atmosferze i mieć satysfakcjonujące dla obydwu stron zakończenie albo wręcz przeciwnie, wówczas albo tylko jedna ze stron jest zadowolona, albo żaden z uczestników nie jest zadowolony. Przebieg spotkania w dużej mierze zależy od właściwego przygotowania się do niego. Nieraz jednak opiekun zostaje zaskoczony wyrażoną przez rodzica chęcią rozmowy. Dla wielu osób rozpoczynających pracę w żłobku taka sytuacja jest stresująca. Obawy powoduje nie tyle kontakt z rodzicem, co lęk przed negatywną z jego strony oceną wiedzy czy umiejętności. Stan ten potęguje chęć bycia odebranym jako profesjonalista, czyli osoby kompetentna, a ponadto pragnienie, by nie dać się wyprowadzić z równowagi i zachować asertywność.
Należy pamiętać, że rodzic to także człowiek i jak każdy miewa lepsze i gorsze dni, co jednak nie usprawiedliwia jego nietaktownego zachowania. Pracownik w żłobku nie może dać poznać po sobie, że jest zdenerwowany, a tym bardziej doprowadzić do sytuacji, w której zostanie wyprowadzony z równowagi i sprowokowany do kłótni. Istnieje nieliczna grupa rodziców, którzy za swój cel obierają sprawdzenie cierpliwości opiekuna, by potwierdzić bądź zanegować jego opanowanie, co stanowiłoby podstawę do sądzenia, że w pracy z dziećmi też jest wybuchowy i nie kontroluje swoich emocji. Na szczęście takich rodziców jest niewielu.
Pracujący z dziećmi muszą kontaktować się z ich rodzicami, którzy bywają różni, mają różne oczekiwania względem placówki i jej personelu. Nie wszystkie oczekiwania rodziców mogą zostać spełnione i nie wszyscy pracownicy muszą być lubieni przez rodziców i każdorazowo chwaleni. Pomimo sympatii czy antypatii każdej osobie należy okazywać szacunek.
Problem zaczyna się wówczas, gdy rodzic zaczyna ingerować w pracę opiekunów żłobka. Rodzicem trudnym tak naprawdę może być każda mama czy tata posyłający swoje dziecko do żłobka, nie ma znaczenia wiek, pozycja materialna ani wykształcenie. Nieraz jest to tylko jedno z rodziców, ale zdarzają się sytuacje, kiedy obydwoje naruszają pewne granice dobrego wychowania i próbują ingerować w sprawy, które nie należą do ich kompetencji. Nierzadko rodzice nie są świadomi szkód wyrządzanych swoim zachowaniem, uważają bowiem, że robią wszystko dla dobra swojego dziecka. Sądzą, że usprawiedliwia to ich niewłaściwe wobec opiekunów czy innych rodziców lub dzieci zachowania.
Do pozytywnych zachowań rodziców zaliczamy postawę akceptacji dziecka, postawę współdziałania z dzieckiem, postawę rozumnej swobody i postawę uznania praw dziecka. Zachowania te znacznie ułatwiają kontakt i porozumienie z opiekunem grupy. Rodzice akceptują swoje dziecko, z wyrozumiałością przyjmują jego niepowodzenia, nie obarczają winą za nie opiekuna w żłobku, szukają u niego rozwiązania problemu. Współpracują ze żłobkiem, angażując się w jego działalność. Dzięki pozytywnej postawie rodziców opiekun może mieć znaczny wpływ na rozwój dziecka. Otwarci rodzice łatwiej zgadzają się na przyjęcie pomocy ze strony żłobka, gdy dziecko przejawia trudności w rozwoju czy wychowaniu.
