OPUBLIKOWANO: SIERPIEŃ 2014

ZAKTUALIZOWANO: LISTOPAD 2014

Najczęstsze błędy w świadectwach pracy

Opracowała: Anna Hoffmann, aplikant radcowski, prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502),
• Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 101 ze zm.),
• Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.),
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. z 1996 r. Nr 60 poz. 282 ze zm.),
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983 r. Nr 8 poz. 43 ze zm.).

Z chwilą ustania bądź rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem powstaje obowiązek pracodawcy polegający na sporządzeniu i wydaniu świadectwa pracy. Wynika on wprost z przepisów Kodeksu pracy i jest bezwzględny, co oznacza, iż pracodawca musi wydać pracownikowi świadectwo pracy w przepisanym terminie. Pomimo że kwestie dotyczące wydawania, doręczania, prostowania oraz uzupełniania świadectwa pracy zostały w szczegółowy sposób uregulowane w obowiązujących przepisach, zwłaszcza zaś w Rozporządzeniu w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (dalej jako Rozporządzenie), to wielu pracodawców nierzadko napotyka trudności w ich wypełnieniu. W Rozporządzeniu wskazany został również obowiązujący wzór świadectwa pracy. W niniejszym artykule przedstawiono najczęstsze błędy, jakie popełniają pracodawcy podczas sporządzania świadectwa pracy.

1. Błędne przeświadczenie co do obowiązku wydania świadectwa pracy

Przepisy dotyczące wydania świadectwa pracy zostały uregulowane w Kodeksie pracy. Pracodawca ma bezwzględny obowiązek wydać świadectwo pracy każdemu pracownikowi, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy, a także bez względu na to, czy stosunek pracy powstał na podstawie powołania, umowy o pracę, wyboru, mianowania czy spółdzielczej umowy o pracę. Świadectwo należy wydać po zakończeniu każdej umowy zawartej na określony okres – umowy na czas określony, na czas wykonania pracy lub na czas próbny.

W związku z powyższym pracodawca nie wydaje świadectwa pracy osobom, które związane były z nim na podstawie umów cywilnoprawnych – w szczególności umowy o dzieło bądź umowy-zlecenia. Osoby współpracujące na podstawie takiej umowy nie są pracownikami, dlatego nie będą tu miały zastosowania przepisy Kodeksu pracy.

2. Ile wydać świadectw pracy – jedno czy kilka?

Zgodnie z art. 97 § 11 k.p., „jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów”. Świadectwo pracy w takim przypadku wydaje się w dniu upływu terminu, o którym mowa powyżej. Jeżeli jednak rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy o pracę nawiązanej przed upływem 24 miesięcy przypada po upływie tego terminu, świadectwo pracy wydaje się w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia takiej umowy o pracę. Mając na uwadze powyższe, pracodawcy nie są zobowiązani wydawać każdorazowo świadectwa pracy po upływie terminu zawarcia terminowej umowy o pracę. Przykładowo, jeżeli pracownik był zatrudniony na podstawie umowy na okres próbny na trzy miesiące, następnie został zatrudniony na podstawie umowy o pracę na sześć miesięcy, a później pracodawca zawarł z nim umowę o pracę na półtora roku, to pracodawca zobowiązany jest do wydania świadectwa pracy po upływie trzeciej umowy.

3. Nieprawidłowe dane pracodawcy

Częstym błędem w świadectwie pracy jest nieprawidłowe określenie pracodawcy.