STAN PRAWNY NA 10 MAJA 2019 Ewakuacja próbna w przedszkolu Opracowała: Małgorzata Celuch, nauczycielka, wicedyrektor szkoły Podstawa prawna: • Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 996 ze zm.), • Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. z 2010 r. Nr 109 poz. 719 ze zm.), • Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 620 ze zm.), • Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1422 ze zm.), • Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 14 listopada 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2017 poz. 2285). Oprócz tego, coraz bardziej realnym współcześnie zagrożeniem, które wymaga odpowiedniej reakcji, jest wtargnięcie na teren przedszkola tzw. aktywnego zabójcy, którego celem jest skrzywdzenie jak największej ilości dzieci. Bez względu na to, czy zagrożenie jest realne, czy jest wynikiem nieodpowiedzialnego zachowania osób, które np. wykonały telefon w źle rozumianym pojęciu żartu, dyrektor, powziąwszy informację o zagrożeniu, zobowiązany jest do zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim osobom przebywającym na terenie przedszkola – musi więc zarządzić ewakuację. Gdy pojawia się sygnał alarmu, każdy chce jak najprędzej wydostać się z przedszkola, a to najkrótsza droga do powstania paniki, w wyniku której może dojść do wielu nieszczęść. Uciekające w panice dzieci mogą się wzajemnie przepychać, przewracać, zrzucać ze schodów. Może również dojść do złamań, omdleń czy uduszeń w powstałym tłoku, a więc także śmierci. Obok zagrożenia związanego z przyczyną alarmu, taką jak pożar czy wybuch, dochodzi do dodatkowego zagrożenia wynikającego z powstałej paniki. Żadne podjęte działania nie zagwarantują uniknięcia paniki, ale należy zrobić wszystko, aby zminimalizować możliwość jej wystąpienia. Gdy prawdziwe zagrożenie zmusza do ewakuacji, nie ma czasu na zastanawianie się, jak powinno się zachować. Bez właściwych nawyków wyniesionych z próbnych treningów nie uda się zadziałać racjonalnie. Dlatego istnieje obowiązek przeprowadzania próbnych ewakuacji, wynikający z Rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Jeśli przeprowadzane będą próbne treningi ewakuacyjne, podczas których wszyscy poznają zasady bezpiecznego opuszczania budynku, większość osób w sytuacji realnego zagrożenia będzie starała się zachować obowiązujące i znane zasady. Podstawowe cechy skutecznego treningu ewakuacyjnego: 1. szybki – sprawny, czyli nie wykonujemy żadnych dodatkowych czynności, nie zabieramy swoich rzeczy, lecz wszyscy wykonujemy wyłącznie czynności określone w instrukcji ewakuacji, 2. bezpieczny – poruszamy się sprawnie, ale bez zbędnego pośpiechu, aby nie narażać się wzajemnie na dodatkowe niebezpieczeństwo, czyli nie przepychamy się, nie biegniemy, nie zbiegamy ze schodów, nie tłoczymy się w przejściach. Przygotowanie do bezpiecznego opuszczania przedszkola w razie zagrożenia to nie tylko sam trening ewakuacyjny, lecz także długotrwały proces. Przede wszystkim ewakuacja, nawet próbna, musi być bezpieczna, a więc odpowiednio zaplanowana. Każda placówka powinna, zgodnie z przepisami, posiadać oznaczone drogi ewakuacyjne oraz plan ewakuacji. Drogi ewakuacyjne nie mogą być zastawiane, aby nic nie utrudniało poruszania się po nich. Wszyscy pracownicy przedszkola oraz dzieci powinny znać obowiązujące w placówce sygnały powiadamiania o zagrożeniu. Powinny one być wywieszone w dobrze widocznym miejscu i omówione z dziećmi w zrozumiały dla nich sposób. Za przygotowanie planów ewakuacji i jej prowadzenie odpowiedzialny jest dyrektor przedszkola. Aby zwiększyć przystępność planów ewakuacji, można oznaczyć wyjścia ewakuacyjne i klatki schodowe literami lub liczbami, ale wówczas każde wyjście i klatka schodowa powinny mieć naklejki z tymi oznaczeniami, zgodnie z oznaczeniami na planach. Jest to bardzo przydatny w praktyce pomysł, który ułatwia rozpoznanie drogi ewakuacyjnej z każdego miejsca, w którym nauczyciel lub dziecko się znajduje. Ponadto, ten sposób oznaczenia drogi może być bardziej zrozumiały dla dziecka w wieku przedszkolnym. Zasady ewakuacji powinny być dostosowane do warunków placówki i zależeć od jej wielkości oraz liczby pięter, wyjść ewakuacyjnych, sal na piętrach itd. Sygnał do ewakuacji dawany jest za pomocą alarmu, którym w przedszkolu może być np. dzwonek mechaniczny lub ręczny. W razie zagrożenia i decyzji o ewakuacji pierwszą poinformowaną o tym osobą powinna być ta, która uruchamia dzwonek. W razie awarii osoba ta powinna umieć wywołać sygnał za pomocą dzwonka uruchamianego ręcznie. Sposób informowania nie jest ustalony odgórnie, decyzje w tym względzie podejmowane są w poszczególnych placówkach. Może to być np. przerywany dźwięk dzwonka trwający dwie minuty. Cele próbnej ewakuacji Główne cele przeprowadzania próbnych ewakuacji to: • sprawdzenie znajomości zasad postępowania w sytuacji alarmu związanego z realnym zagrożeniem w budynku szkolnym, • zapoznanie z nimi nowych dzieci i pracowników przedszkola, • praktyczne sprawdzenie znajomości zasad ewakuacji budynku przez dzieci, nauczycieli oraz pracowników przedszkola w przypadku sytuacji awaryjnej, • wdrożenie obowiązujących procedur do sprawnego działania zgodnego z przepisami, • wypracowanie właściwego zachowania się dzieci, pracowników i innych osób przebywających w budynku w czasie alarmu o ewakuacji, • obserwacja zachowań, omówienie błędów w zachowaniu osób uczestniczących w ewakuacji, • weryfikacja skuteczności procedur ewakuacyjnych, • wnioski z nieprawidłowości pozwalające na usprawnienie przeprowadzania ewakuacji, • zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim osobom znajdującym się na terenie placówki, • kontrola stanu dróg i wyjść ewakuacyjnych. Z praktyki przedszkolnej Dla dzieci próbna ewakuacja nie powinna być zabawą ani powodem do żartów. Wychowawcy powinni uświadomić im, jak ważne w sytuacji prawdziwego niebezpieczeństwa jest przemyślane i sprawne działanie. Wszyscy powinni zdawać sobie sprawę, że od tego może zależeć zdrowie i życie wielu osób. Można przytoczyć przykłady sytuacji, w których ludzie uciekający w panice i bezładzie, np. ze stadionu, wzajemnie się tratują i depczą, blokując wyjścia i robiąc sobie nawzajem krzywdę. W przedszkolu również może dojść do takich sytuacji, jeśli nie będą przestrzegane przemyślane i dokładnie opracowane zasady ewakuacji, dostosowane do warunków danej placówki. Na poważne potraktowanie zadania na pewno będzie miała wpływ postawa dyrekcji i nauczycieli. Nauczyciele powinni więc podejść do niego z całą powagą, działać sprawnie, wydawać rzeczowe polecenia, zadbać o skupienie grupy, w odpowiednich momentach przeliczyć grupę, dbać, by dzieci się nie rozpraszały. Niedopuszczalne jest lekceważenie obowiązków, nieznajomość obowiązujących zasad i niedostosowywanie się do nich. Jeśli np. ustalono, że opuszczanie przedszkola zaczyna się od osób znajdujących się na parterze, to do chaosu doprowadza jeden nauczyciel, który nie wie o tym lub to ignoruje i sprowadza dzieci z piętra, tamując ruch. Ewakuacja próbna powinna być poprzedzona przypomnieniem zasad nauczycielom w formie pisemnej oraz dzieciom, podczas zajęć, w formie dostosowanej do ich wieku i możliwości percepcyjnych. Nie powinno się jednak informować nauczycieli, a tym bardziej dzieci, o dokładnym terminie treningu ewakuacyjnego. Wszystko powinno się odbywać w zaskoczeniu, a nie w sytuacji wyreżyserowanej. Warunki powinny być możliwie najbardziej zbliżone do rzeczywistego zagrożenia. Niedopuszczalne są sytuacje, gdy w terminie wyznaczonym na ewakuację próbną nauczyciel, stoi przy drzwiach z dziećmi i czekają na sygnał alarmu. Taka sytuacja powoduje, że dzieci niczego się nie nauczą w kwestii stresu związanego z niebezpieczeństwem i spokojnego postępowania mimo lęku i niepewności. Świadczy też o braku odpowiedzialności ze strony nauczyciela. Obowiązki nauczyciela Na nauczycielach odbywających zajęcia lekcyjne spoczywa wiele obowiązków. Po usłyszeniu alarmu: • zamykają okna, • wyłączają urządzenia elektryczne, • gaszą światło, • wydają polecenie opuszczenia sali w odpowiednim porządku • zabierają z sobą dziennik, • wychodzą z sali jako ostatni po upewnieniu się, że w sali nikt nie pozostał, • wychodząc, zostawiają otwarte drzwi do sali, • używają kamizelek odblaskowych, • formułują grupy ewakuacyjne na korytarzach, • dbają, aby dzieci podeszły do schodów we właściwym momencie (na schody wchodzą dzieci z sal znajdujących się najbliżej schodów, później kolejne), • dbają, aby dzieci poruszały się sprawnie we właściwym kierunku, • przeprowadzają dzieci na miejsca zbiórki • reagują na nieprawidłowości, • nie dopuszczają do powstania paniki wśród dzieci ani lekceważenia sytuacji, • sprawdzają obecność dzieci po dotarciu na miejsce zbiórki, • składają raport ze stanu liczebnego uczniów podczas powrotu do przedszkola po zakończeniu ewakuacji. Pieczątki przedszkolne wynoszą osoby wyznaczone w instrukcji, najczęściej są to pracownicy sekretariatu i księgowości. Po opuszczeniu budynku przez wszystkich osoba organizująca ewakuację powinna sprawdzić stan pomieszczeń: • czy wszyscy opuścili sale, • czy powyłączane są wszystkie urządzenia elektryczne, • czy wyłączone są światła, • czy pozamykane są okna, • czy drzwi nie zostały zamknięte, Gdy po zakończeniu ewakuacji próbnej osoba sprawdzająca stan poszczególnych pomieszczeń zauważy nieprawidłowości, powinna zamieścić informacje o nich w protokole podsumowującym ewakuację. Nieprawidłowości powinny zostać omówione i wyjaśnione w obecności wszystkich pracowników przedszkola. Jeśli istnieją różne sposoby opuszczania przedszkola, najlepiej przeprowadzić ewakuację np. dwukrotnie, mierząc czas trwania opuszczania budynku. Najważniejsze w razie zagrożenia jest bezpieczne wyjście z przedszkola wszystkich dzieci i pracowników, a o tym zadecyduje czas trwania wychodzenia z przedszkola. Mierząc czas trwania ewakuacji, będzie można zdecydować, który sposób jest skuteczniejszy. Częstotliwość próbnych ewakuacji Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy pożarowe, określane jako ZL, zalicza się do jednej lub do więcej niż jedna spośród następujących kategorii zagrożenia ludzi: • ZL I – zawierające pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób niebędących ich stałymi użytkownikami, a nieprzeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, • ZL II – przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, takie jak szpitale, żłobki, przedszkola, domy dla osób starszych, • ZL III – użyteczności publicznej, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II, • ZL IV – mieszkalne, • ZL V – zamieszkania zbiorowego, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II. Placówki oświatowe w tym przedszkola mieszczą się w budynkach zaliczanych do kategorii zagrożenia ludzi ZL II, Zgodnie z § 17 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów właściciel lub zarządca takiego obiektu powinien co najmniej raz na dwa lata przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji z całego obiektu. Częstotliwość ta zwiększa się jednak w przypadku obiektów, w których cyklicznie zmienia się jednocześnie grupa powyżej 50 użytkowników. Dlatego też, jeżeli w przedszkolu liczba nowo przyjętych dzieci i pracowników przekracza liczbę 50 osób, należy stosować § 17 ust. 2 ww. Rozporządzenia, które mówi, że w takich sytuacjach praktycznego sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji należy dokonać co najmniej raz na rok. Dodatkowo pierwsza próbna ewakuacja powinna się odbyć w terminie nie dłuższym niż trzy miesiące od dnia rozpoczęcia korzystania z obiektu przez nowych użytkowników. W przypadku placówek oświatowych dniem tym jest 1 września, dlatego w każdym roku szkolnym pierwsza próbna ewakuacja powinna się odbyć przed 30 listopada. Pamiętać należy, że podczas próbnej ewakuacji dzieci nie korzystają z szatni i wychodzą z obiektu bez okryć wierzchnich. Dlatego też warto wybrać na próbną ewakuację miesiąc, w którym warunki atmosferyczne pozwalają na uniknięcie niepotrzebnego przemarznięcia dzieci. Kiedy kolejny trening ewakuacyjny Przepisy określają jedynie minimalną liczbę treningów ewakuacyjnych; nie ma określonych górnych granic ich częstotliwości. Decyzję w tej kwestii podejmuje dyrektor przedszkola jako osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w placówce. Wskazówką powinny być wnioski z poprzedniego treningu. Jeżeli przebiegł sprawnie, szybko, w dobrej atmosferze skupienia i zrozumienia powagi sytuacji, można ustalić jeszcze jedną ewakuację w ciepły dzień i urozmaicić ją np. spotkaniem ze strażakami oczekującymi w miejscu, do którego zaplanowana była ewakuacja – mogłoby to być niespodzianką dla dzieci. Jeżeli jednak podczas ewakuacji próbnej doszło do nieprawidłowości, a dzieci, pomimo wcześniejszego omówienia zasad postępowania podczas próbnej ewakuacji, w praktyce nie potrafiły sprawnie wykonywać poleceń nauczyciela, doszło do zamieszania czy chaosu, należy przemyśleć kolejne kroki. Następna ewakuacja powinna się odbyć jak najszybciej, ale powinna zostać poprzedzona działaniami naprawczymi i wspomagającymi, aby nie stała się jedynie okazją do powielenia błędów. W takiej sytuacji należy natychmiast przeprowadzić analizę przebiegu ewakuacji, odnotować wszystkie błędy i nadużycia zarówno ze strony dzieci, jak i nauczycieli i koniecznie wyciągnąć wnioski z każdej nieprawidłowości. Uzgodnienia wymagane przed próbną ewakuacją Na podstawie § 17 ust. 4 ww. Rozporządzenia dyrektor placówki oświatowej zobowiązany jest powiadomić właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o terminie przeprowadzenia próbnej ewakuacji z całego obiektu. Powiadomienie powinno się odbyć nie później niż na tydzień przed planowanym terminem przeprowadzenia ewakuacji. Przepisy nie określają sposobu dokonywania powiadomienia – zależy on od osób zainteresowanych, a więc od dyrektora przedszkola i komendanta straży pożarnej. Może się więc ono odbyć w formie pisemnej, poprzez wysłanie powiadomienia lub jego dostarczenie za pośrednictwem pracownika. Nie ma też przeciwwskazań, aby odbyło się to w formie telefonicznej . Formę powiadamiania najlepiej ustalić przed pierwszą próbną ewakuacją, aby uniknąć ewentualnych późniejszych nieporozumień. Warto także odnotować datę i godzinę dokonania powiadomienia oraz dane osoby, która zgłoszenie przyjęła. Dodatkowe ustalenia Istnieje kategoria zagrożenia ludzi ZL II. Oznacza ona budynki przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się, takie jak: • szpitale, • żłobki, • przedszkola, • domy dla osób starszych. Zgodnie z § 17 ust. 3 ww. Rozporządzenia w przypadku obiektu zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL II zakres i obszar budynku objęty praktycznym sprawdzeniem organizacji i warunków ewakuacji musi być uzgodniony z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej. Oznacza to, że dyrektor przedszkola zobowiązany jest, planując próbną ewakuację, uzgodnić zakres i obszar ewakuacji z komendantem właściwego oddziału Państwowej Straży Pożarnej. Podobnie jak w poprzednim przypadku, wszelkie ustalenia powinny mieć formę pisemną. Pod wspólnymi ustaleniami powinien podpisać się dyrektor placówki oświatowej oraz komendant właściwego oddziału Straży Pożarnej. Przed ewakuacją Planując próbną ewakuację, trzeba sprawdzić, czy na pewno spełnione są wszystkie warunki związane z bezpieczeństwem i ochroną przeciwpożarową. Najważniejsze z nich wymienione są w rozdziale drugim ww. Rozporządzenia: • zapewnienie odpowiedniej liczby i szerokości wyjść ewakuacyjnych, • zachowanie dopuszczalnej długości, szerokości i wysokości przejść ewakuacyjnych, • nieskładowanie materiałów palnych na drogach służących ewakuacji, • nieumieszczanie przedmiotów na drogach ewakuacyjnych w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość, • niezamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie w przypadku konieczności przeprowadzenia ewakuacji, • nieblokowanie drzwi i bram przeciwpożarowych w sposób uniemożliwiający ich samoczynne zamknięcie w przypadku powstania pożaru, • zabezpieczenie okładziny sufitu lub sufitu podwieszonego na drodze ewakuacyjnej z materiału łatwo zapalnego lub kapiącego pod wpływem ognia, bądź wykładziny podłogowej z materiału łatwo zapalnego, • zabezpieczenie okładziny ściennej z materiału łatwo zapalnego na drodze ewakuacyjnej, jeżeli nie zapewniono dwóch kierunków ewakuacji, • instalacja oświetlenia awaryjnego w odniesieniu do strefy pożarowej oraz na drodze ewakuacyjnej prowadzącej z tej strefy na zewnątrz budynku, • nieograniczanie dostępu do: o gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych, o przeciwwybuchowych urządzeń odciążających, o źródeł wody do celów przeciwpożarowych, o urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu, o wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych, o wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych instalacji gazowej, o krat zewnętrznych i okiennic, które – zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi – powinny otwierać się od wewnątrz pomieszczenia; • konieczne jest oznakowanie znakami zgodnymi z Polskimi Normami m.in.: o drabin ewakuacyjnych, o pojemników z maskami ucieczkowymi, o miejsc zbiórki do ewakuacji, o miejsc lokalizacji kluczy do wyjść ewakuacyjnych, o drzwi przeciwpożarowych, o dróg pożarowych. Ważne są również drogi dojazdowe do budynku w którym mieści się przedszkole. Nie mogą one być użytkowane w sposób uniemożliwiający dojazd wozów strażackich. Zgodnie z § 5 ww. Rozporządzenia dyrektor przedszkola jest odpowiedzialny za utrzymywanie dróg pożarowych w stanie umożliwiającym wykorzystanie ich przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego Na podstawie § 6 ust. 1 ww. Rozporządzenia obowiązkiem dyrektora jest także zapewnienie i wdrożenie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, która zawiera: • warunki ochrony przeciwpożarowej, • określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice oraz sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym • sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia, • sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane, • warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania, • sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji, • zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi użytkownikami, • plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, oraz terenu przyległego, z uwzględnieniem graficznych danych dotyczących w szczególności: o powierzchni, wysokości i liczby kondygnacji budynku, o odległości od obiektów sąsiadujących, o parametrów pożarowych występujących substancji palnych, o występującej gęstości obciążenia ogniowego w strefie pożarowej lub w strefach pożarowych, o kategorii zagrożenia ludzi, przewidywanej liczby osób na każdej kondygnacji i w poszczególnych pomieszczeniach, o lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zewnętrznych zaklasyfikowanych jako strefy zagrożenia wybuchem, o podziału obiektu na strefy pożarowe, o warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierunków i wyjść ewakuacyjnych, o miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, kurków głównych instalacji gazowej, materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz miejsc usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi, o wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowniczych, o hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów przeciwpożarowych, o dróg pożarowych i innych dróg dojazdowych, z zaznaczeniem wjazdów na teren ogrodzony; • wskazanie osób lub podmiotów opracowujących instrukcję. Z praktyki przedszkolnej W instrukcji należy uwzględnić sytuacje, w których do zagrożenia dochodzi podczas uroczystości przedszkolnych, np. balu karnawałowego, podczas którego wszystkie dzieci zgromadzone są w jednym miejscu. Warto przeprowadzić próbną ewakuację zakładającą taką sytuację – do zagrożenia może dojść bowiem w każdej chwili, nie tylko podczas zajęć. Dobrym sposobem jest zorganizowanie np. wspólnych zajęć w głównej sali, podczas których dzwonek oznajmi jedno z zagrożeń i trzeba będzie sprawdzić przygotowanie nauczycieli i dzieci. Aktualizacja instrukcji Zgodnie z § 33 ust. 7 ww. Rozporządzenia instrukcja bezpieczeństwa pożarowego jest poddawana okresowej aktualizacji co najmniej raz na dwa lata, a także po takich zmianach sposobu użytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpożarowej. Warunki ochrony przeciwpożarowej oraz plany obiektów i terenów powinny się znajdować u właściwego miejscowo komendanta Państwowej Straży Pożarnej w celu ich wykorzystania na potrzeby planowania, organizacji i prowadzenia działań ratowniczych. Dokumenty te mogą być przekazywane w formie elektronicznej, ale koniecznie muszą być aktualne, więc należy przekazywać informacje w zakresie zmian: • w budynku lub na terenie wokół niego, • w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna się także znajdować w miejscach dostępnych dla ekip ratowniczych. Nie każda placówka oświatowa jest zobowiązana do posiadania takiej instrukcji. Na podstawie § 33 ust. 8 ww. Rozporządzenia z obowiązku posiadania instrukcji bezpieczeństwa pożarowego zwolnieni są dyrektorzy szkół, w których nie występuje strefa zagrożenia wybuchem, a ponadto: • kubatura brutto budynku lub jego części stanowiącej odrębną strefę pożarową nie przekracza 1000 m3, • powierzchnia strefy pożarowej obiektu innego niż budynek nie przekracza 1000 m2. Raport Dyrektor, lub osoba przez nią wyznaczona, sporządza z próbnej ewakuacji protokół. Umieszcza w nim obok daty i godziny przeprowadzonych działań, ilości grup, które wzięły udział w ewakuacji oraz nazwiska nauczycieli, którzy brali udział w akcji, czas jaki upłynął od momentu podjęcia decyzji o ewakuacji do momentu jej zakończenia, przyjęte założenia ewakuacji oraz wszystkie zdarzenia, które wymagają poprawy w postaci wniosków. Jednocześnie należy pamiętać, że wnioski powinny mieć zoperacjonalizowany charakter, tak aby podjęte w ich ramach działania pozwoliły na uniknięcie wcześniej popełnionych błędów.