OPUBLIKOWANO: 4 STYCZNIA 2018
Dziesięć najczęściej popełnianych błędów w awansie zawodowym
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1189),
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz.U. z 2013 r. poz. 393).
Obecny system awansu zawodowego nauczycieli funkcjonuje w Polsce od 16 lat. Przez ten czas zdobywali oni doświadczenie i wiedzę o realizacji wymagań na kolejne stopnie awansu zawodowego, m.in. poprzez uczestnictwo w różnych formach doskonalenia, lekturę publikacji poświęconych temu tematowi, wyszukiwanie materiałów na stronach internetowych. Mimo wielu możliwości, jakie mieli i mają do dyspozycji, w dalszym ciągu podczas odbywanych komisji kwalifikacyjnych czy egzaminacyjnych zauważa się sporo uchybień czy brak zrozumienia wymagań nakładanych na nauczycieli przez przepisy oświatowe.
Poniżej przedstawiamy najczęściej popełniane błędy w awansie zawodowym:
1. Brak umiejętności rozróżniania analizy od sprawozdania
W myśl § 9 ust. 1 pkt 3a Rozporządzenia w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli dokumentacja nauczyciela mianowanego powinna zawierać opis i analizę realizacji wymagań, w szczególności ze wskazaniem uzyskanych efektów. Tymczasem zdarza się, że dokumentacja nie ma znamion opisu i analizy, lecz stanowi formę sprawozdania, w którym niestety brakuje refleksji nauczyciela. Działania podejmowane podczas stażu muszą mieć jasno określone cele, należy także wskazać efekt tych działań. Często brakuje właśnie określenia wyników pracy nauczyciela, wyraźnego sprecyzowania, jakie korzyści przyniosła ona przedszkolu czy samemu nauczycielowi. Będąc nauczycielem mianowanym, a więc pedagogiem doświadczonym, z niemałym stażem pracy, trzeba wykazać się umiejętnością refleksyjnego myślenia, dostrzegania celowości swoich działań. Jeśli np. nauczyciel decyduje się uczestniczyć w wybranym szkoleniu, musi wiedzieć, że ma ono służyć przede wszystkim podniesieniu jakości pracy przedszkola i jego własnej pracy. Należy zatem wykazać, że określone działania były wynikiem odbytego szkolenia, które wpłynęło na zdobycie nowych umiejętności i doświadczeń wykorzystywanych następnie w pracy z dziećmi.
2. Brak informacji o wykorzystaniu w swojej pracy technologii komunikacyjnej
Zarówno nauczyciel kontraktowy, jak i mianowany muszą wykazać się umiejętnością wykorzystania w swojej pracy technologii komunikacyjnej i informacyjnej (§ 7 ust. 2 pkt 3 i § 8 ust. 2 pkt 2Rozporządzenia). Najczęściej nauczyciele bardzo szczegółowo opisują wykorzystanie technologii informacyjnej, a więc to, że pracują z komputerem, korzystają z internetu oraz wszelkiego rodzaju sprzętu multimedialnego, np. tablic interaktywnych czy projektorów multimedialnych. Natomiast na pytania komisji dotyczące technologii komunikacyjnej niejednokrotnie odpowiadają zdziwionym spojrzeniem albo milczą, nie rozumiejąc pytania. Tymczasem technologia komunikacyjna obejmuje szereg działań, które wydają się oczywiste. Warto jednak pamiętać, że są one wymaganiem, które należy wyraźnie opisać w swojej dokumentacji. Chodzi o wykorzystanie np. słowników, encyklopedii, leksykonów, gazet, czasopism, a nawet podręczników, kart pracy i innych. Bez nich nauczyciel nie mógłby w pełni realizować zadań dydaktyczno-wychowawczych.
3. Niewłaściwe umieszczenie działań przyporządkowanych określonym wymaganiom
W opisie i analizie wszystkie działania powinny znaleźć się na właściwym miejscu. Zgodnie z planem rozwoju zawodowego nauczyciel realizuje zadania, które wybrał sobie na początku ścieżki rozwoju zawodowego. Przyporządkowane są one określonym w Rozporządzeniu