Bezpłatna aplikacja na komputer – MM News... i jestem na bieżąco! Sprawdzam

 

 

Pożegnanie absolwentów przedszkola niepublicznego

 

Opracowała: Agnieszka Sakowicz, dyrektor przedszkola niepublicznego

 

Pożegnanie absolwentów to moment szczególny, bez względu na etap edukacyjny, którego dotyczy. To symboliczne przekraczanie granicy, przejście ze starego, znanego świata do nowego – pełnego wyzwań i niewiadomych. Przeżywają je dorośli, młodzież, a co dopiero dzieci. Jak przygotować je na tę zmianę? Jak pracować z rodzicami, by uroczystość pozostała wszystkim w pamięci? Jak budować emocje, by dodać otuchy?

 

Zarządzanie zmianą

 

Świat ekonomii niesie wiele cennych rozwiązań, przydatnych również w procesie zarządzania rzeczywistością przedszkolną. Tym razem warto sięgnąć po wiedzę z zakresu zarządzania zmianą, by właściwie zaplanować pożegnanie absolwentów.

 

Proces zarządzania zmianą powinien składać się z następujących faz:

 

  1. ustalenie ogólnego celu – w naszym przypadku będzie to zakończenie roku szkolnego stanowiące jednocześnie pożegnanie absolwentów, które powinno stać się źródłem satysfakcji dla dzieci, rodziców, nauczycieli i dyrektora,
  2. rozważanie ważności i wielkości zmiany – z punktu widzenia rodziców i dzieci zmiana jest ogromna: przed nimi nowy etap edukacji i rozstanie się z bezpiecznym światem przedszkolnym (nauczyciele, oswojona przestrzeń, znajome dzieci), maluch staje przed sprawdzianem swojej gotowości szkolnej (rodzice zresztą też); co istotne, także nauczyciele emocjonalnie związują się ze swoją grupą, muszą się z nią rozstać i przemyśleć dotychczasową pracę, by odpowiednio przygotować się do przyjęcia nowej grupy; wreszcie – dyrektor też staje przed wyzwaniem, bo żegnając jeden rocznik dzieci, musi otworzyć się na specyficzne potrzeby nowego i dostosować do niego koncepcję pracy placówki,
  3. zidentyfikowanie kultury organizacyjnej – zmiana dotyczy wszystkich członków społeczności przedszkolnej, przyzwyczajonej do tradycji związanych z daną placówką; należy uwzględnić możliwości rozwojowe dzieci, chęć angażowania się konkretnych wychowawców i konkretnej grupy rodziców (zupełnie inaczej uroczystość przebiegnie wśród zżytej społeczności, inaczej w luźno związanej grupie),
  4. określenie ograniczeń krytycznych – najważniejszymi ograniczeniami są: emocje dzieci (ich labilność, intensywność), ograniczenia czasowe uroczystości, która nie może trwać w nieskończoność, dbanie o dobrą atmosferę (pozostawienie ewentualnych sytuacji konfliktowych z rodzicami), umiejętności organizacyjne kadry nauczycielskiej,
  5. aktywne włączenie w proces zmian wszystkich uczestników – dzieci nie powinny być tylko obiektem, mogą też planować, podawać swoje pomysły itd.

 

Przy takim spojrzeniu na ten ważny dzień szczególnego znaczenia nabierają przygotowania. Nie tylko w kontekście wyboru scenariusza i stawiania na atrakcyjność, ale także jako rytuał przygotowania do zmiany