OPUBLIKOWANO: 11 STYCZNIA 2016

ZAKTUALIZOWANO: 27 PAŹDZIERNIKA 2017

ZAKTUALIZOWANO: 19 KWIETNIA 2018 

Niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne

Opracował: Michał Łyszczarz, prawnik, współautor komentarza do Ustawy o systemie oświaty

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 59 ze zm.),
• Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz.U. z 2001 r. Nr 73 poz. 763 ze zm.),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz.U. z 2017 r. poz. 1575),
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 sierpnia 2017 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora oraz inne stanowisko kierownicze w publicznym przedszkolu, publicznej szkole podstawowej, publicznej szkole ponadpodstawowej oraz publicznej placówce (Dz.U. z 2017 r. poz. 1597),
• Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 stycznia 2012 r. w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela (Dz. U. z 2012 r. poz. 131).

Poradnie psychologiczno-pedagogiczne wymienione zostały w art. 2 pkt 6 Ustawy Prawo oświatowe, według którego system oświaty obejmuje poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne, udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu. Przepis ten wymienia ogólnie typ jednostek, bez dodatkowego wskazania, czy są to wyłącznie jednostki publiczne, czy też niepubliczne. Ustawa Prawo oświatowe w kilku swoich regulacjach przywołuje jednak wprost właśnie poradnie niepubliczne, jednocześnie w sposób precyzyjny odróżniając te placówki od poradni publicznych.
 

Zakładanie poradni niepublicznej – wymogi
 

Na podstawie art. 168 ust. 1 Prawa oświatowego osoby prawne i fizyczne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych placówek. Aby odpowiedzieć na pytanie, która jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do prowadzenia poradni psychologiczno-pedagogicznych, należy odwołać się do treści art. 8 ust. 16 Prawa oświatowego – „zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych, szkół ponadpodstawowych, w tym integracyjnych oraz z oddziałami integracyjnymi lub specjalnymi, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3–8, z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym, należy do zadań własnych powiatu”. Ponieważ poradnie psychologiczno-pedagogiczne zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6, to właśnie powiat jest jednostką właściwą do prowadzenia tego typu placówek publicznych, a w konsekwencji również do powiatu należy prowadzenie ewidencji niepublicznych placówek psychologiczno-pedagogicznych.
 

Zgodnie z art. 168 ust. 4 Prawa oświatowego zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać:

 

• oznaczenie osoby zamierzającej prowadzić poradnię, jej miejsca zamieszkania lub siedziby,
• określenie typu poradni,
• wskazanie miejsca prowadzenia poradni, a także informację o warunkach lokalowych zapewniających realizację zadań statutowych oraz bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
• statut poradni,