OPUBLIKOWANO: 17 LISTOPADA 2015
Diagnoza przedszkolna – praktyczne wskazówki
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 r. poz. 977 ze zm.).
Rozwój dziecka to niezmiernie szybko i dynamicznie przebiegający proces. Pełen punktów zwrotnych, które decydują m.in. o jego osiągnięciach edukacyjnych. Bez wątpienia niezwykle ważne dla przedszkolaka jest roczne przygotowanie przedszkolne. Często okres ten determinuje funkcjonowanie dziecka przez następnych kilkanaście lat spędzonych w szkole. Aby zapewnić dzieciom równy start, należy na tym etapie wyrównać wszelkie deficyty uniemożliwiające im rozpoczęcie nauki. Podejmowane działania muszą być adekwatne do potrzeb, niezbędna jest ich indywidualizacja i dostosowanie do jednostkowych uwarunkowań każdego dziecka. Ich dookreśleniu służy przeprowadzona dwukrotnie w ciągu roku szkolnego diagnoza przedszkolna. Badanie to prowadzi nauczyciel. Na podstawie wyników wstępnej diagnozy zostaje opracowany indywidualny program wspomagania i korygowania rozwoju, a dla dziecka z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Są one realizowane przez cały rok, przy współudziale rodziców i specjalistów zatrudnionych w przedszkolu oraz poradni psychologiczno-pedagogicznej, mają na celu przygotować dziecko do podjęcia nauki w szkole. Ponadto końcowa, wnikliwa analiza możliwości i potrzeb dziecka pozwala rodzicom na obiektywną ocenę jego gotowości do edukacji szkolnej oraz podjęcie dojrzałej decyzji o ewentualnej potrzebie odroczenia obowiązku szkolnego. Warto pamiętać, że w sytuacji konieczności dokonania pogłębionych badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej, diagnoza przedszkolna staje się podstawą prowadzonych tam działań. Dlatego jej realizacja powinna być pozbawiona błędów, które mogłyby zacierać rzeczywisty obraz osiągnięć i potrzeb dziecka.
Przebieg diagnozy
