OPUBLIKOWANO: 17 LUTEGO 2016
Współpraca z rodzicami dziecka przebywającego w ośrodku
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2015 poz. 1113).
Uczeń przejawiający zachowania wskazujące na demoralizację wymaga ustrukturalizowanych i zintensyfikowanych działań, które mają na celu pomoc dziecku zagrożonemu wykluczeniem społecznym. Aby działania te były skuteczne, konieczne jest zaangażowanie wszystkich osób, które tworzą środowisko ucznia, a także mają wpływ na jego aktualne funkcjonowanie oraz rozwój wszystkich sfer.
Współpraca z rodzicami a przepisy prawne
Prawodawca, dostrzegając znaczenie współpracy i efektów, jakie w procesie resocjalizacji są dzięki niej osiągane, obliguje osoby odpowiedzialne za pracę z uczniem z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na niedostosowanie społeczne do prowadzenia pracy w ramach działań zespołowych. Dyrektor ośrodka, otrzymawszy od rodzica, wraz z pozostałą dokumentacją ucznia, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, jest zobligowany do utworzenia dla niego zespołu. Składa się on z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych, specjalistów pracujących z uczniem (psychologa, pedagoga, socjoterapeuty, logopedy, doradcy zawodowego lub innych, na prośbę rodziców, np. lekarza) oraz rodziców.
Rola rodziców w pracy zespołowej
Funkcja rodziców, choć często spychana na margines, jest bardzo ważna. Przede wszystkim rodzina stanowi naturalne środowisko rozwoju dziecka, do którego wróci ono po pobycie w ośrodku. Są to również dla niego główne autorytety, które zarówno miały, jak i mają wpływ na kształtowanie się jego osobowości i systemu wartości. Rodzice, stosując wobec dziecka metody wychowawcze, często wybierają błędne, a nawet niekiedy szkodliwe dla jego rozwoju psychospołecznego, bezpośrednio lub pośrednio doprowadzając dziecko do ośrodka. Dlatego też współpraca z nimi, choć niełatwa i często nacechowana unikami z ich strony, jest niezmiernie ważna i pożądana.
Zgodnie z prawem rodzice mogą być uczestnikami każdego posiedzenia zespołu utworzonego dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, a co za tym idzie, muszą być o nim powiadomieni. Ustawodawca uznaje, że powinno to następować w sposób przyjęty przez ośrodek, w którym przebywa dziecko. Jednak ze względów praktycznych powinno to zawsze odbywać się w formie pisemnej, za potwierdzeniem. Rodzice powinni również być współtwórcami indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego. W tym celu powinni zapoznać się z dokumentem, posiadać czynną możliwość ustosunkowania się do zawartych w nim treści oraz wprowadzenia w nim zmian, które uznają za ważne i pożądane dla rozwoju swoich dzieci. Oczywiście możliwości rodziców w zakresie modyfikowania programu są ograniczone i ostateczny kształt planowanych działań zawsze określają wychowawcy i specjaliści zatrudnieni w ośrodku. Jednak należy pamiętać, że zdanie rodziców powinno być brane pod uwagę i stosownie rozważone. Aby ich wkład w utworzenie i realizację IPET-u był rzeczywisty, konieczne jest zaangażowanie rodziców w proces wychowawczy ich dzieci i zaproponowanie nowych, bardziej skutecznych metod wychowawczych.
Metody nawiązywania relacji z rodzicami
