OPUBLIKOWANO: WRZESIEŃ 2014
ZAKTUALIZOWANO: 18 SIERPNIA 2017
Zasady tworzenia programów współpracy. Część I – organizacje kulturalne
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2015 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U. z 2015 r. poz. 1270),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 r. poz. 977 ze zm.).
Od szkoły oczekuje się znacznie więcej niż tylko realizacji podstawy programowej i wynikających z niej zadań. Ale nawet w treści podstawy programowej kształcenia ogólnego znajduje się zapis mówiący, że celem kształcenia ogólnego jest nie tylko zdobycie przez uczniów określonego zasobu wiadomości i umiejętności ich wykorzystania, ale również kształtowanie kompetencji umożliwiających sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we współczesnym świecie.
By realizować te zadania, szkoły powinny przyjmować otwartą postawę i wykorzystywać wszelkie inicjatywy środowiska lokalnego. Najpierw należy rozpoznać potrzeby i możliwości szkoły oraz środowiska lokalnego i na tej podstawie podejmować inicjatywy na rzecz wzajemnego rozwoju. Warto, by szkoła współpracowała z instytucjami i organizacjami działającymi w środowisku lokalnym w sposób systematyczny i celowy, z uwzględnieniem specyfiki własnego funkcjonowania. Współpracę tę należy tak planować i realizować, by przynosiła pozytywne rezultaty, wzmacniała wzajemny rozwój szkoły oraz instytucji czy organizacji z nią współdziałającej, a także wpływała korzystnie na uczniów.
Możliwości w tym zakresie jest wiele. Współpraca może mieć charakter jednorazowego przedsięwzięcia, może też być cykliczna lub ciągła. Można ją rozumieć jako wymianę dwustronną albo jednostronną. Współpraca może być sformalizowana lub nie, jeśli jednak jest nawiązywana z zamiarem kontynuowania, powinno się ją sformalizować poprzez podpisanie umowy o współpracy.
Umowa o współpracy
Umowa o współpracy to tzw. umowa nienazwana, która nie ma uniwersalnej wersji, a jej kształt i treść zależą od zakresu i rodzaju podejmowanej współpracy. Przepisy Kodeksu cywilnego podają ogólne warunki, jakie tego typu umowa powinna spełniać. Umowa o współpracy zawierana jest na podstawie art. 353¹ k.c., zgodnie z którym „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego”.
Umowę o współpracy mogą ze sobą zawierać przedsiębiorcy, instytucje, organizacje pozarządowe, ale także szkoły lub organy prowadzące szkoły. Celem i cechą wspólną wszystkich umów o współpracy jest deklaracja zawierających ją stron o podjęciu wspólnego działania. Jeśli współpraca ma dotyczyć realizacji projektu, może mieć postać umowy partnerskiej, która jest szczególnym rodzajem umowy o współpracy.
Zgodnie z ww. zapisami Kodeksu cywilnego umowa o współpracy nie musi spełniać wielu wymogów, aby jednak jej podpisanie miało sens, powinna zawierać kilka podstawowych elementów:
