OPUBLIKOWANO: 18 GRUDNIA 2015
Zatrudnianie cudzoziemców w jednostkach niepublicznych
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 149 ze zm.),
- Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2013 r. poz. 1650 ze zm.),
- Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1202 ze zm.),
- Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1457 ze zm.),
- Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 191 ze zm.),
- Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.),
- Ustawa z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1525 ze zm.),
- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie przypadków, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę (Dz.U. z 2015 r. poz. 588),
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 kwietnia 2015 r. w sprawie wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca (Dz.U. z 2015 r. poz. 543),
- Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (t.j. Dz.Urz. UE C 326 z 26.10.2012).
Obowiązujące przepisy dotyczące zatrudniania cudzoziemców w Polsce, co do zasady, są dosyć rozbudowane. Zarówno Ustawa o systemie oświaty określająca zasady działania przedszkoli niepublicznych, jak i Ustawa o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, obejmująca niepubliczne żłobki, nie wprowadza żadnych szczególnych postanowień dotyczących zasad zatrudniania cudzoziemców w tych jednostkach, zatem zastosowanie w tej sprawie mają regulacje dotyczące wszystkich podmiotów.
Zagadnienia dotyczące zatrudniania cudzoziemców regulują przepisy art. 87–90a Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 tej Ustawy za cudzoziemca uważa się osobę nieposiadającą obywatelstwa polskiego. Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 40 mówi, że wykonywaniem pracy przez cudzoziemca jest zatrudnienie, wykonywanie innej pracy zarobkowej lub pełnienie funkcji w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym lub są spółkami kapitałowymi w organizacji.
Zasady wykonywania pracy przez cudzoziemców
Na mocy art. 87 ust. 1 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Polski, jeżeli spełnia co najmniej jeden z warunków wymienionych w tym przepisie, czyli:
- posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej,
- udzielono mu ochrony uzupełniającej w Rzeczypospolitej Polskiej,
- posiada zezwolenie na pobyt stały w Rzeczypospolitej Polskiej,
- posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej w Rzeczypospolitej Polskiej,
- posiada zgodę na pobyt ze względów humanitarnych,
- posiada zgodę na pobyt tolerowany w Polsce,
- korzysta z ochrony czasowej w Polsce,
- jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
- jest obywatelem państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nienależącego do Unii Europejskiej,
- jest obywatelem państwa niebędącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy zawartej przez to państwo ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi,
- jest członkiem rodziny cudzoziemca, o którym mowa w pkt 8–10 powyżej, lub jest zstępnym małżonka tego cudzoziemca, w wieku do 21 lat, lub pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca lub jego małżonka, albo jest wstępnym tego cudzoziemca lub jego małżonka, pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca lub jego małżonka,
- jest osobą, o której mowa w art. 19 ust. 2–3 Ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (m.in. dziecko obywatela UE, byłego małżonka obywatela UE),
- posiada zezwolenie na pobyt czasowy,
- posiada zezwolenie na pracę oraz przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
- na podstawie wizy, z wyjątkiem wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 1, 22 lub 23 Ustawy o cudzoziemcach, lub
- na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 Ustawy o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku był uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
- na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, z wyjątkiem zezwolenia udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 181 ust. 1 Ustawy o cudzoziemcach, lub
- na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen, lub
- na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen, lub
- w ramach ruchu bezwizowego.
Wydawanie zezwolenia na pracę dla cudzoziemców
Zgodnie z art. 88 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zezwolenie na pracę jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec:
- wykonuje pracę na terytorium Polski na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba, miejsce zamieszkania, oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium Polski,
- w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji przebywa na terytorium Polski przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy,
- wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Polski na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału, zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z pracodawcą zagranicznym,


