Scenariusz zajęć na podstawie utworu Juliana Tuwima "Rzepka"

Wykorzystanie form teatralnych do nabywania przez dzieci pewności siebie, samoświadomości własnych umiejętności, zdolności - na podstawie utworu Juliana Tuwima pt. "Rzepka".

Cele:

• dziecko poznaje utwór J. Tuwima "Rzepka" będący podstawą zabawy, odtwarza go w sposób samodzielny i twórczy, rozwijając myślenie i mowę odczuwając radość twórczego działania zespołowego
• dziecko poszerza wiadomość o świecie, ludziach i o sobie samym; przekształca i wzbogaca schematy poznawcze i czynnościowe, które prowadzą do rozwoju twórczej ekspresji i osobowości
• dziecko ma możliwość: zaistnienia w różnych rolach i sytuacjach, doskonali wyobraźnię i ekspresję artystyczną; wyrażania swoich uczuć i nastrojów, eksponowania umiejętności i zdolności
• dziecko uczestniczy w zabawach będących inspiracją do tworzenia fragmentów przedstawienia teatralnego prezentowanego z okazji Dnia Babci i Dziadka
• dziecko kształci umiejętności rozumienia innych, integruje się w grupie, przestrzega w zabawach zawartych umów.

Pomoce:

• kamień dla każdego dziecka
• opaski z sylwetkami: rzepka, babcia, dziadek, wnuczek, mruczek, kicia, kurka, gąska, bociek, żabka, kawka
• sylwety do przypięcia na tablicy (jw.).

Przebieg:

Niedługo zaprosimy do Przedszkola wasze Babcie i Dziadków, żeby uczcić ich święto. Musimy się przygotować do tego wydarzenia. Jak myślicie, co mogłoby im sprawić przyjemność?

Myślę, że wiele radości może im dać przedstawienie, które wspólnie przygotujemy. Czeka was dużo pracy, a więc zapraszam.

• Zabawy rozluźniające (uatrakcyjniają zajęcia, wywołują uczucie odprężenia i relaksu) Wizualizacja pt.: "Jestem aktorem".
  Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie proszę, że to już dziś jest ten dzień. Jesteście w przedszkolnym holu. Za moment wyjdziecie na scenę. Poprawicie fryzury, ubranie i powoli wychodzicie. Patrzycie na widownię. Wszyscy z zainteresowaniem czekają na to, co macie im do powiedzenia. Zaczynacie przedstawiać swoją rolę. Wasze głosy są wyraźne, mówicie wolno i głośno, aby każdy Was słyszał. Przysłuchajcie się swojemu głosowi, płynie powoli, ale donośnie. Na sali panuje cisza. Wszyscy Was słuchają. Kończycie mówić swoją rolę, słyszycie ciszę. Kłaniacie się, nagle ludzie na widowni zaczynają głośno bić brawa. Znowu się kłaniacie i dostrzegacie, że na widowni są Wasi Dziadkowie i Babcie. Biją brawo! Jesteście spokojni, szczęśliwi, zadowoleni, dumni z siebie, tacy odważni… Powoli schodzicie ze sceny … Otwórzcie oczy. Co czuliście, będąc aktorami? Kiedy było najprzyjemniej? Czy wszyscy czuli tylko radość, a może ktoś się wstydził? Nie ma powodu do obaw i strachu, na scenie będą tylko Wasi dziadkowie i babcie, którzy Was bardzo kochają. Jak myślicie, co będą czuli Dziadkowie oglądający wasz występ?