Nowe dzieci w grupie żłobkowej

Opracowała: Izabela Czaja-Antoszek, psycholog dziecięcy, pedagog, arteterapeuta, animator dramy i technik teatralnych, instruktor metod rozwoju ruchowego dziecka, prowadzi autorskie zajęcia twórcze i ogólnorozwojowe oraz warsztaty z umiejętności wychowawczych, wykładowca internetowych warsztatów dla rodziców, założycielka grupy edukacyjnej Ideownia oraz stowarzyszenia psychologów i pedagogów Eksperto Centrum Specjalistów Rozwoju, prowadzi gabinet psychologiczny Pracownię Psychologiczną Razem

Psychologiczna rola żłobka

Okres między narodzinami a trzecim rokiem życia jest ważny dla kształtowania się osobowości dziecka. Należy zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa, właściwą opiekę oraz pozytywne relacje z innymi osobami. Opiekunowie powinni poświęcać maluchowi swój czas, uwagę, wspierać go i udzielać pomocy. Po urlopie macierzyńskim rodzice stają przed wyborem: zostać na urlopie wychowawczym czy oddać dziecko pod opiekę dziadków. Inna możliwość to znalezienie opiekunki lub zapisanie pociechy do żłobka.

Żłobek ma za zadanie zapewnić opiekę pielęgnacyjną i edukacyjną, dostosowaną indywidualnie do potrzeb każdego dziecka. Prowadzone są w nim zajęcia opiekuńczo-wychowawcze uwzględniające wiek i rozwój psychofizyczny maluchów. Żłobki przyjmują dzieci od szóstego miesiąca do trzeciego roku życia, aczkolwiek wielu rodziców decyduje się obecnie na roczny urlop macierzyński, dlatego grupy najmłodsze na ogół nie są zbyt liczne, a większość podopiecznych jest w wieku od roku do trzech lat. Nabór do żłobków trwa w zasadzie przez cały rok – do publicznych w miarę dostępności miejsc, a do niepublicznych cały czas. Zwykle nie ma w nich, jak w przedszkolu, takiej grupy, która zaczyna uczęszczać do placówki od września, a nieliczne dzieci dołączają później. Dzieci nie tworzą w żłobku stałej grupy, bo jeśli np. maluchy często chorują, rodzice je wypisują. Częściej też niż w przypadku przedszkolaków zdarzają się przenosiny z jednej placówki do drugiej. Z tego powodu inaczej wygląda włączenie malucha w codzienność żłobkową, inna jest też jego grupa rozwojowa – dzieci w tym wieku bawią się obok siebie, a nie ze sobą.

Potrzeby dziecka w wieku żłobkowym

Pójście pierwszy raz do żłobka jest dla dziecka trudnym przeżyciem. Maluch jest bardzo mocno związany emocjonalnie z rodzicami. Jedną z jego najważniejszych potrzeb w tym okresie jest potrzeba bezpieczeństwa. Nie będzie mógł, jak dotychczas, spędzać całego czasu w znanym sobie domu, w obecności najbliższych. Musi zmierzyć się z nową sytuacją, wśród nieznanych mu osób, w dużej grupie dzieci. Powoduje to u niego lęk i utratę poczucia bezpieczeństwa związane ze zmianami w jego życiu. Te uczucia z czasem miną, ale wiele zależy od nastawienia rodziców, właściwej adaptacji dziecka do placówki i pozytywnego kontaktu z opiekunkami.