Nietypowe wizyty w przedszkolu niepublicznym

Opracowała: Agnieszka Sakowicz, dyrektor przedszkola niepublicznego

Nauczycieli wychowania przedszkolnego nie trzeba przekonywać do zapraszania gości do placówki. Rozumieją oni, że pokazywać dzieciom świat to pozwolić im go doświadczać. Problem tkwi w tym, by zapraszać właściwych ludzi, którzy rzeczywiście wniosą coś interesującego w dziecięcy świat i autentycznie wspomogą działania nauczyciela. Oferta na rynku jest bogata, a strażak czy policjant powoli staje się już dziś nudnym standardem. Jak zatem wybierać i czego szukać, aby zapewnić podopiecznym nie tylko atrakcje, ale i zrealizować konkretne cele edukacyjne?

Dobry wybór

Goście są oczekiwani nie tylko przez dzieci, ale i rodziców, bo kojarzą się z czymś atrakcyjnym i świadczą o inwencji nauczyciela. Zarówno dyrektorzy, jak i wizytatorzy pytają, czy i jacy goście pojawiają się w przedszkolu, w trosce o to, by edukacja nie zamykała się w sali przedszkolnej. Praktyka pokazuje jednak, że po czasie tytuł przedstawienia czy opis wydarzenia nie odzwierciedlają ich jakości. A to właśnie na niej należy się skupić. Poniżej podpowiadamy, w jaki sposób weryfikować bogatą ofertę rynkową, aby nie poprzestać na efektownym wpisie w planie zajęć.

• Należy bardzo precyzyjnie określić cel edukacyjny wizyty: Co chcemy osiągnąć? Jaką wiedzę przekazać dzieciom? Jakie umiejętności wykształcić?
• Powinno się uwzględnić specyfikę grupy: wiek przedszkolaków, ich temperament, zainteresowania, lęki, możliwości, mocne i słabe strony.
• Warto zastanowić się nad tym, jakie doświadczenia mają dzieci: ile i jakie koncerty widziały, jaki mogły mieć kontakt z przedstawicielami różnych zawodów, w jakiego typu placówkach kulturalnych bywają z rodzicami (jeżeli w ogóle).
• Koniecznie trzeba „prześwietlić” zapraszanego gościa. W przypadku firm zewnętrznych specjalizujących się w organizowaniu wydarzeń dla dzieci należy dopytać o doświadczenie i kwalifikacje osób prowadzących (na rynku jest wiele osób, którym wydaje się, że przygotowanie „czegoś” dla dzieci to prosta sprawa). Można zasięgnąć opinii wśród nauczycieli z okolicznych przedszkoli czy poprosić rodziców o polecenie (bywają przecież w ciekawych miejscach). Firmy chronią swoje scenariusze, ale nie mogą odmówić podania tematyki oraz wskazania celów edukacyjnych. Jeżeli natomiast zapraszamy rodzica jako eksperta w danej dziedzinie, wykażmy dużą wyrozumiałość i nie pozostawiajmy go samemu sobie – nie musi przecież mieć obycia z grupą ciekawskich przedszkolaków. Co ważne, nie zmuszajmy rodziców do udziału w spotkaniu, pozostańmy przy tych, którzy sami wykazują chęć.
• Weryfikujmy, eksperymentujmy, by stworzyć „białą” i „czarną” listę. Bądźmy krytyczni, szczególnie wobec firm zewnętrznych. Przyzwolenie nauczycieli i dyrektorów na bylejakość w zamian za niską cenę tudzież umożliwienie wykonania zdjęć dzieciom to praktyka, która nie eliminuje z rynku tandety. Wśród „grup teatralnych” zdarzają się np. brak dbałości o dykcję i poprawność wymowy oraz kontrowersyjne poczucie humoru, niejednokrotnie bliskie rubaszności, a nawet prostactwu.

Przygotowanie dzieci

Żadna wizyta nie ma sensu, jeżeli dzieci nie zostaną do niej przygotowane. Przygotowania te należy przeprowadzić na następujących płaszczyznach:

• Musimy opowiedzieć, kto przyjedzie i po co, oraz ustalić wraz z dziećmi, jakie zachowania są podczas takiego spotkania akceptowane, a jakie nie (inaczej jest przecież, gdy w przedszkolu gości teatrzyk, a inaczej, kiedy pojawia się w nim grupa zachęcająca maluchy do wzięcia udziału w eksperymentach).
• Należy zaprosić do aktywnego uczestnictwa (nie tylko na zasadzie: „jestem w sali i grzecznie siedzę”). Jeżeli wydarzenie staje się częścią projektu (a warto, by tak było), wówczas w zależności od celu (czy ma to być początek projektu zmierzający do rozbudzenia ciekawości dzieci, czy też podsumowanie – zamknięcie pewnej tematyki, albo element „zanurzenia w temat”) trzeba tak zaaranżować działania, aby przedszkolak mógł wykazać aktywność, np. przez możliwość zadania pytania (można przygotować z dziećmi listę pytań), dotknięcia rekwizytów, wyrażenia swojej opinii, podziękowań.