OPUBLIKOWANO: 1 GRUDNIA 2015
Wynagrodzenie zasadnicze
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz.U. z 2013 r. poz.199),
- Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz.191 ze zm.),
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 416 ze zm.),
- Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1202 ze zm.),
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1786).
Szczegółowy zakres działania poradni psychologiczno-pedagogicznych określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych. W poradniach psychologiczno-pedagogicznych zatrudnia się pracowników pedagogicznych, administracyjnych oraz obsługowych, czasem również lekarzy, rehabilitantów i pracowników socjalnych. Pracownikami pedagogicznymi są psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, socjolodzy oraz doradcy zawodowi. Ich prawa i obowiązki określają przepisy Karty nauczyciela, natomiast pozostałych pracowników – przepisy Kodeksu pracy oraz Ustawy o pracownikach samorządowych.
Wynagrodzenie za pracę
Wynagrodzenie za pracę jest nieodzownym elementem każdego stosunku pracy. W zamian za świadczenie pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym, pracodawca jest obowiązany do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
Wynagrodzenie zasadnicze jest najważniejszym, stałym i obligatoryjnym składnikiem wynagrodzenia. Musi zostać określone w umowie o pracę bądź akcie mianowania. Jest ono wypłacane regularnie, w stałych odstępach czasu. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego jest uzależniona od kategorii zaszeregowania pracownika, rodzaju i ilości wykonywanej pracy, zajmowanego stanowiska, pełnionej funkcji. Wynagrodzenie zasadnicze bywa też często podstawą do naliczania zmiennych składników, np. dodatku za wysługę lat, funkcyjnego, wynagrodzenia za pracę w nocy, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 KN wynagrodzenie pracowników pedagogicznych, z zastrzeżeniem art. 32, składa się z:
- wynagrodzenia zasadniczego,
- dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy,
- wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw,
- nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i dodatków socjalnych określonych w art. 54.
Wysokość wynagrodzenia
Wysokość wynagrodzenia zasadniczego uzależniona jest od stopnia awansu zawodowego, posiadanych kwalifikacji oraz wymiaru zajęć obowiązkowych, a wysokość dodatków odpowiednio od okresu zatrudnienia, jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, powierzonego stanowiska lub sprawowanej funkcji oraz trudnych lub uciążliwych warunków pracy.
Z wynagrodzenia za pracę wyłączone są następujące świadczenia:
