OPUBLIKOWANO: PAŹDZIERNIK 2014

ZAKTUALIZOWANO: LISTOPAD 2014

Niepełnoetatowy pracownik niepedagogiczny w placówce oświatowej

Opracowała: Joanna Swadźba, prawnik

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502),
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz.U. z 1998 r. Nr 148 poz. 973).

Z różnych powodów niektórzy pracownicy niepedagogiczni zatrudniani są w placówkach oświatowych w niepełnym wymiarze czasu pracy. Nie zawsze sam pracownik chce albo może pracować w pełnym wymiarze. Zdarza się również, że w szkole lub przedszkolu nie istnieje potrzeba zatrudniania pracownika na cały etat. Przy zatrudnianiu pracowników w niepełnym wymiarze czasu pracy należy pamiętać, że przepisy Kodeksu pracy w pewnych aspektach w szczególny sposób – to znaczy w inny niż dla pracowników pełnoetatowych – regulują kwestie dotyczące nawiązywania stosunku pracy.

Umowa o pracę

Umowa o pracę z pracownikiem zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy, jak każda umowa o pracę, powinna określać wszystkie obligatoryjne elementy wskazane w treści art. 29 k.p. Umowa taka powinna zatem wskazywać strony i rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy pracownika obejmujące w szczególności rodzaj pracy (stanowisko), miejsce jej wykonywania, wynagrodzenie, wraz z wykazaniem jego składników, wymiar czasu pracy i termin jej rozpoczęcia. Ustanawiając wymiar czasu pracy niższy niż pełny etat, pracodawca powinien również ustalić rozkład wykonywania pracy, wpisując np., że praca powinna być świadczona „co drugi dzień po 8 godzin” albo „codziennie od poniedziałku do piątku po 4 godziny”.

Ważne!

W doktrynie przyjmuje się, że jeśli pracodawca nie określi w umowie o pracę wymiaru czasu pracy, to istnieje domniemanie pełnego wymiaru czasu pracy. Jeśli więc pracodawca chce zatrudnić pracownika niepedagogicznego w placówce oświatowej w niepełnym wymiarze, powinien go dokładnie określić w treści umowy o pracę, np. 1/2 etatu, 1/4 etatu itp.

Co istotne, umowa o pracę zawarta z pracownikiem zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy musi również zawierać określenie dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad ustalony w umowie wymiar, której przekroczenie uprawnia pracownika do dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151 § 5 k.p.).

Informacja o warunkach zatrudnienia

Niepełnoetatowy pracownik, na takich samych warunkach jak pracownik zatrudniony na pełny etat, ma prawo do informacji o podstawowych warunkach zatrudnienia, które pracodawca musi mu przekazać na piśmie w ciągu siedmiu dni od zawarcia umowy o pracę (art. 29 § 3 k.p.).

Zasada równego traktowania

Ustalając warunki pracy i płacy dla niepełnoetatowca, pracodawca przede wszystkim powinien mieć na względzie zasadę równego traktowania pracowników.

Zasada równego traktowania pracowników zatrudnionych zarówno w pełnym, jak i w niepełnym wymiarze czasu pracy wynika wprost z treści art. 292 k.p. Zgodnie z tym przepisem, warunki pracy i płacy pracowników pracujących w niepełnym wymiarze nie mogą być mniej korzystne od tych zapewnionych pracownikom zatrudnionym na cały etat, szczególnie jeżeli jest to ten sam lub podobny rodzaj pracy. Zasada ta wskazuje jednocześnie, że pracodawca, ustalając warunki pracy niepełnoetatowca, powinien zastosować zasadę proporcjonalności wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń z nią związanych, do wymiaru czasu pracy pracownika. Treść przywołanego artykułu stanowi uszczegółowienie regulacji wynikającej z art. 13 i art. 183a k.p. Omawiana zasada oznacza, że pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy powinni mieć takie same stawki wynagrodzenia jak pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy – z zachowaniem zasady proporcjonalności.

Paragraf 2 art. 292