OPUBLIKOWANO: 8 WRZEŚNIA 2016

Realizacja podstawy programowej w przedszkolu. Kształtowanie umiejętności samoobsługowych i nawyków higienicznych

Opracowała: Izabela Czaja-Antoszek, psycholog dziecięcy, pedagog, arteterapeuta, animator dramy i technik teatralnych, instruktor metod rozwoju ruchowego dziecka, prowadzi autorskie zajęcia twórcze i ogólnorozwojowe oraz warsztaty z umiejętności wychowawczych, a także Pracownię Psychologiczną Razem, założycielka grupy edukacyjnej Ideownia oraz stowarzyszenia psychologów i pedagogów Eksperto Centrum Specjalistów Rozwoju

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 r. poz. 977 ze zm.).

Artykuł jest kolejnym z cyklu poświęconego analizie obszarów stymulowania rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym, zawartych w podstawie programowej wychowania przedszkolnego, stanowiącej Załącznik nr 1 do Rozporządzenia w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. Tekst ma wymiar przede wszystkim praktyczny – są w nim wskazówki dla nauczycieli przedszkolnych, jak prawidłowo i w interesujący sposób wdrażać podstawę programową na etapie edukacji przedszkolnej.

Obszar stymulowania rozwoju dzieci, omawiany w artykule, to – według podstawy programowej:

• Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymania ładu i porządku (obszar 2).

Samoobsługa i nawyki higieniczne – domena rodziców czy nauczyciela?

Obszar kształtowania umiejętności samoobsługowych i nawyków higienicznych u dzieci często wzbudza kontrowersje. Kto jest odpowiedzialny za naukę wspomnianych kompetencji – rodzice czy nauczyciele? Czy wprowadzać w przedszkolu mycie rąk przed każdym posiłkiem i czyszczenie zębów po jedzeniu, skoro w domu dziecka nie ma takich zwyczajów? Czy uczyć malucha posługiwania się sztućcami, jeśli rodzice wyrażają zgodę na jedzenie palcami? Czy pomagać dziecku włożyć buciki, bo rodzice o to prosili, nawet jeśli ono samo potrafi je włożyć? Czy wymagać od malucha podania dłoni na powitanie i powiedzenia „dzień dobry”, skoro rodzicowi wyraźnie nie zależy na wykształceniu u pociechy tego rodzaju zachowania? Czy zachęcać przedszkolaka do sprzątania zabawek, jeśli rodzic nie wymaga od niego tego samego w warunkach domowych?